Ο Παύλος είναι παντρεμένος με την Άννα, αλλά την βαριέται αφόρητα και αναζητά τον έρωτα σε μια σειρά από γυναίκες: μια κόρη βιομηχάνου, μια ώριμη χήρα και μια νεαρή ύπαρξη. Στο πρόσωπο της τελευταίας θεωρεί επιτέλους ότι βρίσκει το τέλειο συμπλήρωμά του, που θα τον εκτοξεύσει στο στερέωμα της ευτυχίας και της αυτοπραγμάτωσης. Φυσικά εις μάτην! Το έργο μετατρέπεται σε τραγωδία...
Ο Κοσμάς Πολίτης φτιάχνει το μυθιστόρημα του απαραίτητου αλλά και ανέφικτου έρωτα με όλα τα κλασικά συστατικά της μεσοπολεμικής εποχής, καθώς και με τον τυπικό συμβολισμό της καταστροφικής σελήνης, της Εκάτης. Μεταπολεμικά ωστόσο, το 1947, αναθεωρεί το έργο του, προσπαθώντας να το προσαρμόσει σε νέες ιδεολογικές παραμέτρους. Το μυθιστόρημα χάνει τη συνοχή και τη γνησιότητά του. Με την έκδοσή μας αποκαθιστούμε το αρχικό κείμενο, εκείνο του 1933, ώστε το αναγνωστικό κοινό να γνωρίσει και να χαρεί τη μορφή που συνέλαβε αρχικά ο μεγάλος συγγραφέας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)