Ωστικό κύμα

"Η διαφορά της ώρας μικρή, η χιλιομετρική απόσταση που τους χώριζε μεγάλη, παρ' όλα αυτά ο θανατηφόρος κυματισμός που προκάλεσαν οι εκρήξεις στο μετρό του Λονδίνου διέσχισε με βιάση το στενό της Μάγχης, κατηφόρισε την ξενυχτισμένη Ευρώπη, τα ράθυμα Βαλκάνια, για να σκάσει πάνω στο παράθυρό της εξασθενημένος, ελάχιστος, ένα δειλό τρεμούλιασμα του αέρα. Κι ο θόρυβός του, πιο αδύναμος κι από το βουητό της σφήκας στο τζάμι. Όμως έφτασε. Το ένιωσε με την πρώτη, η Δέσποινα. Το αντιλήφθηκε όπως έπλενε την κούπα του καφέ στον νεροχύτη, κάτι την τίναξε προς τα πίσω ή ήταν η ιδέα της; Είδε ξάφνου το μπράτσο της να πρήζεται και ο νους της πήγε μόνο σε εκείνον. Στην εύθραυστη σιλουέτα του, έτσι όπως τη θυμόταν να δρασκελίζει την είσοδο του μετρό και να κατεβαίνει βαθιά στη γη χρησιμοποιώντας την κυλιόμενη σκάλα..."
Η Δέσποινα θα πληροφορηθεί από τα δελτία ειδήσεων το αποτρόπαιο γεγονός ότι ο μονάκριβος γιος της που σπούδαζε στην Αγγλία συγκαταλέγεται ανάμεσα στα θύματα μιας νέας βομβιστικής επίθεσης φανατικών ισλαμιστών στο μετρό του Λονδίνου. Το ταξίδι της στη βρετανική πρωτεύουσα θα κρατήσει λίγες μονάχα ώρες. Σύντομα θα επιστρέψει στο σπίτι της με την τραγική υποψία ότι το ωστικό κύμα των τρομοκρατικών χτυπημάτων έχει σαρώσει όχι μονάχα το μέλλον, αλλά και το παρελθόν της οικογένειάς της. Κι ενόσω περνούν οι μέρες του πένθους, η Δέσποινα θα αναρωτηθεί, για πρώτη φορά, πώς βρέθηκε το μοναχοπαίδι της τη λάθος ώρα στον λάθος τόπο. Ήταν η μοίρα του, η "κακιά στιγμή" ή μήπως τίποτα δεν είναι τυχαίο σ' αυτόν τον κόσμο;