Προτιμότερο θα ήταν να ακούγαμε λιγότερες κουβέντες για «καπιταλιστές» και «προλετάριους» και περισσότερες για ληστές και θύματα ληστείας. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, όμως, πρέπει να απαλλαγούμε από την αποπροσανατολιστική συνήθεια να θεωρούμε προλετάριους μόνο όσους κάνουν χειρωνακτική εργασία. Πρέπει ο υπάλληλος γραφείου, ο μηχανικός, ο εμπορικός αντιπρόσωπος, ο άνθρωπος της μεσαίας τάξης που έχει «ξεπέσει στη ζωή του», ο μπακάλης του χωριού, ο χαμηλόβαθμος δημόσιος υπάλληλος και πολλές άλλες περιπτώσεις να συνειδητοποιήσουν ότι αυτοί είναι το προλεταριάτο και ότι σοσιαλισμός σημαίνει δικαιοσύνη τόσο για κείνους όσο και για τον σκαφτιά ή τον εργάτη του εργοστασίου... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)