Στο Για την ποίηση ανθολογούνται επτά σημαντικά δοκίμια του Τ. Σ. Έλιοτ, σε μετάφραση και σχόλια του Στέφανου Μπεκατώρου, που φανερώνουν καίριες πτυχές της γόνιμης πορείας του στον τομέα της λογοτεχνικής κριτικής και καλύπτουν χρονικά το διάστημα 1919-1961.
Με αφετηρία το θεμελιακό κείμενο με τίτλο "Η Παράδοση και το Ατομικό Τάλαντο" και καταλήγοντας στο "Για να Κρίνουμε τον Κριτικό", την πιο γνωστή από τις τελευταίες διαλέξεις του ποιητή, παρουσιάζονται οι σημαντικότεροι σταθμοί της εξέλιξης της κριτικής σκέψης του Έλιοτ εστιάζοντας στον τρόπο με τον οποίο επανεξέτασε τη λειτουργία της ποίησης, επαναπροσδιόρισε την ίδια τη φύση της ποιητικής διαδικασίας και προσέφερε νέα εργαλεία και ένα φάσμα ρητορικών δυνατοτήτων στις μελλοντικές γενιές αναγνωστών και μελετητών της λογοτεχνίας.
Ο ίδιος ο Έλιοτ θεωρούσε τα δοκίμιά του αναπόσπαστο μέρος του συγγραφικού του εργαστηρίου υπογραμμίζοντας την αδιάσπαστη ενότητα της ποιητικής και δοκιμιακής του παραγωγής, κάτι άλλωστε που απηχεί την αντίληψή του ότι η λογοτεχνική κριτική εγγράφεται σε ένα ευρύτερο κοινωνικό, ηθικό και πολιτιστικό πλαίσιο ακολουθώντας τις τάσεις της εκάστοτε εποχής. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)