Βρετανοί ποιητές στην Αθήνα

Η Fiona Sampson γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1968 και μεγάλωσε στη δυτική ακτή της Ουαλίας και στο Γκλόστερσερ. Σπούδασε στη Royal Academy of Music και μετά από μια σύντομη καριέρα ως ερμηνεύτρια βιολιού, από τα δεκαέξι της ως τα είκοσι, συνέχισε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου κέρδισε το βραβείο Newdigate Prize για την καλύτερη έμμετρη σύνθεση προπτυχιακού φοιτητή. Έκανε το διδακτορικό της στη φιλοσοφία της γλώσσας, στο Πανεπιστήμιο Radboud στο Νίμεγκεν της Ολλανδίας, εμπνευσμένο από τις εμπειρίες της στον τομέα των υπηρεσιών υγείας, έρευνα για την οποία απέκτησε διεθνή αναγνώριση με τα βιβλία Writing: Self and Reflexivity, Writing: Self on the Page (και τα δύο μαζί με τη Celia Hunt), Writing in Health and Social Care και την ποιητική συλλογή The Healing Word. Από τις σημαντικότερες φωνές της σύγχρονης βρετανικής ποίησης, η Σάμπσον έχει εκδώσει μέχρι σήμερα δεκαοκτώ βιβλία ποίησης, θεωρίας της γλώσσας και τέχνης της γραφής, από τα οποία πέντε ποιητικές συλλογές: The Healing Word (1998), Folding the Real (2001), The Distance Between Us (2006), Common Prayer (2007), που περιλήφθηκε στη μικρή λίστα του T.S. Eliot Prize και Rough Music (2010), που περιλήφθηκε στη μικρή λίστα των βραβείων T.S. Eliot Prize και Forward Prize. Ως ειδική σε θέματα ποίησης από τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, συνεπιμελήθηκε τη συλλογική έκδοση νέων ποιητών A Fine Line, και από το 2002 έως το 2005 ίδρυσε και διηύθυνε το περιοδικό Orient Express, με ποίηση από αυτές τις χώρες – ενώ και η δική της ποίηση έχει μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Μετέφρασε επίσης στα αγγλικά ποιήματα του Γιάαν Καπλίνσκι (Jaan Kaplinski), που κυκλοφόρησαν με τίτλο Evening Brings Everything Back (2004). Το 2005 ανέλαβε τη θέση της διευθύντριας του πιο ιστορικού περιοδικού ποίησης στη Μεγάλη Βρετανία, του Poetry Review (δεύτερη γυναίκα σε αυτή τη θέση μετά τη Muriel Spark, μεταξύ 1947-49), θέση από την οποία αποχώρησε τον Μάρτιο του 2012. Η ενασχόλησή της με την ιστορία του περιοδικού οδήγησε, μεταξύ άλλων, στην έκδοση A Century of Poetry Review (2009). Είναι, επίσης, τακτική συνεργάτις των εφημερίδων The Guardian, The Irish Times, The Independent, και του The Times Literary Supplement (TLS), με κριτικές και άρθρα της, βραβευμένη ποιήτρια από το Arts Council της Αγγλίας και της Ουαλίας, μέλος της Royal Society of Literature (από το 2009), πρ. υπότροφος (AHRC Research Fellow) στο Πανεπιστήμιο Oxford Brookes, μεταξύ 2002-05, και CAPITAL Fellow στο Πανεπιστήμιο του Warwick, μεταξύ 2007-08. Το 2010 έδωσε τις διαλέξεις Newcastle Poetry Lectures, με τίτλο «Music Lessons», που εκδόθηκαν σε βιβλίο. Ποιήματά της έχουν μελοποιηθεί από τη συνθέτρια Sally Beamish, σε συνεργασία με το Coull Quartet, στο πλαίσιο προγράμματος για τη σχέση της ποίησης με τη συμφωνική μουσική στο Πανεπιστήμιο του Warwick. Ποιήματά της στα ελληνικά, από τη συλλογή Rough Music (Ταραγμένη Μουσική), περιλαμβάνονται στο τεύχος 8 του περιοδικού Ποιητική (φθινόπωρο-χειμώνας 2011). Στα προσεχή της σχέδια περιλαμβάνονται: η ανθολογία Beyond the Lyric: A Map of Contemporary British Poetry (υπό έκδοση στην Αγγλία, τον Σεπτέμβριο του 2012) και η νέα της ποιητική συλλογή Coleshill (την άνοιξη του 2013) και η έκδοση μιας ανθολογίας της ποίησής της στην Αμερική (Selected Poems, εκδ. Sheep Meadow). Eτοιμάζει, επίσης, την έκδοση μιας νέας διεθνούς ποιητικής επιθεώρησης με τίτλο The Poem.

H Elaine Feinstein γεννήθηκε με πατρικό επώνυμο Cooklin. Είναι μια από τις σημαντικότερες βρετανίδες ποιήτριες της δεκαετίας του ‘70, ενώ έχει ασχοληθεί επίσης με το μυθιστόρημα, το θέατρο, τη βιογραφία και τη μετάφραση. Γεννήθηκε στο Λίβερπουλ, σπούδασε στο Λέστερ και συνέχισε της σπουδές της στην αγγλική λογοτεχνία στο Newnham College του Κέιμπριτζ. Έγινε δεκτή στο κολέγιο αυτό το 1949, ένα μόλις χρόνο αφού η πρώτη γυναίκα φοιτήτρια έγινε δεκτή στο ίδιο πανεπιστήμιο. Μετά από σύντομη παραμονή της στο Λονδίνο, επέστρεψε στο Κέιμπριτζ μαζί με τον άντρα της, τον μοριακό βιολόγο Arnold Feinstein, το 1956, και τους τρεις γιους τους, για να ζήσουν στο Κέιμπριτζ περισσότερο από εικοσιπέντε χρόνια. Κατά τη διάρκειά τους, δέχτηκαν την επίσκεψη συγγραφέων απ’ όλο τον κόσμο -όπως οι Yevgeny Yevtushenko, Miroslav Holub, Άλεν Γκίνσμπεργκ και Yehuda Amichai. Τα επόμενα χρόνια δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Έσεξ (1967-70) και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες The Times, The Telegraph, The Guardian, The Sunday Times, The New York Review of Books κ.ά. Το 1981 έγινε μέλος της Royal Society of Literature. Ως ποιήτρια, έκανε την εμφάνισή της το 1966 με τη συλλογή In Α Green Eye, επηρεασμένη από τον Ezra Pound, τον Willian Carlos Williams, «αντικειμενιστές» ποιητές όπως ο Charles Reznikoff και τους ποιητές του κύκλου του Black Mountain College όπως οι Charles Olson, Denise Levertov, Robert Creeley, κ.ά. Ακολούθησαν οι συλλογές Τhe Magic Apple Tree, 1971, At the Edge, 1972, The Celebrants and Other Poems, 1973, Some Unease and Angels, 1977, και έντεκα ακόμη ποιητικά βιβλία, στα οποία περιλαμβάνονται οι συγκεντρωτικές εκδόσεις Selected Poems (University Center Michigan), 1977, Selected Poems (Carcanet Press), 1994, και Collected Poems and Translations (Carcanet Press), 2002 -Poetry Book Society Special. Αναζητώντας τα ίχνη της ρωσο-εβραϊκής της καταγωγής, ανέπτυξε ιδιαίτερη σχέση με τους Ρώσους ποιητές του 20^ου αιώνα: για τις μεταφράσεις της Marina Tsvetaeva (The Selected Poems of Marina Tsvetayeva, 1971, Bride Of Ice: New Selected Poems of Marina Tsvetayeva, 2009) τιμήθηκε με τρία βραβεία μετάφρασης από το Arts Council της Αγγλίας. Το 1990 βραβεύτηκε με το Cholmondeley Award  for Poetry και ανακηρύχθηκε επίτιμη διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Leicester. Έχει γράψει, επίσης, 15 μυθιστορήματα (το πρώτο της, The Circle, 1970, περιλήφθηκε στην ευρεία λίστα του βραβείου ‘lost’ Man Booker prize το 2010), ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά θεατρικά, και βιογραφίες της Marina Tsvetaeva (1987), του Pushkin (1998), του Ted Hughes (2001) και της Anna Akhmatova (2005). Έχει διατελέσει ‘υπότροφος διαμονής’ του Βρετανικού Συμβουλίου στη Σιγκαπούρη και στη Νορβηγία, και μέλος των κριτικών επιτροπών των λογοτεχνικών βραβείων Gregory Awards, The Independent Foreign Fiction Award, The Costa Poetry Prize, The Rossica Award for Literature translated from Russian, The T.S. Eliot Prize (πρόεδρος της επιτροπής, το 1995). Το 2005 της απονεμήθηκε τιμητική σύνταξη για τις υπηρεσίες της στη λογοτεχνία.

O Michael Symmons Roberts γεννήθηκε το 1963 στο Πρέστον του Lancashire. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Lancashire και έπειτα στο Newbury του Berkshire, στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Σπούδασε φιλοσοφία και θεολογία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Μετά την αποφοίτησή του παρακολούθησε μαθήματα δημοσιογραφίας και άρχισε να εργάζεται για το BBC στο Κάρντιφ, το 1989, ως ραδιοφωνικός παραγωγός. Συνέχισε να εργάζεται για το BBC στο Λονδίνο και το Μάντσεστερ, στην αρχή για το ραδιόφωνο, στη συνέχεια ως ντοκιμαντερίστας, καταλήγοντας στη θέση του Εκτελεστικού Παραγωγού και υπεύθυνου του Τμήματος Θρησκείας και Ηθικής του Οργανισμού, θέση από την οποία παραιτήθηκε για να αφοσιωθεί οριστικά στη γραφή. Έχει εκδώσει πέντε βιβλία ποίησης: Soft Keys, 1993, Raising Sparks, 1999, Burning Babylon, 2001 (υποψήφιο για το TS Eliot Prize), Corpus, 2004 (που κέρδισε το Whitbread Poetry Award και ήταν υποψήφιο για τα TS Eliot Prize, Forward Prize και Griffin International Prize), The Half Healed, 2008. Ο Symmons Roberts έχει κερδίσει, επίσης, το βραβείο Gregory Award για βρετανούς ποιητές κάτω των 30 της Society of Authors, το K Blundell Trust Award και ένα μεγάλο βραβείο και υποτροφία για συγγραφείς του Arts Council (2007). Το 2012 έγινε εταίρος της English Association, για τις υπηρεσίες του στις γλωσσικές τέχνες. Έχει γράψει, ακόμα, δύο μυθιστορήματα (Patrick’s Alphabet, 2006, Breath, 2008) και ραδιοφωνικά θεατρικά έργα όπως τα A Fearful Symmetry, για το Radio 4, που κέρδισε το Sandford St Martin Prize, και Last Words, επίσης για το Radio 4, με την ευκαιρία της πρώτης επετείου της 9/11. Ως λιμπρετίστας, συνεργάστηκε με τον συνθέτη James MacMillan για χορωδιακά τραγούδια και συνθέσεις, κύκλους τραγουδιών, έργα μουσικού θεάτρου και όπερες που παίχθηκαν στο Royal Opera House, στη Scottish Opera, στη Boston Lyric Opera και στη Welsh National Opera (όπου το έργο τους The Sacrifice κέρδισε το βραβείο RPS Award for Opera το 2008). Ζει κοντά στο Μάντσεστερ και διδάσκει ποίηση στο Manchester Metropolitan University.