Ω, η πόλη Πιστσεσλάβ! Τι θαυμαστό μέρος! Εδώ, ζούσε ο Γιγκόρ Κάρλοβιτς Φιλιούριν, ένας άνθρωπος τόσο συνηθισμένος που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αόρατος. Αλλά, τι ειρωνεία! Σε αυτήν την πόλη, όπου ακόμη και τα κτίρια ήταν τρελά, ο Φιλιούριν έγινε ξαφνικά το επίκεντρο της προσοχής! Και πώς, θα ρωτήσετε; Με ένα σαπούνι, αγαπητοί μου! Ένα σαπούνι φτιαγμένο από τον τρελό εφευρέτη Μπάμπσκι.
Αυτό το σαπούνι, που υποτίθεται πως θα εξαφάνιζε τις φακίδες, εξαφάνισε ολόκληρο τον Φιλιούριν! Και έτσι, ο πιο ασήμαντος άνθρωπος της πόλης έγινε ξαφνικά ο πιο σημαντικός, ακριβώς επειδή κανείς δεν μπορούσε να τον δει! Οι άνθρωποι έτρεχαν πέρα-δώθε, προσπαθώντας να πιάσουν έναν άνθρωπο που δεν υπήρχε, ενώ οι πραγματικοί απατεώνες χόρευαν μπροστά στα μάτια τους!
Αν αυτή η ιστορία σας φαίνεται παράλογη, σκεφτείτε λίγο την ίδια σας τη ζωή. Δεν είναι κι αυτή γεμάτη από παρόμοιους παραλογισμούς; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΠΤΩΣΗ ΒΛΕΦΑΡΟΥ

Σε κάποιο πάρτι ή άλλη μάζωξη
το πρόσεξε ο Παναγιώτης
το ένα μάτι ήταν πιο κλειστό
το βλέφαρο πεσμένο
Ο οφθαλμίατρος με παρέπεμψε στον νευρολόγο
κι ο νευρολόγος με κοίταξε ανήσυχος

Έτσι άρχισαν όλα
[Από την έκδοση]