ΚΑΛΑ, ΒΡΕ ΑΘΕΟΦΟΒΕ

Δεν σου το είπαν, τότε, γιατί ακόμα δεν ήξεραν τη λέξη. Δεν σου το έχουν πει, ακόμα, γιατί είχες φροντίσει να κρύψεις τη φωτογραφία σ’ ένα στικάκι που έχεις καταχωνιάσει σε μια κασετίνα στα άδυτα ενός συρταριού του γραφείου σου. Στο είπες εσύ, σήμερα, όταν άρχισες να ψάχνεις πανικόβλητος τα αρχεία που έχασες, υπό αδιευκρίνιστες (;) συνθήκες, από τον υπολογιστή σου. Κείμενα, φωτογραφίες, τραγούδια… έγιναν: «Αυτός ο φάκελος είναι κενός».

Εκεί, στο ξεχασμένο στικάκι, συνάντησες τη φωτογραφία «Μαυροβούνι 2009» (μα καλά, είναι όνομα αυτό για να πας διακοπές;). Τους είδες εξαντλημένους να προσπαθούν να σταθούν αξιοπρεπώς στον φακό. Ήθελες και αποτύπωση της στιγμής, τρομάρα σου. Μέρα μεσημέρι, 40°C υπό σκιά, και εσύ εκεί... να στήσετε τη σκηνή. Αραδιάσατε τα εξαρτήματα κάτω από μια ελιά, ιδρώσατε, κάνατε ένα σωρό λάθη (έκανες, δηλαδή, εσύ έδινες τις κατευθυντήριες γραμμές), ιδρώσατε περισσότερο, τη στήσατε [επιτέλους!!!] και τότε το ξεφούρνισες: «Να σας βγάλω και μια φωτογραφία με τη σκηνή πριν βάλουμε τα πράγματα;»

Εκείνος σφίγγει τα δόντια και προσπαθεί να χαμογελάσει με κλειστά τα μάτια, χωρίς να έχει δυνάμεις να σηκωθεί από τη βαλίτσα· εκείνη, όρθια, κοιτάζει με απόγνωση στα αριστερά της σαν να ζητάει βοήθεια από άλλους κατασκηνωτές, ψάχνοντας με το δεξί της χέρι να βρει στήριγμα σε εκείνον.

Θυμάσαι με κάθε λεπτομέρεια εκείνο το καλοκαίρι… ή έτσι νόμιζες. Μερικές φορές οι φωτογραφίες έρχονται να σου παρουσιάσουν μια εναλλακτική εκδοχή των γεγονότων.

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ & ΟΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ