Με αφορμή την πρόσφατη δημόσια συζήτηση που προέκυψε έπειτα από (επι)κριτικό κείμενο για τη «Μεγάλη Χίμαιρα» του Μ. Καραγάτση, τίθεται το ερώτημα: «Πόσο θεμιτό και χρήσιμο είναι να κρίνουμε παλιότερα κείμενα, κλασικά ή όχι, σύμφωνα με σημερινές ευαισθησίες ή απόψεις, π.χ. για τη θέση της γυναίκας ή τις έμφυλες ταυτότητες; Μήπως αυτό το εγχείρημα συνιστά έναν κριτικό αναχρονισμό»; Έντεκα σύγχρονοι Έλληνες συγγραφείς επιχειρούν μια απάντηση. 

Επιμέλεια: Κ.Β. Κατσουλάρης

Σκέψεις με αφορμή την έντονη συζήτηση που προκάλεσαν πρόσφατα οι νέες αναγνώσεις δύο πολυδιαβασμένων βιβλίων της νεοελληνικής πεζογραφίας, ενός παλιότερου, της «Μεγάλης Χίμαιρας» του Μ. Καραγάτση, κι ενός νεότερου, της «Γραμμής του ορίζοντος», του Χρήστου Βακαλόπουλου. Και τα δύο κυκλοφορούν από τις εκδόσεις της Εστίας.

Γράφει ο Αντώνης Γουλιανός

Σκέψεις για την Κουλτούρα της ακύρωσης (cancel culture) και την πατριαρχία στη λογοτεχνία, με αφορμή την έντονη συζήτηση για τον σεξισμό στη «Μεγάλη Χίμαιρα» του Μ. Καραγάτση. 

Γράφει ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης