Ογδόντα επτά ιστορίες ανάμεσα στο αμήν και το αμήν· ιστορίες που έλκονται από το μη περαιτέρω και το γένοιτο/έτσι ας γίνει [αμέν - εβραϊστί: (...)]· κείμενα που ταλαντεύονται ανάμεσα σε ημερολόγιο, αφορισμό και όνειρο. Η απόγνωση ως παραδοχή, η απουσία ως στήριγμα, το πένθος ως φάρσα, ο θάνατος ως περιέργεια ζωής κόβουν και ράβουν αυτό το βιβλίο.
Ένα γαϊτανάκι από προσευχές στο Κενό (και εν κενώ) από πρόσωπα που επινοούν αυτό που ζουν, δοκιμάζουν αυτό που δεν αντέχουν, αφηγούνται αυτό που αγνοούν. Αρθρωτή πρόζα κατευνασμού μιας καθημερινότητας που στέκεται αναποφάσιστη ανάμεσα στη βαναυσότητα, στο ιερό και στο μηδέν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)