"Τη μια μέρα υπάρχει ζωή...
Κι έπειτα, ξαφνικά, υπάρχει θάνατος."
Η επινόηση της μοναξιάς είναι ο πολύ προσωπικός και συγκινητικός στοχασμός του Paul Auster πάνω στο ζήτημα της πατρότητας. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου, με τίτλο "Πορτρέτο ενός αόρατου ανθρώπου", ο συγγραφέας αποκαλύπτει τις αναμνήσεις και τα συναισθήματά του μετά τον θάνατο του πατέρα του - ενός απόμακρου, ελάχιστα εκδηλωτικού, σχεδόν ψυχρού ανθρώπου. Καθώς φροντίζει για τις υποθέσεις του πατέρα του και σκαλίζει τα υπάρχοντά του, ο Auster ανακαλύπτει ένα οικογενειακό μυστικό: έναν φόνο που χρονολογείται εξήντα χρόνια πριν, ο οποίος θα φωτίσει τον απροσδιόριστο χαρακτήρα του πατέρα του.
Στο δεύτερο μέρος, με τίτλο το "Βιβλίο της μνήμης", η οπτική γωνία μετατοπίζεται από την ταυτότητα του Auster ως γιου στον ρόλο του ως πατέρα. Μέσα από ένα μωσαϊκό εικόνων, συμπτώσεων και συνειρμών ο αφηγητής, ο Α., συλλογίζεται τον χωρισμό του από τον δικό του γιο, τον ετοιμοθάνατο παππού του, αλλά και τη μοναχική φύση της αφήγησης και της συγγραφής.
Το τρίτο μέρος είναι μια συνέντευξη του ίδιου του συγγραφέα στην πανεπιστημιακό I. Β. Siegumfeldt με θέμα την Επινόηση της μοναξιάς, περίπου τριάντα χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
« Με αφορμή το θάνατο του πατέρα του Σάμουελ Όστερ, ο αφηγητής έρχεται ξανά αντιμέτωπος με την απόμακρη, σχεδόν αλληγορική μορφή ενός άνδρα που δεν τον γνώρισε ουσιαστικά ποτέ και που υπήρξε ξένος ακόμη και για τους κοντινούς του ανθρώπους. Ήταν όμως τα πράγματα ακριβώς έτσι; Καθώς ερευνά, νέα γεγονότα που αφορούν την πολωνικής καταγωγής εβραϊκή οικογένεια έρχονται στην επιφάνεια, ορισμένα από τα οποία είναι συνταρακτικά, κι εξηγούν σε μεγάλο βαθμό την κρυψίνοια και την επιφυλακτικότητα που χαρακτήριζε τον πατέρα». (Κ.Β. Κατσουλάρης, bookpress.gr, 08/07/2015)