Το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει τριάντα ένα δοκίμια της Ιουλίτας Ηλιοπούλου για τον Οδυσσέα Ελύτη.
Παρουσιάζονται γενικές αρχές της ποίησής του, ερμηνευτικές προσεγγίσεις ποιημάτων του, ο διάλογος του Ελύτη με τα ευρωπαϊκά καλλιτεχνικά ρεύματα, αλλά και η παρουσία του στον ευρωπαϊκό χώρο· ανιχνεύεται η λειτουργία διαφορετικών εννοιών στο έργο του, όπως ελληνικότητα, ιερότητα, καθώς επίσης η σχέση της ποίησής του με τη ζωγραφική, την ιστορία, τη γλώσσα, το θέατρο, την εκπαίδευση.
Κοινός στόχος των κειμένων αυτών, να αναζητηθεί η σοφία του λόγου του Οδυσσέα Ελύτη, η Δέκατη Τέταρτη Ομορφιά της ποίησής του.