Γιορτάζουμε τα διακόσια χρόνια από την εθνεγερσία του 1821, όχι τα διακόσια χρόνια από το 1821. Η χρονολογία ισχύει για όλους· η γενέθλια σημασία της ισχύει μόνο για τους Έλληνες διότι αυτοί εξεγέρθηκαν τότε, κερδίζοντας με βαρύ φόρο αίματος την νεώτερη ιστορική τους υπόστασι. Η πορεία του έθνους μας ακόμη δεν έχει αποκρυσταλλωθή ώστε να διατυπώσουμε επακριβώς με όρους ιστορικότητας την δυναμική του ιδρυτικού εκείνου γεγονότος. Όσο η χώρα θα ταλαντεύεται μεταξύ των στρατηγικών της επιλογών και της καθημερινότητας των νοοτροπιών μας, τόσο το Εικοσιένα θα παραμένη στο νόημα του ρευστό, καίτοι ως συμβάν είναι αδιαμφισβήτητο. Η ελληνική κοινωνία μετεωρίζεται, αφού κυριαρχεί ακόμη στα πολιτικά πράγματα ένα μπρος-πίσω που εμποδίζει την συνεπή της ενότητα στον ιστορικό χρόνο. (...) Καταγράφοντας η επέτειος την σημασία και όχι την εικόνα των γεγονότων, αναδεικνύεται δυνητικά πηγή του ιστορικού χρόνου και ως τέτοια συνδέεται αδιάρρηκτα με το ίδιο το βέλος του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)