alt

Για το μυθιστόρημα του Κώστα Δέδε «Σκοτεινοί δρόμοι» (εκδ. Στίξις). 

Της Διώνης Δημητριάδου

[…] τα μικρά γεγονότα, όπως το πέταγμα της πεταλούδας, δημιουργούν τα μεγάλα.

Γύρω από αυτή την απλή αλήθεια χτίζεται το μυθιστόρημα του Κώστα Δέδε. Είναι γεμάτο από μικρές ιστορίες, τις προσωπικές των ηρώων, παράλληλες ή διασταυρούμενες, εγκιβωτισμένες πολλές μέσα σε άλλες, έτσι όπως και στην αληθινή ζωή όλα μπερδεύονται, όλα επικοινωνούν, όλα συνδέονται και αλληλεπιδρούν, τελικά όλα μία ιστορία είναι με τις αναπάντεχες ανατροπές της, με τις πολύτιμες στιγμές της. Οι επιμέρους εικόνες μορφοποιούν το ευρύτερο νόημα μιας πολυσήμαντης τοιχογραφίας. Είναι μυθοπλασία οι Σκοτεινοί δρόμοι; Είναι μια πραγματική ιστορία; Ίσως να μην έχει και τόση σημασία· ας δεχθούμε αυτό που λέει ο συγγραφέας, ότι δηλαδή πρόκειται για πραγματικά γεγονότα, και ας του αναγνωρίσουμε το δικαίωμα να τα χειριστεί κατά πως ξέρει και επιθυμεί.

Tο μυθιστόρημα του Κώστα Δέδε είναι γεμάτο από μικρές ιστορίες, τις προσωπικές των ηρώων, παράλληλες ή διασταυρούμενες, εγκιβωτισμένες πολλές μέσα σε άλλες, έτσι όπως και στην αληθινή ζωή όλα μπερδεύονται, όλα επικοινωνούν, όλα συνδέονται και αλληλεπιδρούν.

Διατηρώντας την άνεση της τριτοπρόσωπης αφήγησης –με παρεμβολές προσωπικής εξομολογητικής κατάθεσης– ξετυλίγεται ένα κουβάρι σχέσεων και πλέκεται ο ιστός της ιστορίας. Η μικρασιάτικη οικογένεια, που προσπαθεί να επιβιώσει στον νέο τόπο αναγκαστικής εγκατάστασης, οι πειραιώτικες φτωχογειτονιές, το κτίριο-γκέτο των Βούρλων, οι ιδεολογικές συγκρούσεις, οι ρεμπέτες, η γερμανική Κατοχή, τα φονικά, κι άλλα κι άλλα, θα αποτελέσουν το υλικό για να φτιαχτεί η εικόνα ενός πολύπαθου τόπου και μιας ταραγμένης εποχής.

«Παράγκες ξύλινες και παραπήγματα στημένα ανισόπεδα, κοντά και πάνω σε βράχια. Δρόμοι με λακκούβες και λασπόνερα όπου παιδιά βάδιζαν ξυπόλητα, με τρύπια παντελονάκια ή, στην καλύτερη περίπτωση, μπαλωμένα. Παιδιά που προσπαθούσαν να εφεύρουν παιχνίδια για να παίξουν μόνα τους χωρίς αντικείμενα, για να χαρούν την αθωότητά τους κάτω από έναν υποσχόμενο ήλιο ή κάτω από μία παραπονεμένη σελήνη. Παραδίπλα, χασισοποτεία, μικροί τεκέδες, με το ντουμάνι που μύριζε πολύ, όπως μύριζαν και τα βαριά μικρασιάτικα φαγητά με τα καρυκεύματα, που τρυπούσαν τη μύτη. Φτώχεια και κακομοιριά και χασικλήδες που, μέσα στο νέφος της μαστούρας τους, άκουγαν τον ντελικάτο ήχο του μπουζουκιού, ξεχνώντας προς στιγμή τα σεκλέτια τους. Ένας κόσμος που ζούσε έτσι, επειδή έτσι τον υποχρέωναν να ζει».

Ο τόπος παρακολουθεί την ιστορία των ανθρώπων και υπογραμμίζει με τη βουβή του παρουσία τις αλλαγές στη ζωή τους. Τα Βούρλα, γνωστά ως φυλακές (από το 1937 που στέγασαν τους ποινικούς αλλά και τους κάθε φορά αντιφρονούντες, της δικτατορίας του Μεταξά πρώτα, κατόπιν όσους αντιστέκονταν στον Γερμανό κατακτητή, ύστερα με την Απελευθέρωση πάλι εκεί για τους ηττημένους του τελειωμένου αγώνα), ήταν αρχικά (από το 1874) ένας τεράστιος οίκος ανοχής («η Κοριτσιέρα των Βαλκανίων») που εκτεινόταν σε ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο και που από τότε έμοιαζε πολύ με φυλακή. Ένα «μπορντέλο-στρατώνας», όπως εύστοχα το ονομάζει ο Ηλίας Πετρόπουλος στο βιβλίο του Το μπουρδέλο: «Το μπορντέλο-στρατώνας συγγενεύει περισσότερο με την μπουρδελογειτονιά, παρά με το μπορντέλο-ξενοδοχείο. Το μπορντέλο-στρατώνας είναι μια μπουρδελογειτονιά κλεισμένη μέσα σε ένα κτίριο».

Σ’ αυτό το εμβληματικό κτίριο (και με τις δύο χρήσεις του) θα παιχτεί ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας του Δέδε. Γύρω απ’ αυτό θα μας μιλήσει και για τις ιερόδουλες, που στεγάζονταν στα δωμάτια-κελιά του, και για τους ρεμπέτες που σύχναζαν στην περιοχή, «στα πέριξ» του κτιρίου, όπου υπήρχαν τα στέκια τους, οι τεκέδες και τα χασισοποτεία.

Σ’ αυτό το εμβληματικό κτίριο (και με τις δύο χρήσεις του) θα παιχτεί ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας του Δέδε. Γύρω απ’ αυτό θα μας μιλήσει και για τις ιερόδουλες, που στεγάζονταν στα δωμάτια-κελιά του, και για τους ρεμπέτες που σύχναζαν στην περιοχή, «στα πέριξ» του κτιρίου, όπου υπήρχαν τα στέκια τους, οι τεκέδες και τα χασισοποτεία.

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η επιλογή των τίτλων των κεφαλαίων: «γεγονότα», «χαρακτήρες», «μεταστροφές», «προοπτικές», «σύννεφα», «υποδείξεις», «δράσεις», «απώλειες», «εξελίξεις», «ερμηνείες», «υπερβάσεις», «απόψεις». Στη λιτότητά τους αυτοί οι τίτλοι δηλώνουν και τις μεταπτώσεις και αλλαγές που χαρακτηρίζουν τη ζωή των ηρώων, τις περιπέτειές τους και τις ιδεολογικές τους αναζητήσεις. Ο κεντρικός ήρωας, ο Παναγιώτης, προσπαθεί να ξεκαθαρίσει μέσα του τα πράγματα συνομιλώντας πότε με τον δογματικό Μιχάλη και πότε με τον αρχειομαρξιστή Πάντο: Πώς διαμορφώνεται η ιστορία; Πώς κατευθύνονται οι πορείες των ανθρώπων και άλλοτε δημιουργούν επαναστάσεις, που φέρνουν τα πάνω κάτω στον κόσμο, και άλλοτε λουφάζουν υπομένοντας την καταπίεση των ισχυρότερων; Πώς ισορροπεί η ελεύθερη σκέψη με το παντοδύναμο δόγμα; Πού σταματά η ηθική και πού αρχίζει το συμφέρον;

«Δυστυχώς, φίλε μου, η ιστορία προχωρά με βάση το συμφέρον και όχι την ηθική. Όλα όσα μαθαίνουμε στα σχολεία και παρουσιάζονται ως μεγάλα κατορθώματα, είναι απλά ρομαντικές διηγήσεις που εύκολα δημιουργούν πεποιθήσεις. Και σαν παράδειγμα σου αναφέρω τη δική μας ιστορία, του "όλα τα μπορέσαμε και όλα τα μπορούμε". Μόνο που δεν καταφέραμε να εξηγήσουμε γιατί το Καταραμένο Φίδι το σκότωσε τελικά ο Μεγαλέξανδρος και όχι, όπως θα θέλαμε, ο φουκαράς ο Καραγκιόζης».

Μέσα στην ιστορία με τους πολυδαίδαλους δρόμους, όπου βαδίζει η ζωή των ηρώων, υπεισέρχεται και η ταυτόχρονη ιδεολογική διαμάχη που μοίρασε τον κόσμο σε δυο κομμάτια (και το ένα απ’ αυτά σε περισσότερα) και που ακόμη καλά κρατεί μετά από τόσα χρόνια. 

Μέσα στην ιστορία με τους πολυδαίδαλους δρόμους, όπου βαδίζει η ζωή των ηρώων, υπεισέρχεται και η ταυτόχρονη ιδεολογική διαμάχη που μοίρασε τον κόσμο σε δυο κομμάτια (και το ένα απ’ αυτά σε περισσότερα) και που ακόμη καλά κρατεί μετά από τόσα χρόνια. Ο Κώστας Δέδες δεν αποφεύγει να δείξει τις πτυχές αυτής της πάλης ιδεών εμπλουτίζοντας έτσι την ιστορία του (που δείχνει με σαφήνεια το οικονομικό υπόβαθρο των ιστορικών ανακατατάξεων και τις κοινωνικές διαστρωματώσεις) με το απαραίτητο πολιτικό/ιδεολογικό εποικοδόμημα. Έτσι, μας προσφέρει την πλήρη εικόνα μιας εποχής σημαδιακής για τις μετέπειτα εξελίξεις, με τις ιδεολογικές διαφορές όχι απλώς να χρωματίζουν τις διαμάχες αλλά και να τις επεξηγούν· άλλωστε αυτή είναι η διαλεκτική αντιμετώπιση των ιστορικών εξελίξεων – η αλληλεπίδραση ανάμεσα στο υπόβαθρο των οικονομικοκοινωνικών σχηματισμών και στο εποικοδόμημα. Επειδή δεν συναντάμε συχνά στην πεζογραφία μια τόσο ενδελεχή προσέγγιση, αξίζει να ειπωθεί ότι το βιβλίο του Κώστα Δέδε ξεχωρίζει μέσα στα πολλά που έχουν γραφεί γύρω από την ίδια εποχή και την ίδια λίγο ως πολύ θεματική. Ας προστεθεί στην αξιολόγηση αυτή και το γεγονός πως όλο αυτό συντελείται χωρίς στο ελάχιστο να μειώνεται η λογοτεχνική και μυθοπλαστική αξία του κειμένου, χωρίς να ξεχνά ο αναγνώστης ότι διαβάζει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία με εκπλήξεις και ανατροπές, που χαρακτηρίζουν ένα καλό μυθιστόρημα ή μια πραγματική ιστορία, που εδώ παρουσιάζεται με τον λογοτεχνικό της μανδύα. Με όποιον τρόπο κι αν διαβαστούν οι Σκοτεινοί δρόμοι, κατορθώνουν να αποδώσουν το κλίμα μιας ολόκληρης εποχής, κυρίως να τονίσουν τις ιδέες που ταλάνισαν τους ανθρώπους της και να φανερώσουν τις ρίζες πολλών από τα προβλήματα που προσδιορίζουν ακόμα τη σημερινή πολύπαθη Ελλάδα. Σκοτεινοί οι δρόμοι με γκρίζες φωτοσκιάσεις και αραιά και πού λαμπερές εξαιρέσεις.

* Η ΔΙΩΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ είναι συγγραφέας.

Φωτογραφία © Wolf Suschitzky

altΣκοτεινοί δρόμοι
Κώστας Δέδες
Στίξις 2018
Σελ. 322, τιμή εκδότη €14,84

alt

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΕΔΕ

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Το τυφλό γουρούνι στη δεύτερη οδό» της Σώτης Τριανταφύλλου (κριτική) – Έλληνες στου Μέμφις τα στενά

«Το τυφλό γουρούνι στη δεύτερη οδό» της Σώτης Τριανταφύλλου (κριτική) – Έλληνες στου Μέμφις τα στενά

Για το μυθιστόρημα της Σώτης Τριανταφύλλου «Το τυφλό γουρούνι στη δεύτερη οδό - Χρονικό σε πόλεις με ποτάμι» (εκδ. Πατάκη). Η κεντρική φωτογραφία, που κοσμεί το εξώφυλλο, είναι του Στάνλεϊ Κιούμπρικ.

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

...
«Σφερδούκλια στο κεφάλι» του Βρασίδα Καραλή & «Σταυρός στο ακροθαλάσσι» του Θωμά Κοροβίνη (κριτική) – Γιαγιά, η πιο βαθιά πατρίδα

«Σφερδούκλια στο κεφάλι» του Βρασίδα Καραλή & «Σταυρός στο ακροθαλάσσι» του Θωμά Κοροβίνη (κριτική) – Γιαγιά, η πιο βαθιά πατρίδα

Για τα αφηγήματα «Σφερδούκλια στο κεφάλι» (εκδ. Δώμα) του Βρασίδα Καραλή και «Σταυρός στο ακροθαλάσσι» (εκδ. Άγρα) του Θωμά Κοροβίνη. 

Γράφει ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης

Δύο συγγραφείς-αφηγητές μιλάνε με τη γιαγιά τους. ...

«Αμαλία, μία πόρνη στα αζήτητα» του Βασίλη Τζανακάρη (κριτική) – Τόσα δίνω, πόσα θες;

«Αμαλία, μία πόρνη στα αζήτητα» του Βασίλη Τζανακάρη (κριτική) – Τόσα δίνω, πόσα θες;

Για το μυθιστόρημα του Βασίλη Τζανακάρη «Αμαλία, μια πόρνη στα αζήτητα» (Ελληνοεκδοτική). Κεντρική εικόνα: Η συνοικία «Μπάρα» στη Θεσσαλονίκη την περίοδο 1916-1918. 

Γράφει η Φανή Κεχαγιά

...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Οι ξαδέλφες» της Αουρόρα Βεντουρίνι (κριτική) – Ιστορία μιας μοναδικής κι αλλόκοτης οικογένειας

«Οι ξαδέλφες» της Αουρόρα Βεντουρίνι (κριτική) – Ιστορία μιας μοναδικής κι αλλόκοτης οικογένειας

Για το βιβλίο της Αουρόρα Βεντουρίνι (Aurora Ventoyrini) «Οι ξαδέλφες» (μτφρ. Μαρία Αθανασιάδου, Θεώνη Κάμπρα, Αλίκη Μανωλά, Ιφιγένεια Ντούμη, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, εκδ. Carnivora). Στην κεντρική εικόνα, στιγμιότυπο από την ταινία του Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι «Santa Sangre» (1989).

...
Φραγκίσκος: Ο Πάπας της «Εκκλησίας του λαού του Θεού»

Φραγκίσκος: Ο Πάπας της «Εκκλησίας του λαού του Θεού»

Για την αυτοβιογραφία του Πάπα Φραγκίσκου με τίτλο «Ελπίδα, η αυτοβιογραφία» που κυκλοφορεί σε μετάφραση Άννας Παπασταύρου από τις εκδόσεις Gutenberg. 

Γράφει ο Γιώργος Σιακαντάρης

Είμαι πάντοτε επιφυλακτικός απέναντι στις αυτοβιογραφίες, αν και έ...

«Δεν έχω ανάσα» του Λουίζ Σβαρτς (κριτική) – Αντιμέτωπος με το θεριό της κατάθλιψης

«Δεν έχω ανάσα» του Λουίζ Σβαρτς (κριτική) – Αντιμέτωπος με το θεριό της κατάθλιψης

Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Λουίζ Σβαρτς (Luiz Schwarcz) «Δεν έχω ανάσα» (μτφρ. Μαρία Παπαδήμα, εκδ. Ίκαρος).

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Ο Λουίζ Σβαρτζ είναι ένας από τους σημαντικότερους εκδότες της Βρ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Βρίσκεις πάντα αυτό που δεν ψάχνεις» της Λένας Κορομηλά (προδημοσίευση)

«Βρίσκεις πάντα αυτό που δεν ψάχνεις» της Λένας Κορομηλά (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων της Λένας Κορομηλά «Βρίσκεις πάντα αυτό που δεν ψάχνεις», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Ιωλκός.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Στο τρένο; είπες.

...
«Η σιωπή του κελιού» του Μεχμέτ Ατές (προδημοσίευση)

«Η σιωπή του κελιού» του Μεχμέτ Ατές (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Μεχμέτ Ατές «Η σιωπή του κελιού», το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Επίμετρο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Πάντα έλεγαν: «Συνήθως έρχονται γύρω στις έξι, έξι κα...

«Δεν θα τελειώσει έτσι» των Νίκι Φρεντς (προδημοσίευση)

«Δεν θα τελειώσει έτσι» των Νίκι Φρεντς (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα των Νίκι Φρεντς [Nicci French] «Δεν θα τελειώσει έτσι» (μτφρ. Κίκα Κραμβουσάνου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαΐου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Κίρα άκουγε αν...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Μικρός οδηγός στο ελληνικό διήγημα 1974-2024: 50 αντιπροσωπευτικά διηγήματα όλων των κατηγοριών

Μικρός οδηγός στο ελληνικό διήγημα 1974-2024: 50 αντιπροσωπευτικά διηγήματα όλων των κατηγοριών

Μια ανασκόπηση της ελληνικής διηγηματογραφίας των τελευταίων πενήντα ετών σε 50 αντιπροσωπευτικά κείμενα. Σε πόσες κατηγορίες μπορούν να ταξινομηθούν τα διηγήματα (της μνήμης, πολιτικά, ερωτικά, αστυνομικά κ.ά.) και ποιοι οι σημαντικοί εκπρόσωποι της κάθε μιας; Στην κεντρική εικόνα, ο Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος (1...

Τι διαβάζουμε τώρα; Δέκα πρόσφατα βιβλία γόνιμου στοχασμού

Τι διαβάζουμε τώρα; Δέκα πρόσφατα βιβλία γόνιμου στοχασμού

Η εξέλιξη της τεχνολογίας, η δίκη του Γαλιλαίου, η αποδοχή του θανάτου, αλλά και οι προκαταλήψεις μας για τους τσιγγάνους. Δέκα βιβλία που θα μας γεννήσουν πολλά ερωτήματα και θα μας δώσουν απαντήσεις.

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

...
Τι διαβάζουμε τώρα; 10 φεμινιστικά βιβλία ξένης πεζογραφίας

Τι διαβάζουμε τώρα; 10 φεμινιστικά βιβλία ξένης πεζογραφίας

Δέκα πρόσφατα βιβλία πεζογραφίας από όλον τον κόσμο, γραμμένα από γυναίκες, με πρωταγωνίστριες θηλυκότητες, που απευθύνονται σε όλους. Ιστορίες για τις ηχηρές ή σιωπηρές επαναστάσεις των γυναικών εντός και εκτός των έμφυλων ρόλων τους, τις εκφάνσεις της αυτενέργειας και χειραφέτησής τους. Μυθιστορήματα και διηγήματα...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

12 Δεκεμβρίου 2024 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2024

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα: Εκατό καλά λογοτεχνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2024 από τα πολλά περισσότερα που έπεσαν στα χέρια μας, με τη μεταφρασμένη πεζογρα

ΦΑΚΕΛΟΙ