1960. Ο κόσμος χορεύει στο χείλος της επανάστασης και η Ύδρα γίνεται το επίκεντρο και ο καταλύτης αυτού του κόσμου για τους ήρωες του βιβλίου, έναν κύκλο συγγραφέων, ζωγράφων και μουσικών υπό την ηγεμονία της Τσάρμιαν Κλιφτ και του Τζορτζ Τζόνστον, του βασανισμένου βασιλικού ζεύγους των μποέμ. Μέσα σε αυτή τη συντροφιά δημιουργείται ένα ερωτικό τρίγωνο: οι κορυφές του είναι ο γοητευτικός, καταστροφικός συγγραφέας Άξελ Γένσεν, η εκθαμβωτική σύζυγός του Μαριάννε Ιλέν και ένας νεαρός Καναδός ποιητής ονόματι Λέοναρντ Κοέν.
Ανάμεσά τους καταφτάνει η έφηβη Έρικα, κουβαλώντας ένα πάκο κενά τετράδια και το πένθος της για τον θάνατο της μητέρας της. Εγκατεστημένη στις παρυφές του κύκλου, παρακολουθεί καθηλωμένη και θορυβημένη τον δημιουργικό παράδεισο να καταρρέει.
Το Θέατρο για ονειροπόλους είναι ένα σαγηνευτικό μυθιστόρημα για ουτοπικά όνειρα και την απώλεια της αθωότητας - και για τους πολέμους που μαίνονται ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες στο πεδίο της μεγαλοφυΐας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
"Έχει πολλά να πει για την αυγή μιας εποχής όπου η γυναικεία "απελευθέρωση" εν πολλοίς συνεπαγόταν το πέρασμα από μια μορφή πατριαρχίας σε μία άλλη". (TLS)
"Είναι σπουδαίο βιβλίο, με πρόζα διάφανη σαν τον αέρα [...] Έξοχο και απολαυστικό..." (THOMAS KENEALLY)
"Υπέροχο μυθιστόρημα". (KATE MOSSE)
"Ποτισμένο από καθαρτήρια νοσταλγία, συναρπαστικό, συγκινητικό, σε παρασύρει μεθυστικά στον κόσμο του". (MARIAN KEYES)