ilias giannakakis kentriki

Ένα ντοκιμαντέρ για τη μεταφορά της Εθνικής Βιβλιοθήκης από το Βαλλιάνειο Μέγαρο της Πανεπιστημίου, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, όταν συνεχίζει να προβάλλεται για δεύτερο Σαββατοκύριακο στον κινηματογράφο Δαναό, με τα εισιτήρια να είναι σχεδόν εξαντλημένα, αυτό αποτελεί είδηση και μια καλή αφορμή να κουβεντιάσουμε με τον σκηνοθέτη της Μεταφοράς, τον Ηλία Γιαννακάκη.

Του Κώστα Αγοραστού

Θα θέλαμε να μας πείτε πώς γεννήθηκε η ιδέα της δημιουργίας ενός ντοκιμαντέρ για τη μεταφορά των βιβλίων της Εθνικής Βιβλιοθήκης από το Βαλλιάνειο Μέγαρο της οδού Πανεπιστημίου στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Η ιδέα για την ταινία γεννήθηκε σχεδόν ακαριαία από τη στιγμή που έμαθα, τέλη του 2015, για την επερχόμενη, τότε, μετάβαση της Εθνικής Βιβλιοθήκης από το ένα κτίριο στο άλλο. Είμαι απολύτως καθορισμένος από τα βιβλία και τις ταινίες. Οι οποίες, για μένα, επιτελούν εξίσου σημαντικό, πνευματικά, ρόλο με τα βιβλία, ως φορείς μνήμης. Και αποτελούν τον φυσικό μου χώρο.

Έχω, επίσης, απολύτως ζωντανή μέσα μου την παρθενική εικόνα της Αθηναϊκής τριλογίας, στην οδό Πανεπιστημίου, όταν βρέθηκα για πρώτη φορά μπροστά της στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου του πατέρα μου, ακινητοποιημένο σχεδόν από το μποτιλιάρισμα, όταν ήμουν οκτώ ετών. Είχα μείνει εκστατικός. Μεγαλώνοντας, άκουγα μόνο αρνητικά λόγια για την Εθνική Βιβλιοθήκη. Από αρκετά νεαρή ηλικία είχε εμπεδωθεί μέσα μου η βεβαιότητα ότι η Εθνική Βιβλιοθήκη ήταν κάτι σαν παρίας. Απαξιωμένη απολύτως από την πολιτεία και τους πολίτες.

Έχω, επίσης, απολύτως ζωντανή μέσα μου την παρθενική εικόνα της Αθηναϊκής τριλογίας, στην οδό Πανεπιστημίου, όταν βρέθηκα για πρώτη φορά μπροστά της στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου του πατέρα μου, ακινητοποιημένο σχεδόν από το μποτιλιάρισμα, όταν ήμουν οκτώ ετών. Είχα μείνει εκστατικός.

Το άκουσμα της μετάβασης αυτής της απαξιωμένης, σχεδόν λησμονημένης, Βιβλιοθήκης, σε συνθήκες ακραίας κοινωνικής πόλωσης, φτωχοποίησης και λαϊκισμού, μού φάνηκε παράδοξο σε τέτοιο βαθμό, που θεώρησα ότι θα μπορούσε να είναι ακόμα και ποιητικό. Κάπως έτσι δρομολογήθηκε η ταινία.

metafora 1

Είχατε διαγνώσει τη δυσκολία του εγχειρήματος από την αρχή; Πώς αντιμετωπίσατε δυσκολίες και αναπάντεχες καθυστερήσεις;

Ήταν φανερό ότι θα υπήρχαν πολλές και ποικίλες δυσκολίες. Η σύμπραξη για πρώτη φορά δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με αμοιβαία καχυποψία, η γραφειοκρατία, η κάκιστη κατάσταση των τεκμηρίων (βιβλία, χειρόγραφα, έγγραφα κ.λ.π) που χρειάζονταν καθαρισμό και συντήρηση ώστε να είναι εφικτή η μεταφορά τους, η έλλειψη επαρκών καταλόγων που αποτελούσε χρόνιο πρόβλημα της Εθνικής Βιβλιοθήκης και πάνω από όλα το Βαλλιάνειο.

Μπορούσα να υποθέσω λοιπόν, ότι η μετάβαση θα διαρκούσε πάρα πολύ. Τελικά, όμως, κράτησε ακόμα περισσότερο.

Κτίριο μοναδικής ομορφιάς αλλά ταυτόχρονα τόσο παλιό στην κατασκευή του, με στενά παράθυρα και μικρές πόρτες, ώστε να μην προσφέρει τη δυνατότητα μιας μετακόμισης με σύγχρονες μεθόδους. Πολύ περισσότερο που τα βιβλία και τα υπόλοιπα τεκμήρια ήταν σχεδόν σφηνωμένα στα βιβλιοστάσια, από τον χρόνιο συνωστισμό λόγω έλλειψης χώρου, έτσι που ακόμα και η ιδέα της μετακίνησής τους να λειτουργεί αποτρεπτικά.

Μπορούσα να υποθέσω λοιπόν, ότι η μετάβαση θα διαρκούσε πάρα πολύ. Τελικά, όμως, κράτησε ακόμα περισσότερο. Αυτό πρόσφερε τη δυνατότητα στην ταινία να ωριμάζει σταδιακά μέσα μου και εξελίχθηκε, τελικά, σε ένα αναπάντεχο δώρο για μένα. Στην προσπάθεια να συλλάβω κάτι από τον βαθύτερο ρυθμό που χαρακτηρίζει την Εθνική Βιβλιοθήκη και ό,τι αυτή συμβολίζει. Αυτόν τον ρυθμό που ελπίζω ότι έχει και η ταινία.

metafora 3

Με αφορμή τη μεταφορά της Εθνικής Βιβλιοθήκης, παρακολουθούμε στο ντοκιμαντέρ αφενός μια καταγραφή της κατάστασης της Εθνικής Βιβλιοθήκης, των χώρων όπου φυλάσσονται τα βιβλία και των ανθρώπων που εργάζονται εκεί και αφετέρου σπάνιο αρχειακό υλικό (βίντεο και φωτογραφίες). Συνδέσατε έτσι, με τρόπο εύστοχο, κομβικές ιστορικές στιγμές, με το κλίμα που επικρατούσε στην Αθήνα από το 2011 μέχρι και τη μεταφορά το 2018. Ποιο είναι το συμπέρασμα αυτής της σύνδεσης για εσάς;

Από την πρώτη στιγμή της αρχικής σύλληψης της ιδέας για την ταινία, η Εθνική Βιβλιοθήκη ταυτίστηκε, μέσα μου, με την πόλη και την ταραγμένη κοινωνική συγκυρία. Η οποία όμως, δεν είναι και τόσο συγκυριακή, καθώς αποτελεί τη σταθερή και κυρίαρχη πραγματικότητα στα διακόσια χρόνια όπου η Εθνική Βιβλιοθήκη συμπορεύεται με το ελληνικό κράτος που προέκυψε από την ανεξαρτησία. Η οποία νοηματοδοτήθηκε από το λαμπρό αρχαίο παρελθόν και τα σπουδαία κείμενα που αυτό κληροδότησε.

Κατά συνέπεια η πόλη αυτή, άρα και η Εθνική της Βιβλιοθήκη, δηλαδή όλοι εμείς σε αυτά τα διακόσια χρόνια, υπάρχουμε κάτω από τη σκιά ή το φως της Ιστορίας. Η οποία καθορίζει τα πάντα. Από την αρχαιότητα, όπως αυτή αποτυπώνεται στα πάμπολλα μνημεία αλλά και τις κολώνες της Εθνικής Βιβλιοθήκης, περνά μέσα από πολυάριθμα έντονα και ταραγμένα γεγονότα και καταλήγει στη ζοφερή και τόσο νωπή κοινωνική πραγματικότητα από το 2010 και μετά.

Για μία ταινία που επιχειρεί, με αφορμή μόνο τη μετάβαση της Εθνικής Βιβλιοθήκης, να διατυπώσει την ιδέα ενός συλλογικού ψυχογραφήματος σε διαρκή εξελικτική κίνηση, χωρίς ορατό τέλος. Αφήνοντας τον θεατή να δώσει τη δική του εκδοχή για αυτό.

Σαν ένας διαρκής αγώνας, όπου οι έννοιες της Δημοκρατίας και του Πνεύματος, στην πόλη και τη χώρα όπου γεννήθηκαν, όπως ορίζονται από το Κοινοβούλιο στο Σύνταγμα και την Εθνική Βιβλιοθήκη στην οδό Πανεπιστημίου αντίστοιχα, δεν είναι καθόλου δεδομένες. Πορεύονται μέσα στον χρόνο και τον χώρο, με πάμπολλα εμπόδια και χωρίς ευδιάκριτο προορισμό.

Αυτή η τριπλή ταύτιση, Εθνική Βιβλιοθήκη, Δημοκρατία, Αθήνα, υπό το βάρος της Ιστορίας, οδήγησαν στην επιλογή του τίτλου Μεταφορά. Για μία ταινία που επιχειρεί, με αφορμή μόνο τη μετάβαση της Εθνικής Βιβλιοθήκης, να διατυπώσει την ιδέα ενός συλλογικού ψυχογραφήματος σε διαρκή εξελικτική κίνηση, χωρίς ορατό τέλος. Αφήνοντας τον θεατή να δώσει τη δική του εκδοχή για αυτό.

metafora 4

Η Εθνική Βιβλιοθήκη «προσωποποιήθηκε» μέσα από τη φωνή της Αμαλίας Μουτούση. Μια οντότητα ταλαιπωρημένη, υποβαθμισμένη, λεηλατημένη κι όμως μάχιμη, διεκδικώντας αξιώσεις για το μέλλον. Με την Αμαλία Μουτούση είχατε συνεργαστεί και στη δεύτερη ταινία σας, Χαρά (2012). Μιλήστε μας για την ιδιαιτερότητα της αφήγησης στη Μεταφορά.

Κάποια στιγμή, μετά από τρία χρόνια γυρισμάτων, συνειδητοποίησα ότι ούτε η εξαντλητική κινηματογράφηση των προετοιμασιών της μεταφοράς και της κοινωνικής πραγματικότητας της πόλης ακριβώς έξω από την Βιβλιοθήκη, αλλά ούτε και οι εικόνες από το ΚΠΙΣΝ ή το πλούσιο αρχειακό υλικό, θα μπορούσαν να κατευθύνουν την ταινία εκεί που αισθανόμουν ότι έπρεπε να οδηγηθεί.

Από τη στιγμή που, από πολύ παλιά, η εικόνα της Εθνικής Βιβλιοθήκης είχε εμπεδωθεί μέσα μου ως μια μορφή που την είχαν κακομεταχειριστεί, απαξιώσει και αναθεματίσει, οδηγήθηκα στην ανάγκη μιας φωνής που, παράλληλα με τις αυθεντικές εικόνες του ντοκιμαντέρ, θα μιλούσε για όλα αυτά τα οποία θα ήταν αδύνατο να αποδοθούν με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.

Χρειαζόταν μία γυναικεία υπόσταση που θα σχολίαζε ως μάρτυρας και υποκείμενο της Ιστορίας ταυτόχρονα. Που έπρεπε να είναι καθαρά υποκειμενική, έντονα προσωπική, ταυτόχρονα όμως να μπορεί να απευθύνεται σε όλους και να τους κερδίζει συναισθηματικά. Με στόχο μία εκφορά που θα οδηγούσε σε κάτι άχρονο, καθώς η γυναικεία αυτή υπόσταση είναι 200 ετών και διατρέχει το χρόνο σχολιάζοντας πότε ως κορίτσι, πότε ως γηραιά κυρία και άλλοτε ως ώριμη γυναίκα. Χωρίς το φωνητικό της ιδίωμα να είναι σύγχρονο. Αλλά ούτε και εποχής.

Χρειαζόταν μία γυναικεία υπόσταση που θα σχολίαζε ως μάρτυρας και υποκείμενο της Ιστορίας ταυτόχρονα. Η επιλογή στο πρόσωπο της Αμαλίας Μουτούση ήρθε ως κάτι αυτονόητο για μένα. Όχι μόνο επειδή μάς συνδέει στενή προσωπική φιλία που έχει έρθει ως φυσική συνέχεια των πολλών συνεργασιών μας, αλλά πολύ περισσότερο για τη βαθιά γνώση του ποιητικού λόγου που την χαρακτηρίζει και ήταν τόσο απαραίτητη σε μία τόσο απαιτητική αφήγηση. Που έπρεπε να είναι καθαρά υποκειμενική, έντονα προσωπική, ταυτόχρονα όμως να μπορεί να απευθύνεται σε όλους και να τους κερδίζει συναισθηματικά. Αναδεικνύοντας τη δραματικότητα και τις αποχρώσεις του λόγου, χωρίς την παραμικρή υπερβολή. Με στόχο μία εκφορά που θα οδηγούσε σε κάτι άχρονο, καθώς η γυναικεία αυτή υπόσταση είναι 200 ετών και διατρέχει το χρόνο σχολιάζοντας πότε ως κορίτσι, πότε ως γηραιά κυρία και άλλοτε ως ώριμη γυναίκα. Χωρίς το φωνητικό της ιδίωμα να είναι σύγχρονο. Αλλά ούτε και εποχής.

Γι' αυτό τον λόγο η βαθιά γνώση του ποιητικού λόγου από την Αμαλία, ήταν η βάση ώστε, με την ανάλογη αφαίρεση, να οδηγηθούμε, μέσα από εντατική δουλειά ενός χρόνου, με πρόβες, συζητήσεις και πολλές ηχογραφήσεις, στο τελικό αποτέλεσμα.

Εξάλλου, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, η Εθνική Βιβλιοθήκη έχει αρκετά κοινά με τον μυθοπλαστικό χαρακτήρα της Χαράς στην ασπρόμαυρη ταινία που είχαμε κάνει επίσης με την Αμαλία Μουτούση το 2012. Είναι και οι δύο πολύ ιδιαίτερες, διαχρονικές, με έντονο συναισθηματικό φορτίο, ενώ κουβαλούν το ανάθεμα του κοινωνικού περίγυρου.

metafora 2

Έχετε αναπτύξει ένα μεγάλο και πολυπρόσωπο έργο, που μπορεί να ξεκινά από το ντοκιμαντέρ (ήσασταν σταθερός συνεργάτης στο «Παρασκήνιο» για 13 χρόνια), επεκτείνεται όμως σε ταινίες μυθοπλασίας (μικρού και μεγάλου μήκους), διοργάνωση μεγάλων κινηματογραφικών αφιερωμάτων σε λέσχες, ενώ –για να ξαναγυρίσουμε στο ιστορικό και αθλητικό ντοκιμαντέρ–ασχολείστε με το σενάριο, την ιστορική έρευνα και το προσωπικό σας αρχείο, που διαρκώς αυξάνεται. Καταγράφετε και διασώζετε ιστορική και προσωπική μνήμη. Είναι αυτός ο κοινός τόπος όλων των ασχολιών σας;

Στον βαθμό που θα μπορούσα να σχολιάσω το δικό μου έργο, θα έλεγα ότι η σχέση με το παρελθόν είναι καθοριστική. Είτε πρόκειται για ντοκιμαντέρ με ούτως ή άλλως ιστορικό υπόβαθρο, είτε για την αποτύπωση της θεατρικής διαδικασίας, μέσα από κείμενα όμως που επίσης γράφτηκαν στο παρελθόν. Αλλά και στις μυθοπλασίες που έχω επιχειρήσει, ακόμα κι όταν το περιβάλλον είναι σύγχρονο, ουσιαστικά όλα αναδύονται και ορίζονται μέσα από κάτι που έρχεται από παλιά.

Αν, λοιπόν, το ένα πόδι είναι το παρελθόν και οι μνήμες, το άλλο είναι η ανάγκη μου να εστιάσω σε πρόσωπα.

Αν, λοιπόν, το ένα πόδι είναι το παρελθόν και οι μνήμες, το άλλο είναι η ανάγκη μου να εστιάσω σε πρόσωπα. Τα οποία συνήθως υπάρχουν στ’ αλήθεια, ενώ κάποιες φορές τα δημιουργώ εγώ. Είτε πρόκειται για αυθεντικές μονογραφίες, όπως στο «Παρασκήνιο» είτε για ταινίες μυθοπλασίας όπως η Χαρά και η Αλεμάγια. Ακόμα και στη Μεταφορά όπου τελικά οδηγήθηκα στην επιλογή της προσωποποίησης της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Τελικά όλα τα αντιμετωπίζω ή τα μετατρέπω σε πορτρέτα, καθώς φαίνεται ότι μόνο έτσι μπορώ να λειτουργήσω.

* Ο ΚΩΣΤΑΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ είναι δημοσιογράφος.


metafora posterΗ ταινία Μεταφορά, του Ηλία Γιαννακάκη,
προβάλλεται στον κινηματογράφο «Δαναός» (Λ. Κηφισίας 109).

Σάββατο 31 Οκτωβρίου στις 17:00

Κυριακή 01 Νοεμβρίου στις 17:00

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Στίβεν Κινγκ με «Λάμψη» στη μεγάλη οθόνη του Δαναού

Στίβεν Κινγκ με «Λάμψη» στη μεγάλη οθόνη του Δαναού

Προβολή της ταινίας του Στάνλεϊ Κιούμπρικ «Η Λάμψη» την Παρασκευή 8 Μαρτίου στον κινηματογράφο Δαναό [Λ. Κηφισίας 109, 11524 Αθήνα].

Επιμέλεια: Book Press

Οι εκδόσεις Κλειδάριθμος και ο κινηματογράφος Δαναός διοργανώνουν μια ακόμη μοναδική προβολή, μετ...

«Υπέροχες μέρες» του Βιμ Βέντερς – Και μια αναδρομή στο έργο του σπουδαίου Γερμανού σκηνοθέτη

«Υπέροχες μέρες» του Βιμ Βέντερς – Και μια αναδρομή στο έργο του σπουδαίου Γερμανού σκηνοθέτη

Ένα πανόραμα των ταινιών του Βιμ Βέντερς, καθώς και κριτική αποτίμηση της τελευταίας του ταινίας «Υπέροχες μέρες».

Γράφει ο Θόδωρος Σούμας

O Bιμ Βέντερς ξεκίνη...

Το σκωπτικό και γλυκό σινεμά του Γούντι Άλεν – Επισκόπηση του έργου του και των σημαντικότερων ταινιών του ανά είδος

Το σκωπτικό και γλυκό σινεμά του Γούντι Άλεν – Επισκόπηση του έργου του και των σημαντικότερων ταινιών του ανά είδος

Τα μοτίβα των σχέσεων, του έρωτα, της απιστίας, των διανοούμενων, της Εβραϊκής κοινότητας, του σαρκασμού, της κωμωδίας κ.ά στην τεράστια φιλμογραφία του Γούντι Άλεν. Μια επισκόπηση του έργου του και των σημαντικότερων ταινιών του.

Γράφει ο Θόδωρος Σούμας

...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα του «πατέρα» του Cyberpunk Ουίλιαμ Γκίμπσον [William Gibson] «Νευρομάντης» αναμένεται να γίνει σειρά 10 επεισοδίων από το συνδρομητικό κανάλι Apple TV. Κεντρική εικόνα: ο συγγραφέας Ουίλιαμ Γκίμπσον © Wikipedia. 

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...
Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ