Φανή

Η Φανή είναι είκοσι χρονών. Αγαπά τα θερινά σινεμά, τις μπίρες, τα ταξίδια στην εθνική οδό από τη θέση του συνοδηγού, τα ξεροψημένα κρουασάν, τα βερίκοκα, την άμμο στα δάχτυλα των ποδιών. Κινείται στους δρόμους μιας Αθήνας καθημαγμένης από την κρίση. Περπατά ασταμάτητα μέσα στην κίνηση των γεγονότων, με το μυαλό της να δουλεύει επίσης ασταμάτητα. Ξέρει με ποιους πηγαίνει και με ποιους όχι. Ή μήπως δεν είναι έτσι ακριβώς;

Τι γίνεται όταν τα όρια ανάμεσα στο καλό και το κακό συγχέονται; Όταν καινούργιοι παράγοντες θολώνουν τα σύνορα μεταξύ του σωστού ή του λάθους; Η ερωτική επιθυμία αμβλύνει ή οξύνει την κριτική σκέψη; Να μερικά από τα ερωτήματα με τα οποία παλεύει. Αν επιβιώσει της νεότητάς της ίσως και να βρει απαντήσεις. Προς το παρόν, έχει την ανάγκη να απευθυνθεί. Σε ένα πρόσωπο γενεσιουργό, κι όμως άγνωστο και μακρινό. Ανακαλεί απουσίες και επανακαθορίζει παρουσίες. Συμπληρώνει τις νότες σε ένα πολυσύνθετο μουσικό έργο, προσπαθώντας έτσι να μάθει και τον εαυτό της.