• 6 Σεπτεμβρίου 20241297
    3 nouveles

    Για τις νουβέλες «Όλοι αγαπούν τα τραύματά τους» (εκδ. Διόπτρα) του Γιάννη Δενδρινού, «Μερκάντο» (εκδ. Εστία) της Μαρίας Μαμαλίγκα και «Του κανενός» (εκδ. Μωβ Σκίουρος) της Ερατώς Ιωάννου.

    Γράφει ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης

  • 10 Ιουνίου 2024432

    Ο στεναγμός του ΙκάρουΦΡΑΓΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
    ΜΩΒ ΣΚΙΟΥΡΟΣ 2024
    Σελ. 460, τιμή εκδότη €24.00

    Μεσοπόλεμος. Το Λεμονιώ, από την Ικαρία, πρόσφυγας σαν δουλικό στην Αθήνα. Είναι δεκατεσσάρων; Δεν είναι; Πόλεμος του '40. Κατοχή. Άνεργη. Καταφυγή της η επιστροφή στον Κόκκινο Βράχο. Μια οργάνωση αντιμεταξική, σπάργανο του ΕΑΜ, τη βοηθά με τα καΐκια της. Πείνα, κατακτητές, δωσίλογοι, νέα προσφυγιά στη Μέση Ανατολή. Έρμαιο των γεγονότων της ώσπου να βρει κάποιον να κάνει την τύχη της. Το όνομα αυτού Σταύρος, από την Πέραμο. Πρόσφυγας, το 1919 στην Κωνσταντινούπολη, στην Καβάλα, στα Ιεροσόλυμα, στα παιχνίδια των Άγγλων. Ποιος είναι, πού πηγαίνει και γιατί; Ακόμη και στον γάμο του με το Λεμονιώ στη Χάιφα... Πρόσφυγας ή κουρασμένος; Στη Βηρυτό και στη Δραπετσώνα. Αθώος ή αμαρτωλός; "Εκείνο που δεν της άρεσε ήταν ο περίβολος της εκκλησιάς. Ήταν στριμωγμένη η εκκλησιά σε κάτι χαμόσπιτα, πριν το κέντρο της Χάιφα. Δεν τη σκότιζε μα δεν της άρεσε. Είχε αφήσει τις γυναίκες να τη στολίσουν όπως θέλανε. Άκουγε τα λόγια τους και τα υπονοούμενά τους, μα τι να πει... Τ' ακούει αυτά η νύφη, μα τα ακούει μαζί με βιολιά και ζουρνάδες, έξω από το παραθύρι της σαν ντύνεται. Έτσι τα έφερε η ζωή. Έτσι ας γινόταν...

    Τι ήθελε και τι δεν ήθελε, τα 'χε αφημένα από παιδούλα, όταν στάλθηκε μονάχη, δουλικό, για την Αθήνα. Ας μην κοροϊδευόταν, από τότε είχε αρχίσει η προσφυγιά της. Κατοπινά, το '41, άντε πίσω στην Ικαρία, σπρωγμένη από την πείνα. Κι από 'κεί με μια χρυσή στον βαρκάρη, ξεβράζεται στην Τουρκία. Μ' ένα μαύρο κι άραχλο τρένο στην Παλαιστίνη. Μα δεν τη μέλει, έτσι και γενείς πρόσφυγας, μαζί με τ' άλλα χάνεις και την ψυχή σου. Τώρα ένας γάμος, ένας παράδεισος, λιγάκι άβολος, της ξανοιγόταν. Τι θα έκαμε; Θα τον έφερνε βόλτα. Ποιος είπε πως στον Παράδεισο φτεροκοπούν άγγελοι; Δυστυχισμένοι, έλεος ζητούντες, σούρνονται.... Και πώς το είπε του Σταύρου: "Σε ακολουθώ, όπου θαρρείς. Μια νέα ζωή, πάρε τα χαλινάρια μα μη με ζέψεις''". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

  • 29 Μαΐου 2024459

    Ομοερωτικά σαν τα άλλα ερωτικάΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΥ ΜΙΡΑΝΤΑ
    ΜΩΒ ΣΚΙΟΥΡΟΣ 2024
    Σελ. 54, τιμή εκδότη €9.00

    ΠΙΣΤΗ

    Στα ματωμένα σύνορα των πολέμων
    πυκνώνει μια σκοτεινή βλάστηση.
    Οι καρποί της είναι πέτρες,
    πουλιούνται στη Μέκκα
    τρία δολάρια οι έξι
    - για ένα ανάθεμα.
    [Από την έκδοση]

  • 27 Μαΐου 2024322

    ΑμάραντεςΔιηγήματα
    ΚΑΣΚΑΛΗ ΔΩΡΑ

    ΜΩΒ ΣΚΙΟΥΡΟΣ 2024
    Σελ. 104, τιμή εκδότη €12.00

    Στα δεκατρία διηγήματα της τρίτης συλλογής η Δώρα Κασκάλη μιλά για γυναίκες που θέλει να παραμείνουν αμάραντες στην αναγνωστική μνήμη. Από το θηλυκό ρομπότ έως την ανοϊκή ηλικιωμένη, οι γυναίκες της θυμούνται ή προσπαθούν να ξεχάσουν, δραπετεύουν από τις έμφυλες συμβάσεις ή παραδίδονται στην αδράνεια και τη σιωπή, αντιμετωπίζουν στωικά την αναπηρία, αναμετρώνται με το τραύμα της απώλειας, επαναστατούν κόντρα στη ρουτίνα και τις κοινωνικές κατασκευές, διεκδικούν την αγάπη και την ηδονή. Αυτές οι γυναίκες που θάλλουν για πάντα, είναι το κουράγιο της, το καθημερινό της προσφάι. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

  • 24 Απριλίου 20241041
    evi voulgari

    Η Εύη Βούλγαρη μάς συστήθηκε πρόσφατα με το μυθιστόρημα «Πιο πολύ φοβήθηκαν τις λέξεις» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μωβ Σκίουρος. 

    Eπιμέλεια: Book Press

  • 8 Απριλίου 2024335

    Πιο πολύ φοβήθηκαν τις λέξειςΒΟΥΛΓΑΡΗ ΕΥΗ
    ΜΩΒ ΣΚΙΟΥΡΟΣ 2023
    Σελ. 176, τιμή εκδότη €14.00

    Πρώτα απαγόρευσαν τα μαχαίρια. Έπειτα μάζεψαν τα πιρούνια και τα ψαλίδια. Πήγαιναν σε κάθε σπίτι και τα μάζευαν σε κουτιά. Η τηλεόραση δεν έκλεινε ποτέ, εκεί ανακοινώνονταν οι νέες απαγορεύσεις. Σφράγισαν τα εστιατόρια και τα κομμωτήρια. Και ξεκίνησαν οι συλλήψεις. Κάποιοι νέοι άρχισαν να γράφουν στους τοίχους ποιήματα και στίχους, που είχαν ξεχαστεί από καιρό. Νομοθετημένη λησμονιά. Οι ποιητές όμως δεν ξεχνούν, δεν ξεχνιούνται, γιατί τα ποιήματά τους είναι η μνήμη της ανθρωπότητας. Και τότε ήταν που απαγόρευσαν τις λέξεις. Απαγόρευσαν τα ποιήματα, τα τραγούδια, τα μολύβια και τα βιβλία. Απαγόρευσαν τη μνήμη. Οι πολίτες μπορούσαν να γράφουν μόνο στο διαδίκτυο. Εκεί που ελέγχονταν τα πάντα. (Από την έκδοση)

  • 22 Σεπτεμβρίου 20184934
    fthinoporo 2018 700

    200 βιβλία από 50 εκδοτικούς οίκους που θα βρούμε στους πάγκους των βιβλιοπωλείων το επόμενο διάστημα.

    Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

  • ΠΡΟΘΗΚΕΣ

    ΠΡΟΘΗΚΕΣ

    Newsletter

    Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
    ΕΓΓΡΑΦΗ

    ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

    ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

    ΦΑΚΕΛΟΙ