Ο άνθρωπος στον χρόνο του προσπαθεί να κατανοήσει και να αντιμετωπίσει πολλά από τα προβλήματα που σχετίζονται με την ύπαρξή του: τα συναισθήματα, το κακό, το νόημα της ζωής, τη θρησκεία, το πένθος κ.ά. Επειδή η χρονική εγγύτητα θολώνει τη θέα στη ζωή, προσπάθησα να δω τον χρόνο μου, τώρα που έχω την ηλικιακή δυνατότητα, από απόσταση και να προσφέρω την ίδια θέα στους νέους. Θέα στις σκέψεις και πράξεις αυτών που προηγήθηκαν και διαμόρφωσαν τον κόσμο τους. Για τη διατύπωση αυτών που σημάδεψαν τον χρόνο μου, βρήκα βοήθεια στις αναλύσεις γνωστών διανοητών. Επειδή η ζωή μου ήταν ανάμεσα στους νέους, αισθάνθηκα την πρόκληση να επικοινωνήσω, με τον δικό μου τρόπο, μαζί τους. Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω τον πρύτανη Πέτρο Γέμτο, για τις συζητήσεις μας και την προθυμία του να προλογίσει τις σκέψεις από τον χρόνο μου, και τους φίλους μου Κ. Μπέλτσιο και Α. Παπαϊωάννου, για τις εύστοχες παρατηρήσεις τους.