Ένας καθηγητής γυμνασίου, οργισμένος με τον κόσμο, αποφασίζει να βάλει τέλος στη ζωή του. Σχολαστικός και ψύχραιμος, έχει επιλέξει την ημερομηνία: σε έναν χρόνο. Μέχρι τότε κάθε βράδυ θα γράφει, στο διαμέρισμα που μοιράζεται με τη σκυλίτσα του την Πέπα και με μία βιβλιοθήκη την οποία σταδιακά ξεφορτώνεται, ένα προσωπικό χρονικό, σκληρό και καυστικό, δοσμένο όμως με στωικότητα, πηγαίο χιούμορ και αναπάντεχη τρυφερότητα. Γράφοντας, επιδιώκει να αιτιολογήσει τη ριζοσπαστική απόφασή του, να φανερώσει ακόμα και το τελευταίο μόριο της ιδιωτικής του ζωής, να αφηγηθεί το παρελθόν του και τις πολλές καθημερινές ιστορίες μιας Ισπανίας σε πολιτικό αναβρασμό. Αδυσώπητος, με το νυστέρι του ανατέμνει σε κάθε σελίδα τους γονείς του, τον ανυπόφορο αδερφό του, την πρώην γυναίκα του Αμαλία, που δεν μπορεί να ξεπεράσει, τον προβληματικό γιο του Νικίτα, αλλά και τον σαρκαστικό φίλο του Κούτσαβλο. Και, αναπάντεχα, μια γυναίκα που λέγεται Άγκεδα. Στα διαδοχικά ερωτικά και οικογενειακά επεισόδια αυτής της εθιστικής ανθρώπινης πλειάδας, ο Τόνι, ένας άνθρωπος αποπροσανατολισμένος αλλά αποφασισμένος να αφηγηθεί τις συμφορές του, παραδίδει, παραδόξως, ένα αξέχαστο μάθημα ζωής. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
«Ένας ύμνος στη ζωή, στη φιλία και στην αγάπη». (Jose Maria Pozuelo Yvancos, Abc Cultural)
«Το ξανάκανε. Αυτή η λαμπρή και μεθοδική ιδιοφυΐα που έχει τη συνήθεια να ξυπνάει νωρίς κατάφερε πάλι να μας καταπλήξει». (Ester Aguado, Woman)
«Ένα μυθιστόρημα εξαιρετικό. Μια λογοτεχνική πανδαισία, ένα σπουδαίο βιβλίο». [Benjamin Prado, La Ventana (Cadena Ser)]