Το βράδυ, πριν από τα μεσάνυχτα, ένα ποίημα σαν καληνύχτα. Απόψε, Λωτός, από τη συλλογή Η μοναξιά της καμπύλης της Μαρίας Θ. Αρχιμανδρίτη
Επιμέλεια: Οράτιος
♠ ♠ ♠
Λωτός
Αυτή η απογευματινή λαιμαργία
που με πιάνει
μετά τον λήθαργο της σιωπής,
και με αδηφάγα χέρια
ξεφλουδίζω την πρόταση.
Καρπός σαρκικού παζαριού,
αφαιρώ με τι ρώγες ένα ένα τα επίθετα.
Προσεκτικά το ουσιαστικό,
για να γευτώ το ρήμα.
Αυτό που ασθμαίνοντας ψέλλισες.
Με αυτό πασαλείβομαι,
να με αναγνωρίσεις.
Ενίοτε βάφομαι στα χρώματα του πολέμου.
που με πιάνει
μετά τον λήθαργο της σιωπής,
και με αδηφάγα χέρια
ξεφλουδίζω την πρόταση.
Καρπός σαρκικού παζαριού,
αφαιρώ με τι ρώγες ένα ένα τα επίθετα.
Προσεκτικά το ουσιαστικό,
για να γευτώ το ρήμα.
Αυτό που ασθμαίνοντας ψέλλισες.
Με αυτό πασαλείβομαι,
να με αναγνωρίσεις.
Ενίοτε βάφομαι στα χρώματα του πολέμου.
Η μοναξιά της καμπύληςΜαρία Θ. Αρχιμανδρίτη
Κέδρος 2015
