Κάθε βράδυ, πριν από τα μεσάνυχτα, ένα ποίημα σαν καληνύχτα. Απόψε, Η αφήγηση από τη συλλογή Ρόδινος φόβος που περιλαμβάνεται στα άπαντα της Μαρίας Λαϊνά Σε τόπο ξερό.
Επιμ. Οράτιος
♠ ♠ ♠
Η αφήγηση
Είμαι ο Έρικ Σέλτον, φαροφύλακας
παρακολούθησα από κοντά τα γεγονότα
γιατί στα χρόνια μου έπρεπε να κοιτάζεις.
Στάθηκα μπρος λοιπόν και κοίταξα
παρόλο που για ώρες πριν ένιωθα μόνος
στάθηκα και τα είδα όλα
σχεδόν με κάποια ευχαρίστηση
ελπίζω να με συγχωρέσει ο Θεός.
Ήτανε καλοκαίρι απ' τη μία όχθη ως την άλλη
το λέω αυτό αν και δεν έχουν σημασία πια οι εποχές
έτσι γιατί πιστεύω ότι κάποιος κάποτε θα θυμηθεί
πώς είναι να διψούν οι κήποι και τα σώματα
ή πώς μπορεί ν' απλώσει το βουνό τις παπαρούνες
άστατες και πιο κόκκινες εντέλει
απ' την κοιλιά της όμορφης γυναίκας.
Ήταν καλοκαίρι, ναι
έλειπε και το χνούδι και η θλίψη
κι εγώ ήμουν ο Έρικ Σέλτον, φαροφύλακας στο Νόρθερν Εντ
που κοίταζε και είδε τη σιωπή στον ουρανό
τα πλαδαρά σαρκώδη χείλη, τα βολβώδη μάτια
το χόρτο το χλωρό να καίγεται
κι ότι καιρός δεν ήταν πια.
