Η σημειωτική των κόμικς είναι ένα πεδίο το οποίο έχει εξετασθεί ελάχιστα. Αυτό το βιβλίο θέτει τις βάσεις της έρευνας, ξεκινώντας από τις κλασικές έννοιες της εκφοράς και της αφηγηματικότητας, για να συμπεριλάβει το ιδιαίτερο νόημα της αφήγησης μέσω των κόμικς. Το κάνει μέσα από τις αναλογίες και τις αντιπαραθέσεις που προκύπτουν από τη σύγκριση με τον κινηματογράφο και το μυθιστόρημα. Στη συνέχεια ερευνά τα γραφικά χαρακτηριστικό των κόμικς στην ιδιόμορφη αλληλεπίδραση που αναπτύσσεται μεταξύ εικόνας και γραφής. Καταλήγει με τη δημιουργία του ρυθμού, τη διαχείριση της προσοχής του αναγνώστη και τις τεχνικές καθοδήγησης των αφηγηματικών εντάσεων, που ίσως είναι κοινές σε όλα τα αφηγηματικά είδη, αλλά παρ' όλα αυτά αποδεικνύονται διαφορετικές ανά περίπτωση.
Το βιβλίο -που απευθύνεται σε επαρκείς αναγνώστες και ειδικούς- προσπαθεί να αντιμετωπίσει με έναν απλό τρόπο ιδιαιτέρως πολυσύνθετα προβλήματα, αντιπαραβάλλοντας μια θεωρία του κειμένου σε μορφή κόμικς με τις υπάρχουσες θεωρίες του κινηματογράφου, του μυθιστορήματος και του ποιητικού κειμένου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η αράχνη! Όλοι, σχεδόν, την λογαριάζουν για έντομο μα δεν είναι παρά κοντοσυγγενής του σκορπιού. Περπατάει με οκτώ πόδια και το σώμα της χωρίζεται σε κεφαλοθώρακα και κοιλιά. Δεν είναι έντομο, αλλά έχει άμεση σχέση μ' αυτά (τα έντομα). Στον ιστό της (που η ίδια υφαίνει μ' ένα νήμα που παράγει το ίδιο το σώμα της) βρίσκουν τη λύτρωση όλα εκείνα τα έντομα που ο μεγάλος κι αθεράπευτος έρωτάς τους έχει μείνει χωρίς καμία απολύτως ανταπόκριση· που, τέλος πάντων, δεν θέλουν να ζήσουν άλλο. Μ' ένα της μόνο τσίμπημα τα ναρκώνει δια βίου, χαρίζοντάς τους ούτως την πολυπόθητη ευθανασία.
Μετά, και προκειμένου να μην έχει προβλήματα με τον μητροπολίτη Πειραιώς και τις λοιπές εκκλησιαστικές αρχές, τα καταβροχθίζει επιτόπου, εξαφανίζοντας έτσι κάθε τεκμήριο ενοχής... Η αράχνη! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)