Πάντα υπήρχαν φράσεις στο ημερολόγιό μου, αναφορές στο "κορίτσι του Σ.", στο "κορίτσι του 58". Από τα είκοσί μου, σημειώνω "58" στα διάφορα προσχέδια βιβλίων μου. Είναι το κείμενο που λείπει πάντα, που μετατίθεται πάντα γι' αργότερα. Το άφατο κενό.
Η Annie Ernaux επισκέπτεται το παρελθόν της τότε που, δεκαοχτάχρονο κορίτσι, κατακλύζεται από επιθυμία και πόθο. Σήμερα ανακαλύπτει πως η ντροπή, η ταπείνωση, η προδοσία και συνάμα η αυτοπεποίθηση και η χειραφέτηση, αποτελούν την απαρχή του συγγραφικού της βίου. (Από την έκδοση)

" Ένα βιβλίο που σαγηνεύει, με την ακρίβεια και τη δύναμή του, που αποδίδει τις σωματικές αισθήσεις και τις συγκινήσεις μιας έφηβης αλλοτινής εποχής." (Le Monde des Livres)
"Η γραφή της Ernaux είναι βαθιά, ακριβής, περίτεχνη. Η ίδια γίνεται ένας ντετέκτιβ όπου παθιάζεται με ένα δυσεπίλυτο μυστήριο: το μυστήριο του δικού της παρελθόντος." (The New Yorker)
"Η Ernaux αφηγείται το παρελθόν για να το καταλάβει, πρωτίστως συναισθηματικά, και να δείξει τι αντιπροσωπεύει αυτό το παρελθόν στο σήμερα. Η ατομική εμπειρία, δηλαδή η δική της ζωή, παρουσιάζεται μέσα σε μια γενικότερη κοινωνική και ιστορική κατάσταση έτσι ώστε τα βιβλία της να αποκτούν τη συλλογική διάσταση της βιωμένης ιστορίας. Από την άποψη αυτή το "autobiographie impersonnelle" μπορεί να διαβαστεί και ως "διαπροσωπική αυτοβιογραφία" ή "συλλογική αυτοβιογραφία"."(Νίκος Μπακουνάκης, Lifo)

Ποιος ήταν ο πραγματικός Χόκινγκ;
Αν και γνωρίζουμε αρκετά για τον επιστήμονα, πόσα ξέρουμε για τον άνθρωπο πίσω από τον μύθο;
Στην ανατρεπτική αυτή βιογραφία ο Charles Seife αποκαλύπτει την προσωπικότητα και το έργο του Στίβεν Χόκινγκ, εστιάζοντας με κριτικό τρόπο στις πολλές όψεις του βίου του: ο Χόκινγκ ως φυσικός, ως σελέμπριτι, ως σόουμαν, ως σύζυγος και πατέρας, ο Χόκινγκ ως άνθρωπος.
Καταφεύγοντας, μεταξύ άλλων, σε συζητήσεις με πρόσωπα του στενού κύκλου του και αξιοποιώντας το τέχνασμα της αντίστροφης χρονολογικής σειράς -ξεκινά από το τέλος για να καταλήξει στα παιδικά χρόνια-, ο Seife προβάλλει τον ιδιοφυή επιστήμονα αλλά και τον δεξιοτέχνη της αυτοπροβολής, τον άνθρωπο που έχτισε τον μύθο του ξετυλίγοντας τα βαθύτερα μυστήρια του σύμπαντος.
Αν αντιστρέψετε τη ροή του χρόνου, αυτό που αναδύεται είναι ένας άνθρωπος ιδιότροπος, αλαζονικός, άκαρδος, όμως και ζεστός, πνευματώδης και ευφυής. Περίπλοκος. Συναρπαστικός. Μοναδικός. (Από την έκδοση)

"Ένα σημαντικό έργο που καταγράφει τη ζωή του Στίβεν Χόκινγκ όπως πραγματικά συνέβη." (New York Times)
"Μια εξαιρετική, αν και όχι τόσο κολακευτική, βιογραφία ενός γίγαντα της φυσικής του 20ού αιώνα." (Kirkus)
"Στις 10 καλύτερες βιογραφίες της χρονιάς." (Prospect Magazine)

Μόλις τελείωσε το σχολείο, ο Ιγνάτιος Καραθοδωρής ήξερε ότι ήθελε να ξεφύγει: από την Κομοτηνή, από τη μητέρα του, από τον πατέρα του, από μία βαρετή ζωή. Γι' αυτό και όταν επιτέλους μετακόμισε στην Αθήνα, αποφάσισε να γίνει ένας άλλος άνθρωπος. Ως φοιτητής πια, είναι πρωτόγνωρα χαρούμενος. Όμως, όσο περισσότερο εξερευνά τον καινούριο του κόσμο, τόσο δυσκολότερος μοιάζει να γίνεται. Η νέα του φίλη, η Βιργινία, είναι πλασμένη από αλλόκοτα υλικά. Για να μη μιλήσουμε για του κυρίους Μαρκέζε και Γόπα: ακατανόητοι εργοδότες! Ο Ιγνάτιος δεν θέλει με τίποτα να αποτύχει η νέα του ζωή στην Αθήνα. Προσπαθώντας, όμως, να εξαντλήσει όλοες του τις δυνατότητες, εξαντλείται ο ίδιος. Και καθώς βλέπει τον εαυτό του να αλλάζει μέσα σε έναν αχανή ψηφιακό κόσμο που όλα είναι πιθανά, μαθαίνει από πρώτο χέρι τι θα πει να χάνεις τα πάντα. (Από την έκδοση)

Είναι 1985. Βρισκόμαστε σε μια μικρή πόλη της Ιρλανδίας. Πλησιάζουν Χριστούγεννα, εποχή πολυάσχολη για τον Μπιλ Φέρλονγκ, προμηθευτή καυσόξυλων και πατέρα πέντε κοριτσιών. Νωρίς ένα πρωί, κι ενώ προσπαθεί να προλάβει τις παραγγελίες των πελατών του, φτάνει στο τοπικό μοναστήρι που δεσπόζει ψηλά στον λόφο της πόλης για να παραδώσει μια παραγγελία. Κι εκεί θα ανακαλύψει κάτι που θα τον φέρει αντιμέτωπο τόσο με το παρελθόν του όσο και με τη συνένοχη σιωπή μιας πόλης που φαίνεται πως βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Εκκλησίας.
Μια βαθιά συγκινητική ιστορία, γεμάτη ελπίδα, ηρωισμό και συμπόνια για τους αδύναμους. Ένα πραγματικό κομψοτέχνημα που δικαία υμνήθηκε από την κριτική. (Από την έκδοση)

"Οι επιμελώς προσεγμένες λεπτομέρειες στους χαρακτήρες, το περιβάλλον, τη μνήμη και τις δραματικές στιγμές πλάθουν μια ιστορία που θα θέλετε να διαβάσετε ξανά και ξανά. Η παραπλανητικά απλή γλώσσα της είναι άψογη." (Boston Globe)
"Αυτό το εξαιρετικό μικρό διήγημα με κάποιον τρόπο αψηφά τη βαρύτητα του θέματος και υπερίπταται στο καθημερινό, φωτεινό παρόν. Οι λεπτομέρειες αποκτούν υπόσταση με μια υπερφυσική σαφήνεια. Το λευκό φως ενός χειμωνιάτικου απογεύματος, η αχλή πάνω από ένα ποτάμι, μια γυναίκα που ανοίγει την πόρτα ενός φούρνου, ένα παιδί που πιάνει το χέρι του πατέρα του: Βλέπουμε αυτές τις εικόνες και νιώθουμε την επίμονη παρουσία τους καθώς μπαίνουμε μέσα στη ζωή ενός απλού ανθρώπου σε έναν συνηθισμένο τόπο." (Wall Street Journal)
"Η Keegan είναι η θεά των μικρών πραγμάτων. Η ικανότητά της να πλάθει κόσμους ολόκληρους με λίγες μόνο λέξεις, μια ολόκληρη σχέση μέσα από λίγες μόνο αλληλεπιδράσεις, λίγο απέχει από το θαύμα. Το Μικρά πράγματα σαν κι αυτά μας διαβεβαιώνει ότι είμαστε όλοι ικανοί να κάνουμε το σωστό, και ότι η καλοσύνη, όπως και η μιζέρια, είναι μεταδοτικές. Πρόκειται για μια λογοτεχνική κατάσταση χάριτος." (Herald)

Ποτέ δεν μιλάμε σε αγνώστους στο τρένο. Αυτός είναι ο κανόνας. Τι θα γινόταν όμως αν τον παραβαίναμε;
Κάθε πρωί στις 8:05, η Αϊόνα Άιβερσον παίρνει το τρένο για να πάει στη δουλειά της. Κάθε μέρα, βλέπει τους ίδιους ανθρώπους και κάνει εικασίες γι' αυτούς - τους δίνει ακόμα και παρατσούκλια. Ποτέ όμως δεν μιλάνε. Προφανώς. Γιατί ως έμπειρη στις μετακινήσεις ξέρει πως υπάρχουν κανόνες που πρέπει όλοι να ακολουθούν.
Μέχρι που μια μέρα, ένα απρόοπτο περιστατικό θα φέρει κοντά μια ετερόκλητη ομάδα ανθρώπων, που ως τότε το μόνο κοινό που είχαν ήταν πως έπαιρναν κάθε πρωί το ίδιο τρένο. Και τότε όλοι συνειδητοποιούν ότι οι εικασίες που κάνουμε για τους άλλους δεν συμβαδίζουν με την πραγματικότητα.
Όταν όμως η ζωή της Αϊόνα αρχίσει να παίρνει την κάτω βόλτα, οι καινούργιοι της φίλοι θα είναι εκεί τότε που θα τους χρειάζεται περισσότερο από ποτέ;
Το νέο βιβλίο της Clare Pooley μας συστήνει ένα καστ αξέχαστων χαρακτήρων, που ο καθένας έχει τα προβλήματα του και τις εκκεντρικότητες του. Διασκεδαστικό και συγκινητικό, θα σας κάνει να το αγαπήσετε! (Από την έκδοση)

"Ακόμα ένα πραγματικά πρωτότυπο, απόλυτα απολαυστικό βιβλίο διά χειρός Clare Pooley. Γεμάτο αυθεντικούς χαρακτήρες και σοφία, ειλικρινά το λάτρεψα." (Katie Fforde, συγγραφέας)
"Ένα μυθιστόρημα σκέτος θρίαμβος· ζεστό, αστείο και συγκινητικό, με ένα αξέχαστο καστ χαρακτήρων." (Rosie Walsh, συγγραφέας)
"Ένα απόλυτα διασκεδαστικό και εθιστικό ανάγνωσμα. Οι επιβάτες της αποβάθρας 5 θα σας κλέψουν την καρδιά. Η γραφή της Pooley είναι δαιμόνια, γεμάτη χιούμορ και γοητευτική. Το λατρεύω αυτό το βιβλίο." (Hazel Prior, συγγραφέας)
"Αυτό το μυθιστόρημα πραγματεύεται τόσα πολλά ενδιαφέροντα θέματα, πάντα με το χιούμορ της Clare που έχει γίνει το σήμα κατατεθέν της, τη θαυμάσια γραφή της και τους ζωντανούς, αξιαγάπητους χαρακτήρες της - η feel-good λογοτεχνία στα καλύτερά της. Σχεδόν με έκανε να χάσω τη στάση μου." (Sophie Cousens, συγγραφέας)

Με αφετηρία το ημερολόγιο που κρατούσε ο πατέρας του στα χρόνια του '30 και ως το 1944, ο Νίκος Βατόπουλος ξετυλίγει μια διπλή αφήγηση μέσα στον χρόνο και με φόντο την Αθήνα της Κατοχής αλλά και το τοπίο της παιδικής και εφηβικής ηλικίας εκείνα τα χρόνια. Μαζί με την καθημερινότητα, έρχονται στο φως διαδρομές μέσα στην Αθήνα, τα σχολικά χρόνια στη Λεόντειο Πατησίων, ο συνοικιακός αθλητισμός γύρω από το "Σπόρτιγκ", τα μπάνια στο Φάληρο, τα ταξίδια με καΐκι ως το Άστρος, η εξερεύνηση του παραμυθένιου τοπίου στις όχθες του Κηφισού. Όλα αυτά συνθέτουν μια διαφορετική εμπειρία της αστικής διαβίωσης και δίνουν τροφή για σκέψη για τις ανάγκες της απλής ζωής, για το δικαίωμα στην ευτυχία, για τη σταδιακή ενηλικίωση μέσα από τα σκοτεινά χρόνια της Κατοχής.
Με την Αθήνα πρωταγωνίστρια, το ημερολόγιο αυτό είναι ένα από τα σπάνια γραπτά τεκμήρια γραμμένα από παιδί ή έφηβο στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '40. Δίνει το έναυσμα για σύγκριση, μελέτη, αναστοχασμό. (Από την έκδοση)

ΤΟ ΓΟΤΘΙΚΟ ΘΡΙΛΕΡ ΤΟΥ 2021 ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΤΕ.
ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΠΟΥ ΑΠΕΣΠΑΣΕ ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ SHIRLEY JACKSON ΚΑΙ AUGUST DERLETH.
Αυτή είναι η ιστορία ενός δολοφόνου. Ενός κλεμμένου παιδιού. Μια ιστορία εκδίκησης. Θανάτου. Η ιστορία του Τεντ που μένει μαζί με την κόρη του Λόρεν και τη γάτα του Ολίβια σε ένα συνηθισμένο σπίτι στο τέλος ενός συνηθισμένου δρόμου.
Όλα τα παραπάνω είναι αλήθεια. Κι ωστόσο κάποια είναι ψέματα...
Νομίζεις ότι ξέρεις τι βρίσκεται μέσα στο τελευταίο σπίτι της οδού Νίντλες. Νομίζεις ότι έχεις ξαναδιαβάσει αυτή την ιστορία. Εδώ κάνεις λάθος.
Στο σκοτεινό δάσος στο τέλος της οδού Νίντλες κάτι είναι θαμμένο. Αλλά δεν είναι αυτό που νομίζεις...
O Τεντ ζει στις παρυφές ενός δάσους, με μόνη του συντροφιά μια επιτιμητική γάτα, την Ολίβια, και την εντεκάχρονη κόρη του, τη Λόρεν. Όταν μπερδεύεται, τις αποκαλεί και τις δυο "ψιψίνα".
Ο Τεντ ήταν ανέκαθεν παράξενος - η ανησυχία της Ολίβια όμως εντείνεται καθώς η συμπεριφορά του γίνεται όλο και πιο αλλοπρόσαλλη. Ο Τεντ φτιάχνει ψεύτικα προφίλ σε σάιτ γνωριμιών, γυρνάει σπίτι αργά με χέρια που μυρίζουν οστά και φόβο. Περνάει ολόκληρα βράδια στο δάσος, σκάβοντας. Και γιατί άνοιξε τρύπες στην πόρτα του χαλασμένου ψυγείου;
Μια μυστηριώδης γυναίκα, που πιστεύει ότι ο Τεντ είχε κάποια σχέση με την εξαφάνιση της μικρής αδελφής της πριν από πολλά χρόνια, μετακομίζει στο εγκαταλελειμμένο διπλανό σπίτι...
Όταν η Λόρεν εξαφανίζεται, οι υποψίες της Ολίβια μετατρέπονται σε τρόμο. Καθώς γίνεται φανερή η αλήθεια για την παράξενη σύνδεσή της με τη Λόρεν, η Ολίβια αρχίζει να καταλαβαίνει ότι ποτέ δεν γνώρισε στ' αλήθεια τον Τεντ, τον άνθρωπο με τον οποίο ζει τόσα χρόνια. Όσα η Ολίβια νομίζει ότι ξέρει για τον εαυτό της και τον κόσμο ανατρέπονται, αποκαλύπτοντας μια πραγματικότητα πέρα από κάθε φαντασία. Και στο τέλος θα πρέπει να αποφασίσει αν θα πάρει ή θα σώσει μια ζωή...
Ένα λογοτεχνικό ψυχολογικό θρίλερ γεμάτο ανατροπές, και μια ενδελεχής διερεύνηση του πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η φύση του ανθρώπου για να προστατεύσει ένα παιδί απ' τον τρόμο. (Από τον εκδότη)

"Έμεινα άναυδος. Ένα βιβλίο που θα σας κρατήσει σε εγρήγορση ως την τελευταία σελίδα με τα απίστευτα μυστικά του. Έχω να διαβάσω κάτι τόσο συναρπαστικό από Το κορίτσι που εξαφανίστηκε". (Stephen King, συγγραφέας)
"Τέτοια βιβλία βγαίνουν μια φορά στα χίλια χρόνια. Θα έλεγα ότι το ρούφηξα, αλλά η αλήθεια είναι ότι μου είχε κόψει την ανάσα". (Joanne Harris, συγγραφέας)
"Ένα ανατριχιαστικό, πανέμορφο αριστούργημα στον χώρο του σασπένς". (Joe Hill, συγγραφέας)
"Το καλύτερο μυθιστόρημα τρόμου που διάβασα ποτέ". (Natasha Pulley, συγγραφέας)