Τι κοινό θα μπορούσε να έχει η Έμιλι Μπροντέ [Emily Brontë] με τον Χουάν Ρούλφο [Juan Rulfo] και τον εικονιζόμενο Άρη Αλεξάνδρου; Και οι τρεις τους, όπως και πολλοί ακόμα σημαντικοί συγγραφείς, έγραψαν και εξέδωσαν ένα μόνο μυθιστόρημα στη διάρκεια της ζωής τους, που ωστόσο αρκούσε για να τους καθιερώσει στο λογοτεχνικό στερέωμα. Σε αυτό το αφιέρωμα, συγκεντρώσαμε είκοσι δύο δημιουργούς, ξένους και Έλληνες, που δημοσίευσαν ένα και μοναδικό, μα από όλες τις απόψεις σπουδαίο μυθιστόρημα.

Επιμέλεια: Σόλωνας Παπαγεωργίου

Για το μυθιστόρημα του Τζερόμ Ντέιβιντ Σάλιντζερ «Ο φύλακας στη σίκαλη» (μτφρ. Αθηνά Δημητριάδου, εκδ. Πατάκη). Στην κεντρική εικόνα, στιγμιότυπο από την εμπνευσμένη από το βιβλίο ταινία «Coming Through the Rye» (2015).

Γράφει ο Κ.Β. Κατσουλάρης

Πολλοί πιστεύουν πως η εποχή που τα λογοτεχνικά βιβλία απαγορεύονταν και καίγονταν στην πυρά έχει παρέλθει. Στην πραγματικότητα, μέχρι και σήμερα, πολλές συντηρητικές ομάδες σε πολλές χώρες του κόσμου επιχειρούν να λογοκρίνουν και να καταστρέψουν ακόμα και έργα που θεωρούνται πλέον κλασικά, με διάφορες δικαιολογίες. Ακολουθεί μια λίστα με δέκα μυθιστορήματα που απειλούνται συχνά από απόπειρες λογοκρισίας. Ανάμεσά τους, ορισμένα από τα σημαντικότερα βιβλία του 20ου αιώνα. Στην κεντρική εικόνα, στιγμιότυπο από την ταινία «Φαρενάιτ 451» (1966), του Φρανσουά Τριφό. 

Επιμέλεια: Σόλωνας Παπαγεωργίου

Για το εμβληματικό μυθιστόρημα του J.D. Salinger «Ο φύλακας στη σίκαλη» (μτφρ. Αθηνά Δημητριάδου, εκδ. Πατάκη). Στην κεντρική εικόνα: Ο Σάλιντζερ το 1952 φωτογραφημένος από τον © Antony Di Gesu.

Του Φώτη Καραμπεσίνη

Επιλογή από τις προσεχείς εκδόσεις ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας, ποίησης, δοκιμίων και βιογραφιών.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ένα αναγνωστικό ημερολόγιο για όσα διαβάσαμε, υπογραμμίσαμε και ξεχωρίσαμε τον μήνα που μας πέρασε. Σκέψεις που σημειώσαμε στο περιθώριο των βιβλίων. Φράσεις και εικόνες που θέλουμε να κρατήσουμε. Έλληνες και μεταφρασμένοι συγγραφείς σε μια ιδιότυπη αλληλουχία.

Του Κώστα Αγοραστού

Μικρές σκηνές από τα έργα και τις ημέρες των αδελφών Γκλας και άλλες ιστορίες…

Της Νέλλης Βουτσινά

H ηχηρή του σιωπή και η απουσία, όχι μόνο από τη σκηνή της αναγνωρισιμότητας και της διασημότητας, αλλά κι από την ίδια τη συγγραφική παλαίστρα, συνιστούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της μυθολογίας του Σάλιντζερ. Τέτοιο, που η απουσία να μετουσιώνεται σε αδιάλειπτη παρουσία στο γραπτό, σε μαύρη τρύπα που ρουφά και εκλύει ενέργεια, αφού δεν γίνεται να μη διαρρηγνύει τις αράδες, ειδικά καθώς υπογραμμίζεται συνεχώς και από την ίδια την υλική υπόσταση του κειμένου – ο απαράβατος για τους εντολοδόχους όρος: καμία εισαγωγή, τίποτα στο αφτί, τίποτα στο εξώφυλλο, ούτε για τον συγγραφέα. Τίποτα. Με όλους τους τρόπους να ειπωθεί ότι τα προϊδεασμένα μυαλά δεν αποτελούν τους ιδανικούς αναγνώστες του. 

Μικρές σκηνές από τα έργα και τις ημέρες των αδελφών Γκλας και άλλες ιστορίες…

Της Νέλλης Βουτσινά

H ηχηρή του σιωπή και η απουσία, όχι μόνο από τη σκηνή της αναγνωρισιμότητας και της διασημότητας, αλλά κι από την ίδια τη συγγραφική παλαίστρα, συνιστούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της μυθολογίας του Σάλιντζερ. Τέτοιο, που η απουσία να μετουσιώνεται σε αδιάλειπτη παρουσία στο γραπτό, σε μαύρη τρύπα που ρουφά και εκλύει ενέργεια, αφού δεν γίνεται να μη διαρρηγνύει τις αράδες, ειδικά καθώς υπογραμμίζεται συνεχώς και από την ίδια την υλική υπόσταση του κειμένου – ο απαράβατος για τους εντολοδόχους όρος: καμία εισαγωγή, τίποτα στο αφτί, τίποτα στο εξώφυλλο, ούτε για τον συγγραφέα. Τίποτα. Με όλους τους τρόπους να ειπωθεί ότι τα προϊδεασμένα μυαλά δεν αποτελούν τους ιδανικούς αναγνώστες του.