ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Σε προσωπικό τόνο για τον ανελέητο πόνο.
Μια ύπαρξη στις γραμμές, μια γενιά στις ράγες.
Αβίαστα για τους ανθρώπους που έχουν υποφέρει τον πόνο
και ίσως δεν τον ξεπέρασαν ποτέ.
Ο πόνος οδηγός.
Ανθρώπων τραύματα να κατατρώγουν τον άνθρωπο.
Τρέφεται έπειτα μια γενιά μέχρις να τ' αποβάλη,
αλλ' όμως απομένει να σταθούν στα πόδια τους.
Τα ίσως και τα γιατί υστερούν.
Το βίωμα απομένει.
[Από την έκδοση]