Η woke ατζέντα του Μεσοπολέμου είναι μια πραγματική ατζέντα για το 2025. Σε κάθε μήνα του έτους αντιστοιχεί μία από τις δώδεκα ιστορίες που αλιεύθηκαν μετά από έρευνα στις αθηναϊκές εφημερίδες του Μεσοπολέμου και έχουν ως ήρωες και ηρωίδες queer υποκείμενα ή μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας της εποχής.
«Οριοφιλία» και «τρανσβεστιτισμός», «γκαρσόνες», «ανδρογυναίκες» και «αγοροκόριτσα», «γυναικοποιημένοι» και «ψιμυθιωμένοι νέοι», «κίναιδοι», «ερμαφρόδιτοι» και «τύποι Νικολέτας» είναι οι όροι που πριν από έναν αιώνα όριζαν την ομοφυλοφιλία και την αμφιφυλοφιλία, την «αρρενοπρέπεια» και τη «θηλυπρέπεια» και περιέγραφαν τις λεσβίες γυναίκες και τους γκέι άντρες, τα τρανς και τα ίντερσεξ άτομα. Στις σελίδες της παρούσας ατζέντας παρελαύνουν κάποιες ενδεικτικές και αντιπροσωπευτικές περιπτώσεις που απασχόλησαν τον αθηναϊκό ημερήσιο Τύπο πριν από έναν αιώνα, ιδίως κατά το γύρισμα από τη δεκαετία του 1920 στη δεκαετία του 1930, οπότε και αυτά τα θέματα βγήκαν δυναμικά από την ντουλάπα.
Η συγκομιδή και η δημοσιοποίηση του συγκεκριμένου υλικού αποδεικνύει ότι η ορατότητα και τα δικαιώματα της LGBTQI+ κοινότητας δεν απασχολούν για πρώτη φορά την ελληνική κοινωνία στα μέσα της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, αλλά συνιστούν ένα ζήτημα και ζητούμενο με βαθιά ρίζα και μακρύ παρελθόν που φτάνει σίγουρα μέχρι τα χρόνια του Μεσοπολέμου. Ενώ από μόνη της μια τέτοια έκδοση προσφέρει μια τεκμηριωμένη και πειστική απάντηση στην alt right προπαγάνδα και τις συντηρητικές θεωρίες που αρέσκονται να παρουσιάζουν τη συγκεκριμένη συζήτηση σαν κατασκεύασμα της σύγχρονης εποχής και σαν έξωθεν επιβεβλημένη ατζέντα με κρυφούς και σκοτεινούς σκοπούς. Αυτό, άλλωστε, παρωδεί και το λογοπαίγνιο του τίτλου που αξιοποιεί την αμφισημία της λέξης «ατζέντα» για να δηλώσει, όχι φυσικά το μεθοδευμένο πλάνο, αλλά τον ημερολογιακό προγραμματισμό. [...] (Από την εισαγωγή των συγγραφέων)