«Έζησα τον τελευταίο χρόνο μέσα σ' έναν καταιγισμό καταστάσεων και γεγονότων. Όμως δεν κατάλαβα πιο πολλά απ' ό,τι ένα μωρό στην αγκαλιά της μάνας του». Με αυτά τα λόγια ολοκληρώνει ο ήρωας του μυθιστορήματος Περιμένοντας του βαρβάρους, του νοτιοαφρικανικού Τζ.Μ. Κουτσύ, την κατάβασή του στα σκοτεινά τοπία της ανθρώπινης συνθήκης, αφού πρώτα έχει υποστεί τον ακραίο ηθικό και σωματικό εξευτελισμό.

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Εργαστήριο για την τέχνη και τις τεχνικές της αφήγησης

Κώστας Κατσουλάρης & Σώτη Τριανταφύλλου

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Μια συζήτηση εφ' όλης της ύλης* με τον Δημοσθένη Κούρτοβικ είναι πρώτα απ' όλα διανοητική πρόκληση. Συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας, αρθρογράφος, μεταφραστής μερικών δεκάδων βιβλίων, ο Κούρτοβικ αποτελεί ένα ιδιαίτερο μείγμα ανένταχτου διανοούμενου και παθιασμένου συγγραφέα, που ποτέ δεν ξέρεις αν και πότε θα «εκραγεί». Τα κείμενά του στα ΝΕΑ, από τις λίγες στήλες λογοτεχνικής κριτικής που διαβάζονται και από αναγνώστες εκτός σιναφιού, προκαλούν αντιδράσεις και ανοίγουν συζητήσεις, χάρη στην αντισυμβατική λογική τους και τις συχνά αιρετικές και απρόβλεπτες θέσεις τους. Αφορμή για την κουβέντα μας υπήρξε η διάθεση παρέμβασης, η ανάγκη να τεθούν ερωτήματα και να σκιαγραφηθούν απαντήσεις σε ζητήματα που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο απασχολούν τον κόσμο της γραφής και της ανάγνωσης. 

Για το μυθιστόρημα του Χαρούκι Μουρακάμι «Το κουρδιστό πουλί» (μτφρ. Λεωνίδας Καρατζάς, Εκδόσεις Ωκεανίδα, 2005)

Του Κώστα Κατσουλάρη

Τρία ελληνικά μυθιστορήματα

Του Κώστα Κατσουλάρη

Συνέβη: Η είσοδος της νεοναζιστικής Συμμορίας στη Βουλή των Ελλήνων μας έπιασε όλους στον ύπνο. Για τους λόγους που ο ύπνος μας ήταν τόσο βαθύς και μακάριος πολλά μπορούν να ειπωθούν ­– είμαι ωστόσο πεπεισμένος ότι δεν οφειλόταν στη χαλάρωση που προκαλεί στους αγαθούς ανθρώπους η λεγόμενη «ήσυχη συνείδηση».

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Tα βιβλία που σχολιάζω στο κείμενο που ακολουθεί αξίζουν, τα περισσότερα, εκτενέστερης παρουσίασης και αποτίμησης. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρόκειται για αναλυτικές κριτικές αλλά για συνοπτικούς αναγνωστικούς απολογισμούς. 

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Έργο μεταιχμιακό, με πολλές φιλοσοφικές και αλληγορικές προεκτάσεις, η «Σκακιστική νουβέλα» του αυστροεβραίου συγγραφέα Στέφαν Τσβάιχ είναι δικαίως μια από πλέον διαβασμένες και σχολιασμένες νουβέλες του εικοστού αιώνα.

Του Κ.Β. Κατσουλάρη  

Εδώ και περίπου δύο μήνες* «τρέχει» η τελευταία δημοσκόπηση στο bookpress.gr αναφορικά με την άποψη που έχουν οι αναγνώστες μας για τα σεμινάρια/εργαστήρια δημιουργικής γραφής. H εικόνα παραμένει εντυπωσιακά απαράλλαχτη: Από την πρώτη κιόλας μέρα περίπου ισοψηφούν οι δύο από τις συνολικά επτά απαντήσεις, καταλαμβάνοντας εναλλάξ την πρώτη θέση, χωρίς ποτέ κάποια εκ των δύο να παίρνει σημαντικό προβάδισμα. 

Του Κ.Β. Κατσουλάρη 

Όταν στις αρχές της δεκαετίας του ΄60 ο σχεδόν 50χρονος τότε Πάτρικ Λη Φέρμορ έγραφε τις εντυπώσεις του και τις σκέψεις του από τα ταξίδια του στη Βόρειο Ελλάδα, την οποία εν γνώσει του αποκάλεσε καταχρηστικά «Ρούμελη», του ήταν απολύτως ξεκάθαρο ότι μεγάλο μέρος του «κόσμου» στον οποίο αναφερόταν είχε παρέλθει ανεπιστρεπτί.

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Για το μυθιστόρημα του Βικτόρ Ουγκό «Η Παναγία των Παρισίων» (μτφρ. Ανδρέας Παππάς, Βάνα Χατζάκη, εκδ. Σμίλη).

Του Κ.B. Κατσουλάρη

Ο Jonathan Franzen είναι αυτή τη στιγμή ο πιο προβεβλημένος Aμερικανός συγγραφέας. Με το προηγούμενο πολυσέλιδο μυθιστόρημά του, το Διορθώσεις (μτφρ. Αλέξης Εμμανουήλ, εκδ. Ωκεανίδα), ένα οικογενειακό δράμα που επαινέθηκε και βραβεύτηκε ποικιλοτρόπως, χαιρετίστηκε ως ένας από τους εναργέστερους ανατόμους της αμερικανικής ενδοχώρας. Εννιά χρόνια αργότερα, επέστρεψε με το εξίσου ογκώδες Ελευθερία (μτφρ. Ρένα Χατχούτ, εκδ. Ωκεανίδα) προκαλώντας αυτή τη φορά αληθινό πάταγο. Έγινε εξώφυλλο στο Time, το βιβλίο του best seller, κι όλα αυτά με τις ευλογίες της κριτικής που τον έχρισε «νέο Τολστόι». 

Του Κώστα Κατσουλάρη

Για τη βιογραφία του Λόρδου Μπάιρον «Λόρδος Μπάιρον, Οι έρωτές του» (μτφρ. Σοφία Σκουλικάρη, επιμέλεια Κατερίνα Λελούδη) της Έντνα Ο'Μπράϊεν που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Του Κώστα Κατσουλάρη

Μια πολίτισσα από το Καπανδρίτι

Του Κώστα Κατσουλάρη

Η ιδέα μιας κουβέντας με τη Λένα Μαντά μου τριβέλιζε για καιρό το μυαλό, ωστόσο δίσταζα. Έχει άραγε κάτι να πει που δεν φαίνεται ήδη στα βιβλία της; Δεν είναι δα και διανοούμενη, ούτε και διεκδικεί τέτοιο ρόλο. Κι έπειτα, το είδος της πεζογραφίας που γράφει βρίσκει ούτως ή άλλως το δρόμο του προς το κοινό, ποιος ο λόγος για λίγο ακόμη… Μαντά;

Η Ευγενία Φακίνου μιλάει στον Κώστα Κατσουλάρη για το τελευταίο της μυθιστόρημα, τους ήρωές της, τις εμμονές της, τη λύτρωση μέσα από τη συντροφικότητα.

Η Ευγενία Φακίνου μιλάει στον Κώστα Κατσουλάρη για το τελευταίο της μυθιστόρημα, τους ήρωές της, τις εμμονές της, τη λύτρωση μέσα από τη συντροφικότητα.

Ένα ιδιότυπο, εκ πρώτης ασύμβατο δίδυμο μας συστήνει η Ευγενία Φακίνου στο τελευταίο της μυθιστόρημα, που κυκλοφορεί αύριο από τις εκδόσεις Καστανιώτη. «Οδυσσέας και Μπλουζ» είναι τα ονόματα των κεντρικών ηρώων: Εκείνος, συγγραφέας του ενός βιβλίου, που όμως είχε κάνει μεγάλη αίσθηση στην εποχή του, ζει τώρα πλήρως απομονωμένος σε κάποιο ορεινό χωριό, γράφοντας το επόμενο βιβλίο του, σε κατάσταση έντονης υπαρξιακής κρίσης. Εκείνη, επιμελήτρια, εν αγνοία του, του πρώτου μέρους βιβλίου του, έχει σταλεί από τον εκδότη του για να ελέγξει την πορεία της συγγραφής. Η συνάντησή τους, παρά τις εκατέρωθεν σκηνοθεσίες (και οι δύο έχουν άλλους σκοπούς από αυτούς που αρχικά αποκαλύπτουν), θα αλλάξει τη ζωή και των δύο, για πάντα…

«Ποίηση, αόρατη κάμερα στην οροφή των γεγονότων»

H Κική Δημουλά μιλάει στον Κώστα Κατσουλάρη για την Ελλάδα και τη σχέση της με τα «βαριά» ονόματα της εγχώριας ποίησης. (σκίτσο Έφη Ξένου)

«Μέσα στα πολλά που αμφισβητώ, φρόντισα πρώτη και καλύτερη να περιέχομαι»

H Κική Δημουλά μιλάει στον Κ.Β. Κατσουλάρη για την Ελλάδα, την ποίηση, τη σχέση της με τους άλλους ποιητές, παλιότερους και νεότερους. 

Ο 40χρονος Χρήστος Οικονόμου είχε περάσει σχεδόν απαρατήρητος όταν επτά χρόνια πριν δημοσίευσε την πρώτη του συλλογή διηγημάτων με τον τίτλο «Γυναίκα στα κάγκελα» (Ελληνικά Γράμματα). Με το «Κάτι θα γίνει, θα δεις» όχι μονάχα ξεπερνάει τον «σκόπελο» του δεύτερου βιβλίου, αλλά κερδίζει μια διακριτή θέση στη σύγχρονη ελληνική διηγηματογραφία. 

Του Κ.Β. Κατσουλάρη