• 31 Αυγούστου 20203571
    steadfast tin soldier

    Αγαπητέ μου,
    Γνωριστήκαμε πριν πολλά χρόνια. Εγώ νέα κι όμορφη. Όρθια πάνω στο ξύλινο τραπέζι. Εσύ με τη μεγάλη μύτη σου ν’ ακουμπάει στο χαρτί. Καθισμένος στη στρογγυλή καρέκλα του γραφείου. Εγώ με τα χέρια στεφάνι πάνω από το κεφάλι και το αριστερό πόδι τεντωμένο ψηλά. Εσύ με μουντζουρωμένα από το μελάνι δάχτυλα. Οι είκοσι πέντε ολόιδιοι μολυβένιοι στρατιώτες στη σειρά. Μόλις έπαιρνες τα μάτια σου από πάνω τους, με περικύκλωναν κρυφοκοιτάζοντας κάτω από την κοντή μου φούστα. Με φουντωμένα μάγουλα, με γυάλινα μάτια. Μετά από λίγο συνέρχονταν, ίσιωναν την πλάτη κι έμεναν ακίνητοι, με το όπλο στον ώμο. Για ώρες. Φύλαγαν το κάστρο.

    Της Αναστασίας Κάτσικα

  • ΠΡΟΘΗΚΕΣ

    ΠΡΟΘΗΚΕΣ

    Newsletter

    Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
    ΕΓΓΡΑΦΗ

    ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

    ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

    ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

    ΦΑΚΕΛΟΙ