Λίγα λόγια για το βιβλίο

Το να επιχειρήσεις να μιλήσεις συνολικά για την τέχνη ως μια εμπειρία που έχει χρησιμότητα για τον άνθρωπο είναι από μόνο του αρκετά σκανδαλώδες. Άλλωστε, ένας από τους ορισμούς της τέχνης δεν είναι ότι αυτή βρίσκεται στους αντίποδες της χρηστικότητας; Ότι είναι... άχρηστη; Κι όμως, διατρέχοντας ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας της τέχνης, από την αρχαιοελληνική μέχρι την πλέον μοντέρνα, μαζί και με τους τρόπους που αυτή εκτίθεται, συζητείται, πωλείται και αποκτά αξία μέσα στην κοινωνία μας, οι Ντε Μποτόν και Άρμστρονγκ καταφέρνουν να μας κάνουν να αισθανθούμε την ουσία του επιχειρήματός τους, που συνοψίζεται στο εξής: Η επαφή με την τέχνη μπορεί (ή θα έπρεπε) να είναι θεραπευτική. Η τέχνη μπορεί να μας κάνει όχι μόνο καλύτερους, αλλά και καλύτερα.

Για να καταφέρουν να δείξουν (και πράγματι δείχνουν, αφού συχνότατα για το αληθές ενός επιχειρήματος επιστρατεύονται εικόνες έργων τέχνης) πώς η τέχνη μπορεί να επιτελέσει τον σύνθετο αυτό σκοπό, οι δυο συγγραφείς δεν αποφεύγουν να θέσουν κατά μέτωπο ορισμένα από τα διασημότερα αναπάντητα ερωτήματα, όπως: Ποιο είναι το νόημα της τέχνης; Τι θεωρείται καλή τέχνη; Τι είδους τέχνη πρέπει να κάνουμε; Ιδιαίτερα ευρυμαθείς, όσο και ταλαντούχοι στην διατύπωση σύνθετων και περίπλοκων ζητημάτων με απλό τρόπο, οι δυο συγγραφείς καταφέρνουν τα περισσότερα απ' όσα υπόσχονται σε αυτό το βιβλίο-λεύκωμα όπου μπορεί κανείς να βρει –εκτός των παραπάνω– συγκεντρωμένα και τυπωμένα σε καλό χαρτί ορισμένα από τα πιο εμβληματικά έργα της παγκόσμιας τέχνης, στην οποία οι συγγραφείς περιλαμβάνουν και τα έργα βιομηχανικού σχεδίου, αρχιτεκτονικής και χειροτεχνίας.

Ποιοι είναι οι συγγραφείς

Ο Αλαίν ντε Μποτόν (δεξιά) είναι διάσημος συγγραφέας βιβλίων όπως Η παρηγοριά της φιλοσοφίας και Πώς ο Προυστ μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου. Το 2008 ίδρυσε το The school of life, έναν οργανισμό με παραρτήματα στο Λονδίνο, στη Μελβούρνη και Ρίο ντε Τζανέιρο, που παρέχει χρήσιμες ιδέες για την καθημερινότητα σε μορφή βιβλίων, εργαστηρίων και διαλέξεων.

Ο Τζον Άρμστρονγκ είναι φιλόσοφος και θεωρητικός της τέχνης με έδρα στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης. Έχει γράψει μια σειρά από βιβλία που έχουν τύχει ευρείας αποδοχής, μεταξύ των οποίων το Πώς να ανησυχούμε λιγότερο για τα χρήματα (εκδ. Πατάκη).

Απόσπασμα από το βιβλίο

Το πρόβλημα οφείλεται εν μέρει στην ικανότητά μας να συνηθίζουμε ορισμένα πράγματα: στη δεξιοτεχνία μας στην τέχνη της εξοικείωσης. Η συνήθεια είναι ένας μηχανισμός με τον οποίο αυτοματοποιείται η συμπεριφορά μας σε πληθώρα λειτουργικών τομέων. [...] Η τέχνη είναι μια πηγή που μπορεί, λειτουργώντας ενάντια στη συνήθεια, να μας επαναφέρει σε μια πιο ακριβή αξιολόγηση όσων είναι πολύτιμα, καθώς μας προσκαλεί να επανακαθορίσουμε τι εκτιμάμε ή αγαπάμε.