Ένας τόπος, τόσος δα. Μια σταλιά. Χώρα, σπίτι, πατρίδα.
Προορισμός και ρίζα. Μέσα του, ψυχές μεγάλες· τόσες: να!
Μια άγρια αμυγδαλιά πάνω από το κεφάλι μου
και μια ελιά πιο δίπλα. Θα φάω, θα πιω, θα ζεσταθώ.
Και σκιά το καλοκαίρι.
Να τη κι η θάλασσα! Να την ατενίζω, να μ' αγκαλιάζει πότε πότε
-πάντοτε. Άλλο κάτι δεν μου λείπει. Αγέλη μου τα ζώα.
Μουσική μου τα πουλιά. Ο ήλιος το χαλί· το μαγικό μου.
Από εκεί να ξεκινώ κι εκεί να ξαναγυρνώ.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)