house-of-cards-kevin-spacey

Του Νίκου Ξένιου

Η αμφιλεγόμενη αμερικανική σειρά που κέρδισε το τηλεοπτικό κοινό

Οι τηλεοπτικές ή κινηματογραφικές ταινίες με θέμα τη διαφθορά στο πλαίσιο του πολιτικού και οικονομικού συστήματος έχουν ήδη τη μικρή τους ιστορία. Εμβληματική ταινία από αυτή την άποψη ήταν το Advise and Consent (1962) τoυ Όττο Πρέμινγκερ στην οποία ο Χένρυ Φόντα διένυε όλη την ανηφορική, ακανθώδη και ανήθικη οδό προς την εξουσία.

H Μεγάλη Βρετανία ακολούθησε με τις υπερπαραγωγές του BBC To Play the King που προβαλλόταν στην αγγλική τηλεόραση το 1990 και The Final Cut, που προβλήθηκε το 1995. Η βρετανική τηλεοπτική σειρά House of Cards στράφηκε κατά της ατσάλινης πολιτικής της Μάργκαρετ Θάτσερ δημιουργώντας ένα φανατικό κοινό. Όσο για την πρόσφατη αμερικανική σειρά House of Cards, αυτή απλώς ακολούθησε το αγγλικό πρότυπο.

Πρόκειται για καλωδιακή παραγωγή της Netflix που κέρδισε το τηλεοπτικό κοινό και που η σκληρότητά της είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερη από κάθε ιστορική "σφαγή" που έχει καταγραφεί. Οι θετικοί ήρωες στην ουσία απουσιάζουν απ’ το εκπληκτικό σενάριο: μόνο «κακοί» υπάρχουν, σε όλες τις αποχρώσεις της διαφθοράς και της αδυναμίας και ο θεατής δεν μπορεί να ταυτιστεί με κανέναν, σαν να μην υφίσταται η λαμπερή όψη της ανθρώπινης συνείδησης για να τύπτει τους ανθρώπους. Επίσης, είναι χαρακτηριστικό ότι οι «κακοί» είναι λευκοί και μαύροι, άντρες και γυναίκες, νέοι και μεσήλικες όλων των κοινωνικών και μορφωτικών τάξεων. Σαν να έχουν όλοι το αντίτιμο της εξαγοράς τους, υποκύπτουν στην αναγκαιότητα και τον απόλυτο ματεριαλισμό. Αν εξαιρέσει δε κανείς ένα μηχάνημα «κωπηλασίας» για κατ’ οίκον εκγύμναση που σε κάποια σκηνή σπάει θεαματικά, τίποτε στο σενάριο δεν προοιωνίζει κάποια επίγεια πληρωμή για την ανηθικότητα. Νυκτερινοί δαίμονες δεν βασανίζουν τους αιμοσταγείς μωροφιλόδοξους πολιτικούς και τις ανάλγητες συζύγους και ερωμένες τους, "δάση" σαν κι αυτά που βλέπει ο Μάκβεθ στο παραλήρημά του να καταφθάνουν απειλητικά δεν υπάρχουν στον ορίζοντα - τουλάχιστον προς το παρόν. Στους δύο πρώτους κύκλους της σειράς αναγκάζεσαι να ξενυχτήσεις για να παρακολουθείς: Ο ρυθμός εξέλιξης των γεγονότων είναι ασθμαίνων.

Στον βωμό της φιλοδοξίας και του εξουσιαστικού ιλίγγου

cards_russoΟ κεντρικός, λοιπόν, ήρωας Φράνκ Άντεργουντ είναι απόλυτα διεφθαρμένος, ένα είδος σαιξπηρικού Μάκβεθ. Στην Ουάσινγκτον του 2013, ως άλλος «Κόμης Κάουντορ», θα διαπράξει μια μακρά σειρά από προδοσίες, θα καταστρέψει καριέρες και θα δολοφονήσει προκειμένου να υπηρετήσει την υπέρμετρη φιλοδοξία του. Διατηρώντας την κομματική πλειοψηφία στον Οίκο των Αντιπροσώπων, θ’ αποζητήσει προνομιακό καθεστώς για την πολιτεία της Νότιας Καρολίνα και θα προβάλει το προφίλ του επιτυχημένου και καλλιεργημένου πολιτικού με πνευματικές ανησυχίες, ποδηγετώντας έναν εξίσου φιλόδοξο νέο πολιτικό και, στη συνέχεια, εξολοθρεύοντάς τον. Η ψευδεπίγραφη δημόσια εικόνα του θα παραπλανήσει μόνο τους παλιούς συμφοιτητές του, τους υποτελείς του και όσους τον έχουν ανάγκη. Ο Φράνκ Άντεργουντ κατά κανόνα θα επιβάλει τις εκδηλώσεις σεβασμού και υποταγής όλων των άλλων, εξολοθρεύοντας συστηματικά τους αντιπάλους του. Ερμηνευμένος από τον Κέβιν Σπέισι, ο Άντεργουντ δεν θ’ απολογηθεί για τα εγκλήματά του, αντιθέτως καυχιέται γι’αυτά, καλλιεργώντας και θεωρητικοποιώντας τον πρωτοφανή του κυνισμό και την εκπληκτική ψυχραιμία του εκτελεστή. Στα πρώτα επεισόδια ο μακιαβελικός ήρωας θα βασίσει την υπεροχή του στη φυσική αδυναμία των αντιπάλων ή των υποχειρίων του. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του πρώην Αντιπροέδρου των ΗΠΑ, τον οποίο θα πατρονάρει με δαιμόνιο τρόπο, τη συνεπικουρία της γραμματέως του Προέδρου.

Ο έρωτας ως αστικός μύθος

Η Κλαιρ, σύζυγος του Άντεργουντ, είναι μια επάξια Λαίδη Μάκβεθ: η Ρόμπιν Ράιτ γεμίζει κυριολεκτικά την οθόνη με την αγαλμάτινη ομορφιά και τους τετράγωνους ώμους της, με το αυστηρό, à la garçon κούρεμά της, τα τακούνια-στιλέτο της και την αμείλικτη λογική της. Διευθύνοντας μια μη κυβερνητική «φιλανθρωπική», ως είθισται να λέγεται, οργάνωση, αποδεικνύεται εξίσου διεφθαρμένη, ανηλεής και αρριβίστρια στην επίτευξη των στόχων της, των ποθητών χρηματοδοτήσεών της, αλλά και της αδιάλειπτης υποστήριξης της προεκλογικής καμπάνιας του άντρα της. Βάστα με να σε βαστώ ν’ ανεβούμε το βουνό. Εδώ η «Λαίδη Μάκβεθ» δεν οδηγείται στην τρέλα, όπως στο σαιξπηρικό της πρότυπο. Αντίθετα, αναζητά διαρκώς τα ποσά που της είναι απαραίτητα για να οικοδομήσει το «φιλάνθρωπο» προφίλ της, υπηρετώντας, παράλληλα, τους στόχους του σκληροπυρηνικού συζύγου. Τους δυο τους συνδέει μια συνενοχή κατεργαρέων που «τα λένε» μεταξύ τους με την πρέπουσα ειλικρίνεια μοιράζοντας ένα τσιγάρο στο περβάζι του παραθύρου κάθε βράδυ, έτσι ώστε ο δεσμός τους φαντάζει αρραγής, παρά τους στιγμιαίους κλυδωνισμούς του. Η σεναριακή εξεικόνιση της σχέσης αυτής παραπέμπει ευθέως στην περίπτωση του ζεύγους Κλίντον.

Πύργοι στην άμμο

Η καριέρα του Φρανκ Άντεργουντ ξεκινά με φρενήρεις ρυθμούς, ακολουθώντας τη λογική του Διαίρει και Βασίλευε. Εποφθαλμιώντας το ύψιστο αξίωμα (αυτό του Πλανητάρχη), ο γερουσιαστής συνιστά το τέλειο δίδυμο με τη σύζυγό του. Έχοντας υπερβεί τις «μικροαστικές» καθηλώσεις στη μονογαμικότητα και κάθε είδους αναστολή, ο Άντεργουντ συνάπτει σεξουαλικές σχέσεις με την εξίσου υπερφιλόδοξη νεαρή δημοσιογράφο Ζόε Μπαρνς, που στο εξής θα του παρέχει τις απαραίτητες για την αναρρίχησή του πληροφορίες. Σε αντάλλαγμα, ο εραστής της θα της δίνει, με το σταγονόμετρο, την κραυγαλέα «είδηση» που θα την καθιερώσει γρήγορα και θα την οδηγήσει στη δική της αναρρίχηση. Η εκπόρνευση του γερουσιαστή και της κατά πολύ νεώτερής του δημοσιογράφου υποθάλπεται συστηματικά από τη σύζυγο, η οποία, με τη σειρά της, ερωτοτροπεί ακατάπαυστα με τη μεγάλη ανεκπλήρωτη αγάπη της, ένα διάσημο φωτογράφο από τη Νέα Υόρκη. Η περσόνα του φωτογράφου ολοκληρώνει τη μεγαλοαστική κλίμακα διεκδραμάτισης του σεναριακού σχεδίου: μεταξύ Ουάσινγκτον και Νέας Υόρκης. Η Ουάσινγκτον, το σημείο της ωμής εξουσίας, ο Λευκός Οίκος, το Οβάλ Δωμάτιο. Η Νέα Υόρκη, ο χώρος της διανόησης και του ασυμβίβαστου. Οι δυο πόλεις, στενά δεμένες στην αμοιβαία διεκδίκηση του ηγετικού ρόλου.

Σκουλήκια και μάγισσες

cards_museumΤο «δεξί χέρι» του Άντεργουντ, ο χαρακτήρας που φέρει το όνομα Νταγκ Στάμπερ, είναι έξοχα ερμηνευμένος από τον Μάικλ Κέλυ και συνιστά τον σύνδεσμο με την πρότυπη αγγλική σειρά. Ο Στάμπερ λειτουργεί ως πυροσβεστικός μηχανισμός, ασκώντας εκβιασμούς και χαλιναγωγώντας εν τη γενέσει τους τις φυγόκεντρες τάσεις στην εκπλήρωση των σχεδίων του αφεντικού του. Ο Στάμπερ είναι απόλυτα συνένοχος. Όμως η μορφή που φαντάζει πιο ανθρώπινη είναι αυτή του Πήτερ Ρούσο, ενός νέου γερουσιαστή από την Πενσυλβανία που παρ’ ολίγον να σταθεί εμπόδιο στην ανοδική εξέλιξη της καριέρας του Άντεργουντ. Ο Ρούσο, αντίποδας του Άντεργουντ, χαρακτήρας αδύναμος και επιρρεπής στο αλκοόλ, προς στιγμήν πείθεται να «κατέβει» ως υποψήφιος Κυβερνήτης αλλά παρά δύο ψήφους χάνει την πρώτη εκλογική περίοδο και υποκύπτει εκ νέου στο αλκοόλ. Ο Άντεργουντ τον δολοφονεί εν ψυχρώ και προχωρά στην εκπλήρωση των αιμοσταγών του σχεδίων. Δύο παραπληρωματικές προσωπικότητες με εξίσου ασθενές αξιακό σύστημα, εκ των οποίων επιβιώνει ο ισχυρότερος.

Στο House of Cards οι μηχανισμοί δολοπλοκίας διαρκούν έως το δωδέκατο επεισόδιο, δηλαδή ένα βήμα μετά την ανάληψη της θέσης του Αντιπροέδρου και μιαν ανάσα πριν τη θέση του Προέδρου των Η.Π.Α. Κι εδώ θα εμφανισθούν τρεις δημοσιογράφοι (ίσως σαν τις τρεις μάγισσες του Μάκβεθ;) για ν’ αναζητήσουν την αχίλλειο πτέρνα του Άντεργουντ. Η εκπόρνευση στον στίβο της πολιτικής, στον στίβο των media και στον προσωπικό στίβο της ζωής των ηρώων είναι τόσο συστηματική και κορυφώνεται τόσο στο τέλος του δέκατου τρίτου επεισοδίου, που αναρωτιέται κανείς ως ποιον βαθμό μπορεί να έχει αυτή διδακτικό χαρακτήρα. Το ίδιο το όνομα του κύριου χαρακτήρα (Underwood) παραπέμπει στη σήψη που υπάρχει βαθειά στο ξύλο, κάτω από τα πρώτα σκουλήκια.

Οι απεργοί καθηγητές και η τελική κυριαρχία του Κακού

Βέβαια, στη σειρά αυτή όλοι οι «κακοί» είναι του Δημοκρατικού Κόμματος, ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι απουσιάζουν ως πορτραίτα, απλώς αναφέρονται ως «η Αντιπολίτευση». Δεν είμαστε βέβαιοι αν αυτό ανταποκρίνεται στην αντικειμενική πραγματικότητα των Η.Π.Α., όμως αυτός δεν είναι καν στόχος της σειράς. Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Μάικλ Ντομπς, η αγγλική σειρά στηλίτευε, αντίστοιχα, την πολιτική των Τόρυς. Ο Λευκός Οίκος εδώ εξεικονίζεται ως ένας τεράστιος οίκος ανοχής. Εκπαίδευση, Ανάπτυξη και Περιβάλλον είναι τα λεκτικά φωνήματα που επιστρατεύονται για να παραπλανήσουν τις μάζες, ενώ με ωμό και απροκατάληπτο τρόπο γίνεται κατάχρηση της δημαγωγίας και του φτηνού εντυπωσιασμού, όπως καταδεικνύεται από τα σεναριακά σημεία όπου η απεργία των καθηγητών χρησιμοποιείται με έντεχνο τρόπο ώστε να αποβεί εις όφελος του νέου υπουργού Παιδείας. Με αντίστοιχη υποκρισία, η σύζυγος Κλαιρ Άντεργουντ χρησιμοποιεί το άλλοθι της οικονομικής υποστήριξης του Δυτικού Σουδάν ως επικάλυψη για ίδιον όφελος και την προσωπική της ανέλιξη.

Η μη κυβερνητική οργάνωση που διατηρεί η Κλαιρ, υπό την επωνυμία "Clean Water Initiative (CWI) είναι η μοναδική νύξη όπου διακρίνεται κάποιος, ισχνός έστω, προβληματισμός σχετικά με την κατάσταση στον πλανήτη και μια στοιχειώδης αντικαπιταλιστική προβληματική. Ο Κέβιν Σπέισι, εκπληκτικός στο American Beauty (1999) και στο L.A. Confidential (1997), εδώ εμφανίζεται κυνικός, με μιαν ανδροπρέπεια τύπου Μήτσαμ και με μιαν εσάνς παραδόξου στο ύφος. Νομίζουμε ότι η ερμηνεία του είναι συμβατική. Ο ρόλος του είναι επίσης συμβατικός, ξαναειδωμένος. Η παρέμβαση των διάφορων σκηνοθετών τον αναδεικνύει, βεβαίως, πίσω όμως απ’ όλα αυτά κρύβεται ένας ηθοποιός νεοφιλελεύθερων απόψεων, προσωπικός φίλος του Μπιλ Κλίντον που συχνά επένδυσε στην πολιτική. Στη σειρά, της οποίας είναι αποκλειστικός παραγωγός, δαιμονοποιεί τους Δημοκρατικούς σε μιαν εποχή όπου οι Η.Π.Α. επιχειρούν «ανοίγματα», έστω και τυπικά, προς πιο ανθρωπιστικές επιλογές. Καθώς λοιπόν ο Σπέισι, ο Φίντσερ και οι σεναριογράφοι τους απομακρύνονται από την αγγλική βερσιόν της επιτυχημένης αυτής συνταγής, περιμένουμε η συνέχεια του σεναρίου να μας δώσει τις ποθητές απαντήσεις.

 

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Στίβεν Κινγκ με «Λάμψη» στη μεγάλη οθόνη του Δαναού

Στίβεν Κινγκ με «Λάμψη» στη μεγάλη οθόνη του Δαναού

Προβολή της ταινίας του Στάνλεϊ Κιούμπρικ «Η Λάμψη» την Παρασκευή 8 Μαρτίου στον κινηματογράφο Δαναό [Λ. Κηφισίας 109, 11524 Αθήνα].

Επιμέλεια: Book Press

Οι εκδόσεις Κλειδάριθμος και ο κινηματογράφος Δαναός διοργανώνουν μια ακόμη μοναδική προβολή, μετ...

«Υπέροχες μέρες» του Βιμ Βέντερς – Και μια αναδρομή στο έργο του σπουδαίου Γερμανού σκηνοθέτη

«Υπέροχες μέρες» του Βιμ Βέντερς – Και μια αναδρομή στο έργο του σπουδαίου Γερμανού σκηνοθέτη

Ένα πανόραμα των ταινιών του Βιμ Βέντερς, καθώς και κριτική αποτίμηση της τελευταίας του ταινίας «Υπέροχες μέρες».

Γράφει ο Θόδωρος Σούμας

O Bιμ Βέντερς ξεκίνη...

Το σκωπτικό και γλυκό σινεμά του Γούντι Άλεν – Επισκόπηση του έργου του και των σημαντικότερων ταινιών του ανά είδος

Το σκωπτικό και γλυκό σινεμά του Γούντι Άλεν – Επισκόπηση του έργου του και των σημαντικότερων ταινιών του ανά είδος

Τα μοτίβα των σχέσεων, του έρωτα, της απιστίας, των διανοούμενων, της Εβραϊκής κοινότητας, του σαρκασμού, της κωμωδίας κ.ά στην τεράστια φιλμογραφία του Γούντι Άλεν. Μια επισκόπηση του έργου του και των σημαντικότερων ταινιών του.

Γράφει ο Θόδωρος Σούμας

...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα του «πατέρα» του Cyberpunk Ουίλιαμ Γκίμπσον [William Gibson] «Νευρομάντης» αναμένεται να γίνει σειρά 10 επεισοδίων από το συνδρομητικό κανάλι Apple TV. Κεντρική εικόνα: ο συγγραφέας Ουίλιαμ Γκίμπσον © Wikipedia. 

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...
Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ