Η ποίηση είναι κώδικας ζωής· είναι η γλώσσα που άλλοτε γίνεται μνήμη θανάτου και άλλοτε έρωτας για το όλον της ανθρώπινης ύπαρξης. Η ποίηση που καταγράφει τα τρανά των θνητών και υμνεί τα τρωτά των θεών δημιουργεί μύθους και πατρίδες· δημιουργεί το εγώ και το εμείς.
Τι θα ήταν ο άνθρωπος και η καθημερινότητά μας χωρίς την ποίηση ή, έστω, την ποιητικότητα; Σε μια εποχή πληθωριστική για τη λογοτεχνία και ειδικότερα για την ποίηση, οι γραφές των ποιητών και των ποιητριών συνομιλούν, είτε εκούσια με παρελθόντα αλλά και σύγχρονα κείμενα, είτε ακούσια με τις κειμενικές αξίες που έχουν «διαχυθεί» ως λόγος δομημένος και έντεχνος.
Το Culture Book καταγράφει, προβάλλει, παρουσιάζει τη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία. Η ανθολογία "Ποιητική Εαρινή Ισημερία", με ποιήματα ποιητικής πενήντα έξι ενεργών ποιητών και ποιητριών από όλο τα φάσμα της σύγχρονης ποίησης, ανιχνεύει τη διαδικασία -πότε επώδυνη και πότε λυτρωτική- της ποιητικής γραφής. Τα ανέκδοτα ποιήματα που περιλαμβάνονται στην ανθολογία έχουν γραφτεί ειδικά για το Αφιέρωμα "Ποιήματα Ποιητικής για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης" και δημοσιεύτηκαν το 2024 στο www.culturebook.gr. Τα ποιήματα των Μιχάλη Γκάνα, Ζέφης Δαράκη, Γιώργου Μαρκόπουλου και Τίτου Πατρικίου, που συμπεριλήφθηκαν με τη δική τους άδεια σε αυτή την ανθολογία είναι δημοσιευμένα σε αυτόνομες ποιητικές συλλογές τους.
Και, ναι, θα συμφωνήσω με τον Θανάση Κωσταβάρα που στη συλλογή του "Συμπληρώματα" αναφέρει: «Δεν μας χωράει τίποτα πια, κανένας στίχος, κανένα πρόσωπο, καμιά καρδιά που να μπορεί τουλάχιστον, να θυμάται». (Από τον πρόλογο του ανθολόγου Αντώνη Δ. Σκιαθά)