Το Αίμα της Αμαρυλλίδας είναι το μελάνι που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου, θέλοντας να μιλήσει για την αρμονία των αντιθέτων σε ένα ταξίδι στο κέντρο του εαυτού. Για το φως, το σκοτάδι και τον αέναο κύκλο της αγάπης. Μέσα από τη δύναμη της μουσικής και τη συνομιλία των χρωμάτων με την ψυχή, μας λέει ότι η Ζωή και ο Θάνατος είναι δίδυμα αδέρφια και ο Έρωτας, ο ομφάλιος λώρος τους.
Έτσι, παρακολουθούμε το οδοιπορικό της ζωής του Αντρέα, κεντρικού ήρωα του βιβλίου, που έχοντας ως άξονα την αγάπη του για τη μουσική, ξεκινάει σε πολύ μικρή ηλικία την περιπλάνησή του στον κόσμο. Ένα ταξίδι, κυρίως για το ταξίδι. Ανακαλύπτει χώρες που τον σημαδεύουν με τον πολιτισμό και την αύρα που εκπέμπουν, ανθρώπους -άγνωστους μέχρι χθες- που γίνονται οικογένεια. Την ίδια στιγμή, γνωρίζει και την επαγγελματική επιτυχία. Βρίσκει την αγάπη και τη χάνει μέσα από τα χέρια του, σε μια στιγμή. Δυσκολεύεται να το διαχειριστεί, αλλά οι καλοί ταξιδιώτες ταξιδεύουν πρώτα μέσα τους. Μέσα από λάθη και πολύ κόπο, μαθαίνουν να μη φοβούνται τον δρόμο και τα αδιέξοδα. Σε κάθε λεηλασία να διακρίνουν την ευκαιρία, όσο αδύναμα και αν τους χτυπάει την πόρτα.
"Τι θα έκανες αν μια μέρα έφευγα μι αμόρ και δεν ξαναγύριζα; Αν χανότανε η ύλη μου από αυτή τη ζωή". Απάντησα το ίδιο σοβαρά, σφίγγοντας στην παλάμη μου το χέρι της με όση δύναμη είχα, μη μου την πάρει ο ορίζοντας.
"Χωρίς το βλέμμα σου αγάπη μου... μόνο φωτιά και δράκοι". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)