Η εξιδανίκευση του αρχαίου ελληνικού κόσμου και η αποδόμησή του για χάρη μιας εξισωτικότερης και πολυτασικότερης κοινωνικής πραγματικότητας στη Γερμανία μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Κεντρική εικόνα: Τα χάλκινα αγάλματα των Johann Wolfgang von Goethe και Friedrich von Schiller βρίσκονται από το 1857 μπροστά από το Γερμανικό Εθνικό Θέατρο στην πλατεία Θεάτρου της Βαϊμάρης.

Του Κώστα Κουτσουρέλη

Για το εμβληματικό κείμενο του Johann Wolfgang von Goethe «Φάουστ: μια τραγωδία» (μτφρ. Πέτρος Μάρκαρης, εκδ. Κείμενα).

Του Φώτη Καραμπεσίνη

Για το βιβλίο του Johann-Peter Eckermann «Συνομιλίες με τον Γκαίτε» (μτφρ. Δημήτρης Δημοκίδης, εκδ. Printa).

Του Γιώργου Λαμπράκου

Μια μέρα σαν σήμερα το 1805 πέθανε στη Βαϊμάρη ο Γερμανός ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Φρήντριχ Σίλερ. Ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του ρομαντισμού, έγραψε την «Ωδή στη Χαρά» που έγινε ευρύτερα γνωστή από την μελοποίηση του Μπετόβεν που την ενέταξε στην 9η Συμφωνία. Το 1985, η μουσική χωρίς λόγια, καθιερώθηκε ως ο ύμνος της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς εκτιμήθηκε ότι εκφράζει τα ευρωπαϊκά ιδανικά. 

Του Ευθύμιου Σακκά

Ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε, από τους κύριους εκπροσώπους του γερμανικού κλασικισμού, πέθανε μια μέρα σαν σήμερα, 22 Μαρτίου 1832. Στη φωτογραφία ο διάσημος πίνακας του Γιόχαν Χάινριχ Βίλχελμ Τισμπάιν «Ο Γκαίτε στην Ιταλία» (1787).

Του Ευθύμιου Σακκά