Σημειωματάριο της απάθειας
Χριστίνα Καράμπελα
Ιωλκός 2019
Σελ. 112, τιμή εκδότη €10,00
Ακούω γιατί δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά.
Πήρα ωτοασπίδες, πήρα ένα εγχειρίδιο διαλογισμού, έκανα ομμμ, έβαλα Nick Cave, έβαλα David Bowie, τραγούδησα το "Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα", έκλαψα, βόγκηξα, ούρλιαζα, γέλασα υστερικά, μα να σταματήσω ν' ακούω δεν τα κατάφερα.
Μερικές φορές ακούω και τα λόγια είναι απλός θόρυβος. Άλλες πάλι ακούω και τα λόγια με ρουφούν, αρχίζω να συμμετέχω - απροσκάλεστος, intruder, εισβολέας, εχθρός, ξένο σώμα, ξενιστής.
Ξεκίνησα πριν καιρό να προσπαθώ ν' αποκτήσω έλεγχο στον τρόπο που ακούω. Να αποφασίζω εγώ αν θ' ακούσω τον αέρα γύρω από τα λόγια, τα ίδια τα λόγια ή την ψυχή τους. Δεν είναι εύκολο. Ακόμα και σήμερα, μετά από τόση εξάσκηση, τις πιο πολλές φορές είναι τα λόγια που αποφασίζουν κι όχι εγώ. [...]
