Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ, RAINER WERNER FASSBINDER

Είναι εύκολο
να μετανιώσεις για κάτι,
να το κατανοήσεις όμως
είναι δύσκολο.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Το έργο "Τα πικρά δάκρυα της Πετρά φον Καντ" υπήρξε πρώτα θεατρικό και ύστερα ο Φασμπίντερ το κινηματογράφησε με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Έγινε γνωστό στο 22ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, όπου παρουσιάστηκε ως γερμανική δραματική ταινία το 1972. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα απλό μελόδραμα, αν δεν υπήρχε η ματιά του Φασμπίντερ, που δημιουργεί μια μυστηριώδη ατμόσφαιρα η οποία υποδηλώνει τον εσωτερικό πόλεμο δύο γυναικών, που με πρόσχημα τον έρωτα προσπαθούν να κυριαρχήσουν η μία πάνω στην άλλη. Ο Φασμπίντερ δημιουργεί μια ερωτική ιστορία ανάμεσα σε δύο γυναίκες και, μέσα από αυτήν, θίγει θέματα εξουσίας και μοναξιάς. Υπάρχει έντονα και το ναρκισσιστικό στοιχείο. Η Πέτρα εξευτελίζει τη Μαρλέν, την υπηρέτρια της, αλλά εξευτελίζεται από την Κάριν, την ερωμένη της. Το έργο κατακλύζεται από γυναικείους ρόλους. Η ερωμένη της Πέτρα, η φίλη της, η κόρη της, η μητέρα της, η βοηθός της, όλες αυτές οι γυναίκες μαζί διαμορφώνουν την προσωπικότητα της Πέτρα φον Καντ. Ο κάθε ρόλος θα μπορούσε να είναι μια διαφορετική εκδοχή της Πέτρα. Κι επειδή τα αυτοβιογραφικά στοιχεία στα έργα του Φασμπίντερ είναι πάντα έντονα, θα μπορούσαμε να πούμε πως ο ίδιος ο Φασμπίντερ είναι μια εκδοχή της Πέτρα. (Από τον πρόλογο της μεταφράστριας)