ΣΤΕΦΑΝΙ

Ένα γειτονόπουλο -
ήταν δεν ήταν δέκα χρονών-
χάιδευε κάτι κουταβάκια,
με τις ώρες.
Τα έπαιρνε προσεκτικά από τη μαμά τους,
που τον εμπιστευόταν.
Τα ξάπλωνε στον αγκώνα του,
τα χάιδευε.

Πέρασαν όμως οι μέρες,
ή οι εβδομάδες -δεν θυμάμαι-,
το αγόρι τα έπαιρνε ένα-ένα
τα χάιδευε,
όμως τα κουτάβια έγιναν πιο ανήσυχα.

Ε, όποιο δεν καθόταν να το χαϊδέψει,
το έδερνε...
Επειδή δεν καθόταν να το χαϊδέψει...
επειδή δηλαδή δεν διέκρινε την καλοσύνη του...
Ποιο; Το κουτάβι,
που ίσως εκείνη τη στιγμή κατουριόταν
ή ήθελε να επιστρέψει στη ζεστασιά της μάνας του
ή στα παιχνίδια των αδελφιών του.
Τα έδερνε...
Ήταν το γειτονόπουλο κακό παιδί;
Γιατί;
Επειδή ήθελε τα κουτάβια
να νιώθουν την καλοσύνη του;
Επειδή ήθελε να υπερνικήσει
τα ένστικτά τους;
Για κατούρημα και ζεστασιά;
Επειδή δηλαδή -
στα δέκα του χρόνια-
δεν ήταν σε θέση να αντιληφθεί
τις ανάγκες των άλλων;
Ήταν κακό παιδί;

Κι αν ναι;
Τι είναι σήμερα;

Μάλλον κακός άνθρωπος.
Ποιους μπορεί να βλάψει;
Βασικά, κανέναν.
Επειδή, αυτό απαγορεύεται.

Εκτός εάν γίνει παραβάτης του νόμου,
ή εάν εμείς οι ίδιοι
τον ενθαρρύνουμε να παρανομήσει.
Δεν έχω την παραμικρή ιδέα πώς.

Να, ας πούμε,
σαν όταν η μάνα του βλέπει το αγόρι
να δέρνει τα κουτάβια,
δεν λέει κουβέντα.

Περνάει ο καιρός, τα κουτάβια φεύγουν,
το αγόρι κλαίει.
Περνάει κι άλλος καιρός,
η σκυλίτσα ξαναγεννάει,
πάλι τα ίδια·
τα παίρνει ένα-ένα,
τα ξαπλώνει στον αγκώνα του,
τα χαϊδεύει.
Όμως, αυτή τη φορά,
είναι πιο προσεκτικό.

Η σκύλα επιτηρεί.
Ένα πάει να φύγει από τον αγκώνα του,
το αγόρι το πιέζει με τα δάχτυλά του, στην κοιλίτσα.

Η σκύλα προσπαθεί να προστατεύσει
με τη μουσουδίτσα της το κουταβάκι.

Το αγόρι συνεχίζει να πιέζει.
Ίσως περισσότερο απ' όσο πρέπει.
Το κουτάβι πεθαίνει.
Το αγόρι κλαίει.
Η μάνα του παρακολουθεί -
δεν λέει κάτι.

Η σκύλα επιστρέφει στα υπόλοιπα κουτάβια της.

*** 

Το έργο θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα 2 Νοεμβρίου στις 9.00 μμ σε μορφή αναλογίου στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, στο πλαίσιο του φεστιβάλ «Αναλόγιο 2015» (καλλιτεχνική διεύθυνση: Σίσσυ Παπαθανασίου).
Σκηνοθετική επιμέλεια: Ρούλα Πατεράκη 
Ερμηνεία: Λουκία Μιχαλοπούλου
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Σίσσυ Παπαθανασίου
Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, Φρυνίχου 14, Αθήνα
Γενική είσοδος: 5€. Κρατήσεις: viva.gr και Θέατρο Τέχνης, 210 3222464

Περίληψη: 
"Σπόροι παπαρούνας": Τρεις σπονδυλωτοί μονόλογοι για τα παιδικά χρόνια, τις οικογένειες, τους λαούς και τα αδιέξοδά τους. Το έργο εκτυλίσσεται στην Αυστρία, στις αρχές του 20ου αιώνα. Ο Αδόλφος έχει μετακομίσει στη Βιέννη για να σπουδάσει στην Καλών Τεχνών, χωρίς να πείθει ότι αυτός είναι ο δρόμος που πρόκειται να ακολουθήσει στη ζωή του. Οι δύο αδελφές του και η γυναίκα που ερωτεύτηκε στην εφηβεία του μιλούν γι' αυτόν και για την εποχή τους.