[...] Πρέπει να τη σκοτώσω. Αυτή είναι η πρώτη μου σκέψη. Είναι ακριβώς ίδια μ' εμένα, μόνο που δεν είναι εγώ. Είναι μια απομίμηση, μια υποκρίτρια. Είναι ένα έκτρωμα το οποίο θέλω να δω να καταστρέφεται, τώρα αμέσως.
Από τα σύμβολα που έχει χαραγμένα στο πρόσωπό της -ένα βιολετί άνθος ίριδας στον δεξή της κρόταφο και ένα περίτεχνο μπλε-μωβ λουλούδι στην αριστερή πλευρά του προσώπου της- είναι εμφανές πως πρόκειται για κλώνο μάρκας Ντεμέζνι. Το ανθρώπινο συναίσθημα που νιώθω αυτή τη στιγμή να κοχλάζει σε κάθε κύτταρο της καρδιάς μου, που είναι πιο ζωντανή από ποτέ, είναι αυτό: ΟΡΓΗ.
Η Ζάρα και η Ελύζια.
Η Ζάρα είναι η Πρώτη, το μοντέλο για την κατασκευή του κλώνου της. Της Ελύζια.
Όμως η Ελύζια της έχει πάρει τα πάντα - ακόμα και το αγόρι με το οποίο είναι ερωτευμένη.
Τώρα η Ζάρα θέλει να πάρει πίσω την κλεμμένη της ζωή. Πώς θα το καταφέρει όμως αυτό στο παραδεισένιο Ντεμέζνι, τώρα που ξεσπάει η ανταρσία των κλώνων;
Το δεύτερο και τελευταίο μέρος μιας τολμηρής διλογίας επιστημονικής φαντασίας για την αγάπη, το θάρρος και την ψυχή σ' έναν κόσμο επίπλαστο, γεμάτο διαφθορά.