sermin

Για την ποιητική συλλογή του Τεβφίκ Φικρέτ [Tevfik Fikret] «Σερμίν» (μτφρ. από τα τουρκικά Δημήτρης Χουλιαράκης, εκδ. Το Ροδακιό).

Της Άλκηστης Σουλογιάννη

Προσφάτως η καθ’ ημάς αγορά του πολιτισμού ενισχύθηκε με ένα ενδιαφέρον προϊόν δημιουργικής παραγωγής του ποιητή (και όχι μόνον) Δημήτρη Χουλιαράκη, το οποίο αντιπροσωπεύει η μετάφρασή του από το πρωτότυπο για την ποιητική συλλογή του Τεβφίκ Φικρέτ (1867-1915), σπουδαίου φιλελεύθερου τούρκου ποιητή, παιδαγωγού, διανοητή, κατήγορου τόσο της δεσποτικής εξουσίας του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β’ όσο και των πολιτικών επιλογών των Νεοτούρκων, υπό τον τίτλο Σερμίν.

Ο αποδέκτης της έκδοσης εντοπίζει αμέσως το επιλογικό, εκτενές σημείωμα ως χρήσιμο παρακείμενο, με το οποίο ο Δημήτρης Χουλιαράκης έχει ενισχύσει τη μετάφρασή του, όπου παρατίθενται λεπτομέρειες σχετικά με τον ιδιωτικό και τον δημόσιο βίο του Τεβφίκ Φικρέτ, όπως είναι οι δυσμενείς μεταθέσεις του κρατικού λειτουργού πατέρα που πέθανε στην εξορία, και η καταγωγή της μητέρας από οικογένεια προσήλυτων Ρωμιών της Χίου, η ενασχόλησή του με την ποίηση, η σχέση του με την παραδοσιακή και τη νεωτερική μουσική, οι έντονες παρεμβάσεις του στα πολιτισμικά και τα πολιτικά πράγματα που διαμόρφωσαν το τοπίο στην Τουρκία των αρχών του 20ού αιώνα μέσα σε κλίμα έντονης ιστορικής κινητικότητας [η κατάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και η προοπτική της πολιτικής των Νεοτούρκων προς την εγκαθίδρυση ενός σύγχρονου κράτους, ο Πρώτος Βαλκανικός και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος] με τις παρεπόμενες αντιπαραθέσεις, και περαιτέρω: η αποστροφή του Τεβφίκ Φικρέτ για τον θρησκευτικό και τον εθνικιστικό φανατισμό, καθώς και η δραστηριότητά του ως πρωτοποριακού παιδαγωγού με σημαντικό έργο σε εκπαιδευτικά, παλαιού και νεωτερικού τύπου ιδρύματα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, μεταξύ των οποίων και το διοικούμενο από αμερικανούς ιεραποστόλους Robert College [πρόκειται για τη γνωστή Ροβέρτειο Σχολή] με μαθητές κυρίως από μη μουσουλμανικές ανώτερες κοινωνικές τάξεις, συμπεριλαμβανομένων μαθητών από ελληνικές οικογένειες.

Με αυτές τις προϋποθέσεις, το σημείωμα του Δημήτρη Χουλιαράκη σαν μια μορφή «στέψης» στον κειμενικό κόσμο του βιβλίου, αποτελεί την πύλη που οδηγεί στη συνάντησή μας με τον Τεβφίκ Φικρέτ μέσα από ατραπούς που προτείνουν τα τριάντα ένα ποιήματα της έκδοσης.

Μια πρώτη ανάγνωση στην επιφάνεια των κειμένων «δείχνει» να πρόκειται για παιδικά ποιήματα, στο πλαίσιο των οποίων η «σεμνή, ντροπαλή, συνεσταλμένη» Σερμίν, το κοριτσάκι-προσωπείο του Τεβφίκ Φικρέτ, βοηθά τα μικρά τουρκόπουλα να μάθουν «τα πρώτα γράμματα στα χρόνια των Νεοτούρκων».

Μια πρώτη ανάγνωση στην επιφάνεια των κειμένων «δείχνει» να πρόκειται για παιδικά ποιήματα, στο πλαίσιο των οποίων η «σεμνή, ντροπαλή, συνεσταλμένη» Σερμίν, το κοριτσάκι-προσωπείο του Τεβφίκ Φικρέτ, βοηθά τα μικρά τουρκόπουλα να μάθουν «τα πρώτα γράμματα στα χρόνια των Νεοτούρκων».

Σύμφωνα, άλλωστε, με τις πληροφορίες που παρέχει το σημείωμα του Δημήτρη Χουλιαράκη, τα ποιήματα αυτά θα αποτελούσαν υλικό για την εφαρμογή καινοτόμων εκπαιδευτικών μεθόδων σε σχολείο που ετοιμαζόταν να ανοίξει το 1914 ο Σατί Μπέης, επιστήθιος φίλος του Τεβφίκ Φικρέτ, στο Σισλί [συνοικία της Κωνσταντινούπολης, όπου και το ελληνορθόδοξο νεκροταφείο].

Η κατάδυση όμως στη διαστρωμάτωση των σημαινομένων επιτρέπει να αναγνωρίσουμε στα ποιήματα πεδία ευρηματικής διαχείρισης θεμάτων σύμφωνα με τις επιλογές του Τεβφίκ Φικρέτ από έναν ευρύτερον ορίζοντα ενδιαφερόντων και εφαρμογών σε ατομικό και σε γενικό επίπεδο, όπως είναι οι ποικίλες διαπροσωπικές σχέσεις, η ζωή, ο θάνατος και η βιωματική πρόσληψη αυτών ως ιδιωτικών και κοινωνικών γεγονότων, η δομή της οικογένειας και η διαστρωμάτωση της κοινωνίας, φόβος και απειλή στο πλαίσιο των παρυφών της αντικειμενικής, εξωτερικής πραγματικότητας, το όνειρο ως περιοχή φόβων, η φαντασία ως υποκατάστατο ή θεραπεία των κενών της αντικειμενικής πραγματικότητας, η σχέση του ανθρώπου με τα όντα της φύσης, η βιωματική πρόσληψη της ροής του χρόνου, η σχέση του εσωτερικού και του κοινωνικού ανθρώπου με τη θρησκεία, και ακόμα: η αγάπη, η φιλία, η έχθρα, η ελπίδα, η ελευθερία, η φτώχεια, η αθλιότητα, η δυστυχία, η απληστία, η μοναξιά, η νοσταλγία.

Κυρίως στα ποιήματα αναγνωρίζουμε επιχειρηματολογία του Τεβφίκ Φικρέτ για το μείζον, διαχρονικής και διαπολιτισμικής ισχύος, ζήτημα της εκπαίδευσης που αποτελεί βασικό δομικό μοχλό στη σύνθεση των ποιημάτων, με εστίαση ενδιαφέροντος σε δεδομένα όπως είναι το σχολείο ως βιοτικός χώρος, η αλφάβητος ως πεδίο αποτύπωσης του ιστορικού και του ατομικού βίου, ο εκπαιδευτικός, η σχέση μαθητών και δασκάλων, η θεωρητική και η πρακτική μόρφωση ως ασφαλείς δίοδοι προς επίτευξη των σκοπών της ζωής, η βιωματική προσέγγιση των πρακτικών επαγγελμάτων, η αξιοποίηση του παραβολικού και του συνδηλωτικού λόγου στο πλαίσιο της διδακτικής διαδικασίας, η μουσική και η χειροτεχνία ως παράγοντες ελεύθερης μόρφωσης, και περαιτέρω: η βιωματική πρόσληψη της συνάντησης των πολιτισμών.

Η μετάφραση του Δημήτρη Χουλιαράκη, σαφώς εκτιμώμενη ως δημιουργική και από όσους δεν διαθέτουν διαύλους πρόσβασης στην τουρκική γλώσσα, μεταφέρει στα καθ’ ημάς έναν ενδιαφέροντα συνδυασμό ελεύθερων στίχων με την υποστήριξη ποικίλων παρηχήσεων...

Μέσα στο σημασιολογικό αυτό κλίμα η μετάφραση του Δημήτρη Χουλιαράκη, σαφώς εκτιμώμενη ως δημιουργική και από όσους δεν διαθέτουν διαύλους πρόσβασης στην τουρκική γλώσσα, μεταφέρει στα καθ’ ημάς έναν ενδιαφέροντα συνδυασμό ελεύθερων στίχων με την υποστήριξη ποικίλων παρηχήσεων, σε περισσότερο ή λιγότερο εκτενείς συνθέσεις, όπου παρεμβαίνουν και δύο συνεχή οκτάστιχα με ιδιαίτερους τίτλους σαν μια εκδοχή σημασιολογικού και εικαστικού διπτύχου.

Στο πλαίσιο αυτό εξασφαλίζεται μια προσωπική κατά την πρόσληψη καθενός αναγνώστη επίσκεψη στον κόσμο του Τεβφίκ Φικρέτ, με μια παράλληλη αναγνώριση της ποιότητας του εσωτερικού και του κοινωνικού ανθρώπου που συνθέτουν τον χαρακτήρα του ως δημιουργού. Ανιχνευόμενο βασικό στοιχείο αυτής της ποιότητας φαίνεται να είναι μια «ανάγνωση» ή «υποδοχή» αρχών και αξιών του Διαφωτισμού κατά τον ιδεολογικό προσανατολισμό μιας «άλλης» Τουρκίας.

Tevfik Fikret

Ο Τεβφίκ Φικρέτ [Tevfik Fikret], ψευδώνυμο του Mehmed Tevfik, (γεν. 24 Δεκ. 1867, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία – πεθ. 18 Αυγ. 1915, Κωνσταντινούπολη), ήταν ποιητής ο οποίος θεωρείται ο ιδρυτής της σύγχρονης σχολής της τουρκικής ποίησης. Ήταν γιος αξιωματούχου της οθωμανικής κυβέρνησης, αποφοίτησε από το Λύκειο του Γαλατά, όπου αργότερα έγινε διευθυντής. Ως νεαρός συγγραφέας έγινε εκδότης του πρωτοποριακού περιοδικού Servet-i Fünun («Ο πλούτος της γνώσης») το 1896. Μαζί με μια ομάδα των πιο ταλαντούχων νέων συγγραφέων της εποχής, δημοσίευσε τουρκικά έργα και μεταφράσεις ευρωπαϊκών (κυρίως γαλλικών) ποιημάτων και διηγημάτων, μέχρι που η έκδοση λογοκρίθηκε από την κυβέρνηση το 1901. Επηρεασμένος σε μεγάλο βαθμό από τους Γάλλους συμβολιστές ποιητές, προσπάθησε να προσαρμόσει την τουρκική ποίηση σε δυτικά θέματα και μορφές στίχων. Λάτρης της ελευθερίας, εξοργίστηκε με την καταπιεστική τουρκική κυβέρνηση και ξεκίνησε να διδάσκει στο Robert College, τότε ίδρυμα των ΗΠΑ. Μετά από χρόνια εγκαταστάθηκε στον Βόσπορο, όπου αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής του στη συγγραφή ποίησης και στη διδασκαλία.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες ερχόμαστε αντιμέτωποι με παραστατικές αποδόσεις-πορτρέτα ποικίλων χαρακτήρων κατά την αισθητική και την κριτική αντίληψη του Τεβφίκ Φικρέτ, σε φόντο από πραγματικά στοιχεία που προέρχονται από τη φύση, από τις δομές της κοινωνίας, από την εφαρμοσμένη πολιτική, από τις εκφάνσεις του πολιτισμού.

Συναντούμε παιδιά στην αγκαλιά της οικογένειας και στο σχολείο, παιδιά απέναντι στον κόσμο της γνώσης και απέναντι στον φόβο, τον μπαμπά που αγαπά το πιάνο και τον αδελφό που παίζει βιολί, τη μαύρη νταντά, τον μπαμπά που «πήγε φαντάρος μακριά» και τη νεκρή μαμά που άφησε το παιδάκι ορφανό, το παιδί που τρέχει πίσω από τα πουλιά, το παιδί με το γατί και με τον σκύλο Λιονταρή, το παιδί και η μέλισσα, τον δάσκαλο, τον μαραγκό, τον σιδερά, τον παππού και τη γιαγιά που τους πήρε το κοιμητήρι «στου Παραδείσου τ’ αμπέλια», τον παραλυτικό και τον τυφλό, τους άπληστους στρατοκόπους, τον τραχύ μπαρμπα-Βελή που ζει στο δάσος.

Οι χαρακτήρες αυτοί πλαισιώνονται ή και υποστηρίζονται με λεπτομέρειες τόσο από τη φύση σε μια σειρά τοπιογραφιών που αποδίδουν την εναλλαγή των εποχών του έτους, όσο και από κοινωνικούς και αστικούς χώρους. Έχει ενδιαφέρον να επιμείνουμε π.χ. σε γραμματικές εικόνες με την προσδιοριστική συμμετοχή του φαινομένου της μεταφοράς, ανεξάρτητα από σημασιολογικά περιβάλλοντα, όπως:

«το κελάηδημα του βιολιού με μεθά:/ ντο, ρε, μι, φα – φα, σολ, λα, σι./ Η γλυκιά εκεινού η φωνή,/ ντο, ρε, μι, φα – φα, σολ, λα, σι,/ που άλλοτε κλαίει μες στην ψυχή/ κι άλλοτε ξεκαρδίζεται τρελά,/ […]/ βαθιά προβαίνει και δριμιά,/ σαν προσευχής πνιχτής η ανασαιμιά»,
«Η άνοιξη μόνο ας έρθει και θα δείτε/ πώς στολίζουν τις πλαγιές,/ ίδια σμαράγδια τις εξοχές./ Οι αβρές ετούτες, οι γελαστές,/ οι μαργαρίτες με τη νυφιάτικη θωριά,/ οι μαργαρίτες με τα μάτια τα χρυσαφιά»,
«Ο μπαρμπα-Βελής, ο μπαρμπα-Βελής/ είν’ ένας άνθρωπος τραχύς./ Δε μοιάζει μ’ άνθρωπο, πεύκο προσμοιάζει…/[…]/ Πεύκο θεόρατο που κάτω το ρίξαν,/ το γυρίσαν από δω, το γυρίσαν από κει,/ τα κλαδιά του πριονίσαν […]/ Κείνοι που μες στα κλαριά λουφάξανε,/ ίσαμε το βράδυ μείναν και παραφυλάξανε:/ δυό πουλιά τηράξανε,/ ένα τρυγόνι κι έναν γκιόνη,/ που κάτι του πετάξανε/ κι ύστερα μες στο λαιμό του πήγαν και κουρνιάξανε./ […]/ ο μπαρμπα-Βελής πετιέται μάνι-μάνι/ και πηγαίνει στο ρουμάνι./ Το ρουμάνι τότε – έτσι λένε – αναρρίγησε,/ ίσαμε το χώμα γέρνοντας τον προσκύνησε./ Κι εκείνος στο ρουμάνι μπήκε και κατοίκησε./ Από τη στιγμή αυτή, τούτο το δάσος το μικρό,/ με πελώριο έμοιασε δρυμό».

Σε ομόλογο υφολογικό κλίμα εντοπίζουμε και την αφοριστική διατύπωση, π.χ.:

«Είν’ η κάθε φαμελιά στοργική μια αγκαλιά,/ […]/ Μα το σχολειό, […]/ είν’ η φωλιά της αρετής,/ είν’ η φωλιά της προκοπής»,
«Για τα ορφανά, η πατρίδα είναι μητέρα./ Αν ζει ετούτη, ζει ο καθένας»,
«δυο στεναχώριες αν ενώσεις,/ παρηγοριά να βρεις μπορείς/ κι από τη δυστυχία να γλιτώσεις»,
«Μορφωθείτε: όποιοι μορφώνονται γερά/ ξέρουν πολλά, κάνουν πολλά,/ κάθε τους πόθο πραγματώνουν, […],/ ευτυχούν, της ζήσης βρίσκουν το σκοπό».

to rodakio ficret serminΕίναι φανερό ότι η μετάφραση αποδίδει με παραστατικό τρόπο τη μορφή του πρωτοτύπου στη διάσταση ενός ευρηματικού οχήματος για τη διατύπωση και τη διεκπεραίωση των σημαινομένων.

Εν προκειμένω, συνάγεται λόγος βιωματικός και παραινετικός με την αμεσότητα της προφορικής επικοινωνίας, παραστατικός, πλήρης τρυφερότητας και συναισθήματος ενίοτε πικρού, κριτικός και αφοριστικός, στοχαστικός, αφηγηματικός.

Οι δε παρηχήσεις σε συνδυασμό με τον επιτονισμό στο κείμενο της μετάφρασης ενδέχεται να οδηγήσουν τον αναγνώστη που είναι εξοικειωμένος με την πρόσληψη του ρυθμού στους γλωσσικούς κώδικες επί της ουσίας και ανεξάρτητα από σημασιολογικά ισοδύναμα, στη διαπίστωση ότι τα ποιήματα του Τεβφίκ Φικρέτ ανήκουν στα κείμενα των τούρκων ποιητών, στα οποία η τουρκική αποδεικνύεται ιδιαιτέρως μουσική γλώσσα (όπως ισχύει π.χ. και για τα ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ).

Εξάλλου, η ανά χείρας έκδοση έχει επιπλέον ενισχυθεί αφενός με σημειώσεις του Δημήτρη Χουλιαράκη ως πραγματολογικό υπομνηματισμό, οι οποίες διευκολύνουν την προσέγγιση σε ιδιαίτερες περιοχές του κειμενικού κόσμου αλλά και σε έναν ευρύτερον ορίζοντα των πραγμάτων, και αφετέρου με φωτογραφικό υλικό ως τεκμηρίωση δεδομένων από το ιδιωτικό, κοινωνικό, πολιτισμικό, ιστορικό περιβάλλον του Τεβφίκ Φικρέτ, με χαρακτηριστικό πορτρέτο του ποιητή σε άσπρο-μαύρο να εισάγει στη διαδοχή των φωτογραφιών.


 Η ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΣΟΥΛΟΓΙΑΝΝΗ είναι διδάκτωρ Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και κριτικός βιβλίου. Τελευταίο της βιβλίο, η μελέτη «Ο δημιουργικός λόγος του Γιώργου Χειμωνά» (εκδ. Παρατηρητής).

Αποσπάσματα από το βιβλίο

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Κλείσ’ την κουρτίνα, κλείσ’ την κουρτίνα!
Κλείσ’ τη γοργά γιατί απ’ το τζάμι
ο ήλιος μπαίνει, μας αλαλιάζει
και τα δεφτέρια μας τα ξεθωριάζει.
Τα γράμματά μου τα λαμπερά
ήσαν πρωτύτερα μαβιά, μα δές τα πια:
ξέβαψαν, χάθηκαν σ’ ένα λεπτό…
Τ’ αχνά τα πράματα δεν τ’ αγαπώ!

❊ 

ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ

Την κουρτίνα άνοιξε, την κουρτίνα άνοιξε!
Την ανοίγεις με τη μιά, μα ο ήλιος πουθενά.
Ίσως να μας ξέχασε·
μπα, κάποιο σύννεφο θα τον έχαψε.
Πόση εδωπέρα παγωνιά,
στο έλεος όλοι του χιονιά.
Είναι όμορφο το χιόνι, αλλά μπούζι, παγερό…
Τα κρύα πράματα δεν τ’ αγαπώ!

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Τραγούδι του εαυτού μου» του Ουόλτ Ουίτμαν (κριτική)

«Τραγούδι του εαυτού μου» του Ουόλτ Ουίτμαν (κριτική)

Για το ποίημα σε δύο εκδοχές του Ουόλτ Ουίτμαν [Walt Whitman] «Τραγούδι του εαυτού μου: 1. Η πρώτη έκδοση (1855), 2. Η τελευταία έκδοση (1891 – 92)» (μτφρ. Δημήτρης Δημηρούλης, εκδ. Gutenberg).

Γράφει ο Γιώργος Βέης

...
«Καταυλισμός» του Γιώργου Βέη (κριτική) – Εκτενείς τοιχογραφίες με ποικίλες προσωπογραφίες

«Καταυλισμός» του Γιώργου Βέη (κριτική) – Εκτενείς τοιχογραφίες με ποικίλες προσωπογραφίες

Για την ποιητική συλλογή του Γιώργου Βέη «Καταυλισμός» (εκδ. Ύψιλον). Κεντρική εικόνα: λεπτομέρεια από το εξώφυλλο.

Γράφει η Άλκηστις Σουλογιάννη

Οι αναγνώστες που ακολουθούν συστηματικά, ή έστω περιστασιακά, όσα προβάλλει ...

«Ανήμερο» της Λένας Καλλέργη (κριτική) – Δήθεν απούσα με κρυφό μαχαίρι

«Ανήμερο» της Λένας Καλλέργη (κριτική) – Δήθεν απούσα με κρυφό μαχαίρι

Για την ποιητική συλλογή της Λένας Καλλέργη «Ανήμερο» (εκδ. Ίκαρος). 

Γράφει η Αριστέα Παπαλεξάνδρου

Το Ανήμερο (εκδ. Ίκαρος) είναι το πρόσφατο δημιούργημα μίας ήρεμης, και συγχρόνως πολυδιάστατης παρουσί...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Τίλντα Σουίντον, Θεόδωρος Τερζόπουλος, Πάτι Σμιθ & Λένα Πλάτωνος, μεταξύ πολλών άλλων, στο φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Τίλντα Σουίντον, Θεόδωρος Τερζόπουλος, Πάτι Σμιθ & Λένα Πλάτωνος, μεταξύ πολλών άλλων, στο φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Τίλντα Σουίντον, Θεόδωρος Τερζόπουλος, Πάτι Σμιθ & Λένα Πλάτωνος, μεταξύ πολλών άλλων, κοσμούν το φετινό, πλουσιότατο και άκρως ερεθιστικό, πρόγραμμα της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. «Και τώρα, τι κάνουμε; Δεν περιμένουμε. Ούτε συνεχίζουμε αμέριμνοι. Μιλάμε και φωνάζουμε για τις πληγές, που πρέπει να τις νιώ...

«Χορός στα ποτήρια» της Γεωργίας Τάτση (κριτική) – Δύο καλογραμμένες νουβέλες με ιστορικές και πολιτικές ρίζες

«Χορός στα ποτήρια» της Γεωργίας Τάτση (κριτική) – Δύο καλογραμμένες νουβέλες με ιστορικές και πολιτικές ρίζες

Για την επανακυκλοφορία του βιβλίου της Γεωργίας Τάτση «Χορός στα ποτήρια» (εκδ. Βακχικόν, δύο νουβέλες). Κεντρική εικόνα: Φωτογραφία από την ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Θίασος» (1974-’75) 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Iεροτελεστικός από τη...

Διαβάζοντας με τον Γιώργο Τζαβάρα

Διαβάζοντας με τον Γιώργο Τζαβάρα

Πρόσωπα από το χώρο των τεχνών, των ιδεών και του πολιτισμού, αποκαλύπτουν τον δικό τους αναγνωστικό χαρακτήρα, τη μύχια σχέση τους με το βιβλίο και την ανάγνωση. Σήμερα, ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Γιώργος Τζαβάρας.

Eπιμέλεια: Book Press

Ποιο βι...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα» του Βαγγέλη Μαργιωρή (προδημοσίευση)

«Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα» του Βαγγέλη Μαργιωρή (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αστυνομικό μυθιστόρημα του Βαγγέλη Μαργιωρή «Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα», το οποίο κυκλοφορεί στις 25 Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις Μίνωας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Ήρωες, μίξερ, μανταλάκια, σερβιέτες…» Μέσα στο ...

«Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» της Τζορντάνα Λεβίν (προδημοσίευση)

«Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» της Τζορντάνα Λεβίν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Τζορντάνα Λεβίν [Jordanna Levin] «Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» (μτφρ. Νοέλα Ελιασά), που θα κυκλοφορήσει στις 25 Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις Μίνωας. 

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Ηλίας Πετρόπουλος: Σκληρός από τρυφερότητα» του Τζον Τέιλορ (προδημοσίευση)

«Ηλίας Πετρόπουλος: Σκληρός από τρυφερότητα» του Τζον Τέιλορ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση του προλόγου του μεταφραστή Γιώργου Ι. Αλλαμανή, στο βιβλίο του Τζον Τέιλορ [John Taylor] «Σκληρός από τρυφερότητα – Ο Έλληνας ποιητής και λαογράφος του άστεως Ηλίας Πετρόπουλος», το οποίο κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις Δίχτυ.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Μεσογειακό νουάρ, δικαστικό θρίλερ, whodunnit κι ένα ασήμαντο περιστατικό: 4 δυνατά ευρωπαϊκά αστυνομικά μυθιστορήματα

Μεσογειακό νουάρ, δικαστικό θρίλερ, whodunnit κι ένα ασήμαντο περιστατικό: 4 δυνατά ευρωπαϊκά αστυνομικά μυθιστορήματα

Τέσσερα πρόσφατα αστυνομικά μυθιστορήματα ανανεώνουν τις γνωστές υποκατηγορίες της αστυνομικής λογοτεχνίας. «Η σκοτεινή μούσα» του Άρμιν Έρι, «Ο κώδικας του θησαυρού» της Τζάνις Χάλετ, «Θάνατος ενός ταξιδιώτη» του Ντιντιέ Φασέν και «Η στρατηγική του πεκινουά» του Αλέξις Ραβέλο.

Γράφει η Χίλ...

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Επιλογές από τις προσεχείς εκδόσεις ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας, ποίησης, βιογραφιών, θεάτρου, δοκιμίων, μελετών και γκράφικ νόβελ.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Επιλέξαμε και φέτος όχι την εξαντλητική παρουσίαση των νέων εκδόσεων αλλά την στ...

22 σημαντικοί συγγραφείς που έγραψαν μόνο ένα μυθιστόρημα

22 σημαντικοί συγγραφείς που έγραψαν μόνο ένα μυθιστόρημα

Τι κοινό θα μπορούσε να έχει η Έμιλι Μπροντέ [Emily Brontë] με τον Χουάν Ρούλφο [Juan Rulfo] και τον εικονιζόμενο Άρη Αλεξάνδρου; Και οι τρεις τους, όπως και πολλοί ακόμα σημαντικοί συγγραφείς, έγραψαν και εξέδωσαν ένα μόνο μυθιστόρημα στη διάρκεια της ζωής τους, που ωστόσο αρκούσε για να τους καθιερώσει στο λογοτεχ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

22 Σεπτεμβρίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Επιλογές από τις προσεχείς εκδόσεις ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας, ποίησης, βιογραφιών, θεάτρου, δοκιμίων, μελετών και γκράφικ νόβελ. Επιμέλεια: Κώστας Αγορα

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΚΕΛΟΙ