ΣΚΙΤΣΟ ΜΕ ΟΣΑ ΕΜΕΙΝΑΝ
Κάθοδος στην ίδια ακτή.
Ο επίμονος λίβας στύβει τους θάμνους
ο σκύλος περνάει τη διασταύρωση
μυρίζει τους ρόμβους στο συρματόπλεγμα
μια άδεια κονσέρβα σαν θέσφατο
ξαπλώνει γλείφει το πίσω πόδι του
σαν να το έγραψε λάθος
ένας ήλιος ανεβαίνει
μια γριά ξεβοτανίζει το μποστάνι
το χώμα ξεραίνεται κι άλλο.
[Από την έκδοση]