Ήταν μικρό και χνουδωτό - κουτάβι πόσο μοιάζει!
Και τ' ορφανό λυκόπουλο βοσκός στη στάνη μπάζει, να τ' αναθρέψει σαν σκυλί με τ' άλλα του παρέα.
Και ζήσανε χρόνια μαζί· ώσπου μια μέρα ωραία, δουλειά τυχαίνει του βοσκού, κατά την πόλη πάει κι αφήνει το κοπάδι του ο λύκος να φυλάει... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)