Για το βιβλίο της Βασιλικής Γεωργιάδου «Η Άκρα Δεξιά στην Ελλάδα 1965-2018» (εκδ. Καστανιώτη).

Του Γιώργου Σιακαντάρη

Πρόκειται για τις περιπτώσεις εκείνες που ένας συλλογικός τόμος δεν αποτελεί απλώς «συστέγαση» κειμένων, αλλά συνεκτική, ενιαία πρόταση στην οποία συμπράττουν διαφορετικοί συντελεστές, αλληλοσυμπληρώνοντας ουσιωδώς ο ένας τον άλλον. 

Του Σωτήρη Βανδώρου

Του Σωτήρη Βανδώρου

Η μετατροπή της Χρυσής Αυγής από ασήμαντο γκρουπούσκουλο της εξτρεμιστικής δεξιάς σε κοινοβουλευτικό κόμμα με αυξανόμενη επιρροή πυροδότησε μια μικρή εκδοτική έκρηξη. Δημοσιογραφικά, δοκιμιακά κι επιστημονικά βιβλία επιχειρούν να μας εξοικειώσουν με όψεις του φαινομένου (πολιτική βία, άκρα δεξιά, εξτρεμισμός, η ίδια η ΧΑ κ.ο.κ.) και να προτείνουν ερμηνείες ή/και προτάσεις αντιμετώπισης. Το βιβλίο της ευρέως γνωστής ομότιμης καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών Άννας Φραγκουδάκη, Ο εθνικισμός και η άνοδος της ακροδεξιάς, είναι ένα από τα πιο πρόσφατα και πιο ενδιαφέροντα· πιθανόν κι ένα από τα περισσότερο άνισα, αφού παρουσιάζει ταυτοχρόνως σημαντικές αρετές και σοβαρές αδυναμίες.

Του Λεωνίδα Καλούση

Συνέβη: Η είσοδος της νεοναζιστικής Συμμορίας στη Βουλή των Ελλήνων μας έπιασε όλους στον ύπνο. Για τους λόγους που ο ύπνος μας ήταν τόσο βαθύς και μακάριος πολλά μπορούν να ειπωθούν ­– είμαι ωστόσο πεπεισμένος ότι δεν οφειλόταν στη χαλάρωση που προκαλεί στους αγαθούς ανθρώπους η λεγόμενη «ήσυχη συνείδηση».

Όπως συνέβη και άλλες φορές τους προηγούμενους μήνες, η Εταιρεία Συγγραφέων έχει δηλώσει ανοιχτά την αντίθεσή της σε πράξεις βίας, οποιαδήποτε πολιτική κάλυψη και αν έχουν.