offill kentriki

Για το μυθιστόρημα της Jenny Offill «Καιρός» (μτφρ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. Στερέωμα).

Του Διονύση Μαρίνου

Υποσημειώσεις ενός κόσμου που ακόμη δεν έχει αναδυθεί και ουδείς γνωρίζει αν αυτό θα συμβεί κάποτε ή αν πρέπει να συμβεί. Η πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας τον Καιρό (μτφρ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. Στερέωμα) της Τζένυ Όφιλ ήταν ένα μυθιστόρημα του σημαντικότερου εν ζωή Νορβηγού συγγραφέα, Νταγκ Σούλστα, το Αρμαντ Β. (μτφρ. Σωτήρης Σουλιώτης, εκδ. Ποταμός).

Φαινομενικά τα δύο βιβλία δεν έχουν κάποια άμεση σχέση μεταξύ τους. Άλλα ζητήματα πραγματεύονται, διαφορετική είναι η προβληματική τους, τίποτα δεν στέργει να ενώσει τα νήματά τους. Κι όμως, είναι ο «υβριδικός» τρόπος που γράφτηκαν που σε κάνει να τα εναποθέτεις το ένα δίπλα στο άλλο. Ο Σούλστα γράφει ένα βιβλίο γεμάτο υποσημειώσεις. Αυτές που συνήθως τοποθετούνται στο τέλος κάθε βιβλίου ή στον πυθμένα μιας σελίδας, προσφέροντάς μας κάποιες επιπλέον πληροφορίες (πραγματολογικές ή νοηματολογικές) για προτάσεις που ένας αναγνώστης δεν θα καταφέρει να πιάσει με την πρώτη, στο Αρμαντ Β. συγκροτούν την υποτιθέμενη πλοκή του έργου. Ενός έργου, όμως, που ακόμη δεν έχει γραφτεί.

Η Όφιλ έγραψε ένα βιβλίο που έχει το «ντύμα» νουβέλας, βραχύ ως προς την ανάπτυξή του, αλλά πλατύ ως προς τις προδιαγραφές του, δομημένο σε μικρές παραγράφους που μεταξύ τους τις χωρίζει ένα μικρό διάστημα που δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας εμπνευσμένης στοιχειοθεσίας, αλλά η ανάγκη της ηρωίδας της, της Λίζι, να παίρνει ανάσες από το ένα θέμα στο άλλο, από τη μια σκέψη στην επόμενη.

Μικρά λογοτεχνικά διαμαντάκια που, όμως, δεν υπάρχουν στο βιβλίο της δίκην κάποιου ακκισμού, ούτε φέρουν μια ευδιάκριτη αποσπασματικότητα. Όλες αυτές οι μικρές παράγραφοι ανήκουν σε ένα γενικότερο «σώμα» που μας μιλάει όχι ακριβώς για τον καιρό ως μετεωρολογικό φαινόμενο αλλά για τους καιρούς που ζει μια σύγχρονη γυναίκα, όπως η Λίζι.

Αυτός ο τροπισμός που η Όφιλ επέλεξε για να γράψει τον Καιρό της μοιάζει να αφουγκράζεται, εν αρχή, τον ορυμαγδό των μικρών, σφιχτοδεμένων, πλην αποσπασματικών κειμένων που άρχισαν να εμφανίζονται ολοένα και περισσότερο με την επικυριαρχία των κοινωνικών δικτύων στις μέρες μας. Μικρά λογοτεχνικά διαμαντάκια που, όμως, δεν υπάρχουν στο βιβλίο της δίκην κάποιου ακκισμού, ούτε φέρουν μια ευδιάκριτη αποσπασματικότητα. Όλες αυτές οι μικρές παράγραφοι ανήκουν σε ένα γενικότερο «σώμα» που μας μιλάει όχι ακριβώς για τον καιρό ως μετεωρολογικό φαινόμενο (καίτοι υπάρχει κι αυτό το στοιχείο, αλλά με άλλη βαρύτητα), αλλά για τους καιρούς που ζει μια σύγχρονη γυναίκα, όπως η Λίζι.

Μια γυναίκα που μετατοπίζει τη σκέψη της από την καθημερινή τύρβη της δουλειάς της, της φροντίδας του παιδιού της, του αναγκεμένου αδελφού της και του γάμου της, σε ζητήματα γενικότερης προβληματικής, όπως είναι η κλιματική αλλαγή, η οικολογία και η γενικότερη ανησυχία της για το τέλος του κόσμου που επίκειται, φτιάχνοντας διάφορα καταστροφολογικά σενάρια στο μυαλό της, αλλά και δυνατότητες επιβίωσης σε έναν πλανήτη που σύντομα (;) θα έχει εκμετρήσει το ζην του.

Η Όφιλ προέκυψε ως συγγραφική φιγούρα από την ίδια μήτρα που βγήκε η Ρέιτσελ Κασκ και ο Καρλ Ούβε Κνάουσγκορντ. Άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο όρισαν αυτό που ονομάζουμε autofiction. Μια ζεύξη της μυθοπλασίας με το προσωπικό στοιχείο του συγγραφέα που εμφανίζεται στην πλοκή ως έχει κι όχι ως μια επεξεργασμένη φιγούρα διαμέσου της μυθοπλασίας.

Η Όφιλ προέκυψε ως συγγραφική φιγούρα από την ίδια μήτρα που βγήκε η Ρέιτσελ Κασκ και ο Καρλ Ούβε Κνάουσγκορντ.

Η πιθανολόγηση ότι μια τέτοια προσπάθεια οδηγεί σε μια μορφή σολιψισμού (το συγγραφικό «εγώ» υποσκελίζει τα πάντα), στην περίπτωση του Καιρού δεν υφίσταται. Η Λίζι, ακόμη κι αν είναι ένα alter ego της Όφιλ, δεν περιορίζεται στα του οίκου της, αν κι αυτός ο οίκος πυροδοτεί μέσα της ουκ ολίγες σκέψεις, δεν τροφοδοτεί την ύπαρξή της μόνο ο εσωτερικός κύκλος ζωής της, αλλά και η μεγάλη εικόνα ενός πλανήτη που πάλλεται ανεξέλεγκτος και οδηγείται μαθηματικά προς την εκούσια καταστροφή.

Ποια είναι, όμως, η Λίζι; Εν ολίγοις είναι μια γυναίκα των καιρών μας. Εργάζεται ως βιβλιοθηκάριος στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου που φοιτούσε και έκανε όνειρα για κάτι «μεγάλο» που δεν ευοδώθηκε. Είναι παντρεμένη, έχει ένα παιδί και συνάμα κουράρει ψυχολογικά τον εξαρτημένο από ναρκωτικά αδελφό της και τη χήρα μητέρα της. Όλες αυτές οι σχέσεις δημιουργούν στη ζωή της μια επαναλαμβανόμενη και συχνάκις τρεμάμενη συμμετρία, που, αν έμενε ως τέτοια, δεν θα είχε κανένα ενδιαφέρον να γίνει βιβλίο.

jenny offill 02

Η Τζένυ Όφιλ (Jenny Offill) έχει γράψει τα μυθιστορήματα “Last Things” (βραχεία λίστα για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα των Los Angeles Times) και “Dept.of Speculation” (βραχεία λίστα για τα βραβεία Folio Prize, PEN/Faulkner Award και International Dublin Literary Award). Ζει στα βόρεια της Νέας Υόρκης και διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Syracuse και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Queens.

Γίνεται διότι η Όφιλ, με έναν δικό της τρόπο, που μοιάζει με κουμπί αποφόρτισης και συνάμα ενασχόλησης με κάτι που ξεπερνάει το πεπερασμένο της καθημερινότητάς της, στρέφει τη ματιά της στο γενικό ζήτημα του πλανήτη. Κι όλο αυτό δεν το κάνει με επιδερμικό τρόπο (ουσιαστικά ούτε το ένα ούτε και το άλλο), αλλά το αναπτύσσει με στοιβάδες σπαρταριστού χιούμορ, εμβρίθειας για τα πράγματα, δραματικής ενατένισης, ακόμη και θλίψης. Δεν είναι τόσο τι λέει όσο ο τρόπος που τα λέει και τα σκέφτεται που την κάνουν ιδιαίτερη αυτή τη Λίζι, που θα μπορούσε να είναι μια οποιαδήποτε Λίζι της διπλανής πόρτας.

Μια άλλη παράμετρος που μπαίνει στη ζωή της καθοριστικά είναι η απόφασή της να ακολουθήσει την παλιά της καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο που τώρα είναι παραγωγός σε μια μελλοντολογική εκπομπή που φέρει τον εύγλωττο τίτλο «Ο κόσμος να χαλάσει». Και επειδή ο κόσμος επίκειται να χαλάσει, η Σύλβια, η πρώην καθηγήτρια, δέχεται αμέτρητο αριθμό μέιλ από διάφορους «περίεργους» που βλέπουν όλες τις εσχατολογικές εκδοχές του τέλους. Η Λίζι αναλαμβάνει να γίνει η γραμματέας της και έτσι έρχεται σε επαφή μ΄ αυτό το ετερόκλητο πλήθος που φαντάζεται διάφορα και τρομάζει για άλλα περισσότερο που πρόκειται να συμβούν.

Η Λίζι έλκεται από αυτή την καταστροφολογική διάσταση του μέλλοντος, την ίδια στιγμή που το παρόν της είναι γεμάτο από υποχρεώσεις, συναισθηματολογικές μεταπτώσεις, ψυχολογικά βαρίδια και σκέψεις για το πού πηγαίνει η ζωή της...

Η Λίζι έλκεται από αυτή την καταστροφολογική διάσταση του μέλλοντος, την ίδια στιγμή που το παρόν της είναι γεμάτο από υποχρεώσεις, συναισθηματολογικές μεταπτώσεις, ψυχολογικά βαρίδια και σκέψεις για το πού πηγαίνει η ζωή της, καθώς ο γάμος της έχει χάσει την πρότερη ορμή του, ο αδελφός της γίνεται πατέρας, αλλά δεν μπορεί να αντέξει τον ρόλο του και η μητέρα της βουτάει ολοένα και πιο βαθιά στην θρησκομανία.

Και τι κάνει για όλα αυτά η Λίζι; Πώς αντιπαρατίθεται; Να φύγει από το σπίτι της; Δεν μπορεί. Να επιτεθεί σθεναρά στο σπιράλ της καθημερινότητας που την τραβάει στον πάτο; Δεν έχει αυτή τη δύναμη. Τη βοηθάει, ενδεχομένως, αυτή η αυτοαναφορική καταμέτρηση συμβάντων που κατατίθεται σε τούτο το βιβλίο που δεν επέχει τη θέση ημερολογίου.

Δεν νομίζω πως προσφέρει μια κάποια λύση αυτό το βιβλίο. Ούτε ενδιαφέρεται να μας αγγίξει με τον παρηγορητικό του λόγο. Η πρόθεση της Όφιλ, προφανώς, δεν είναι να στρογγυλεύσει τα πράγματα. Όταν αποδελτιώνεις τα γεγονότα της σήμερον δεν σου μένει και πολλή αισιοδοξία για το μέλλον. Το πιο πιθανό είναι να αναζητήσεις ένα καταφύγιο ή ένα μπούνκερ για να σώσεις ό,τι μπορεί να διασωθεί. Η Λίζι πιάνεται από παντού. Κάποιες φορές μια φιλοσοφική σκέψη λειτουργεί ως γάντζος ασφαλείας. Άλλοτε είναι μια βουτιά στον θρησκευτικό μυστικισμό και την ψυχολογία, δίχως να παραγνωρίζει τη σημασία να μετέχεις ενεργά σε κάποιον πολιτικό φορέα ή σε μια ακτιβιστική ομάδα. Όλα αυτά μπορούν να αποτελέσουν, υπό συνθήκες, μια σανίδα σωτηρίας εν μέσω προσωπικής καταιγίδας. Οι καιροί είναι δύσκολοι και οι καιροί του καθενός δεν είναι ανέφελοι.

Πρόκειται για μια φάση ζωής που δεν συμβαίνουν τεκτονικές αλλαγές, αλλά μικρές ρωγμές μέσα από τις οποίες βλέπεις το σκοτάδι όπως είναι και το φως όπως έρχεται, κοπαδιαστά και φοβισμένα, κατά πάνω σου.

Η Λίζι δεν μας αφήνει κανένα περιθώριο αυταπάτης κι αυτό, με ένα παράδοξο τρόπο, είναι παρήγορο και συνάμα καθηλωτικό διότι σε βάζει σε μια κατάσταση συνειδητοποίησης, όπως συμβαίνει και με την ίδια. Πρόκειται για μια φάση ζωής που δεν συμβαίνουν τεκτονικές αλλαγές, αλλά μικρές ρωγμές μέσα από τις οποίες βλέπεις το σκοτάδι όπως είναι και το φως όπως έρχεται, κοπαδιαστά και φοβισμένα, κατά πάνω σου. Η Κατερίνα Σχινά χρειάστηκε να ακολουθήσει αυτή τη μορφή αποσπασματικότητας που έχει το κείμενο της Όφιλ και να βγάλει προς τα έξω αυτές τις εσωτερικές ταλαντώσεις της ηρωίδας της έτσι όπως προέρχονται –κυρίως– από εξωγενείς παράγοντες, και τα κατάφερε με θαυμαστό τρόπο στη μετάφραση.

* Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Το καινούργιο του μυθιστόρημα «Μπλε ήλιος» θα κυκλοφορήσει στις 14 Οκτωβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. 


offill ex2Καιρός
JENNY OFFILL
Μτφρ. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΧΙΝΑ
ΣΤΕΡΕΩΜΑ 2021
Σελ. 192, τιμή εκδότη €16,45 

Απόσπασμα από το βιβλίο

«Το παράθυρο της κρεβατοκάμαράς μας είναι ανοιχτό. Αν σκύψεις έξω και τεντώσεις τον λαιμό σου, βλέπεις το φεγγάρι. Οι Έλληνες πίστευαν ότι ήταν το μόνο ουράνιο σώμα που έμοιαζε με τη Γη. Ότι το κατοικούσαν φυτά και ζώα δεκαπέντε φορές πιο δυνατά από τα δικά μας.

Ο γιος μου μπαίνει στο δωμάτιο να μου δείξει κάτι. Μοιάζει με πακετάκι τσίχλες, στην πραγματικότητα όμως είναι παγίδα. Με το που πας να πάρεις ένα κομμάτι, πετάγεται ένα μεταλλικό ελατήριο και σου μαγκώνει το δάχτυλο. “Πονάει περισσότερο απ’ όσο περιμένεις”, με προειδοποιεί. Άουτς!»

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Η χώρα του χιονιού» του Γιασουνάρι Καουαμπάτα (κριτική) – Η παθιασμένη λευκότητα του ερωτικού πάθους

«Η χώρα του χιονιού» του Γιασουνάρι Καουαμπάτα (κριτική) – Η παθιασμένη λευκότητα του ερωτικού πάθους

Για το μυθιστόρημα του Γιασουνάρι Καουαμπάτα [Yasunari Kawabata] «Η χώρα του χιονιού» (μτφρ. Παναγιώτης Ευαγγελίδης, εκδ. Άγρα). Kεντρική εικόνα: από την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου σε σκηνοθεσία του Shirô Toyoda.

Γράφει ο Φώτης Καραμπεσίνης

...
«Σπουδή στο μπλε» της Μάγκι Νέλσον (κριτική) – Το χρώμα ως λογοτεχνικό υποκατάστατο συναισθημάτων

«Σπουδή στο μπλε» της Μάγκι Νέλσον (κριτική) – Το χρώμα ως λογοτεχνικό υποκατάστατο συναισθημάτων

Για το βιβλίο της Μάγκι Νέλσον [Maggie Nelson] «Σπουδή στο Μπλε» (μτφρ. Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, εκδ. Αντίποδες). Κεντρική εικόνα: από την «Μπλε ταινία» του Κριστόφ Κισλόφσκι. 

Γράφει η Φανή Χατζή

Ήταν Νοέμβριος του 2020 ...

«Λούνα Παρκ» του Φόλκερ Κούτσερ και «Οι ανεπιθύμητοι νεκροί» του Κρις Λόιντ (κριτική) – Αστυνομικές ίντριγκες, από τη Βαϊμάρη στο παραδομένο Παρίσι

«Λούνα Παρκ» του Φόλκερ Κούτσερ και «Οι ανεπιθύμητοι νεκροί» του Κρις Λόιντ (κριτική) – Αστυνομικές ίντριγκες, από τη Βαϊμάρη στο παραδομένο Παρίσι

Για το μυθιστόρημα του Φόλκερ Κούτσερ [Volker Kutscher] «Λούνα Παρκ» (μτφρ. Δέσποινα Κανελλοπούλου, εκδ. Διόπτρα) και το μυθιστόρημα του Κρις Λόιντ [Chris Lloyd] «Οι ανεπιθύμητοι νεκροί» (μτφρ. Βασίλης Κοντόπουλος, εκδ. Μεταίχμιο). Ιστορικά crime fiction με φόντο τον Μεσοπόλεμο και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Κεντρική ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα του «πατέρα» του Cyberpunk Ουίλιαμ Γκίμπσον [William Gibson] «Νευρομάντης» αναμένεται να γίνει σειρά 10 επεισοδίων από το συνδρομητικό κανάλι Apple TV. Κεντρική εικόνα: ο συγγραφέας Ουίλιαμ Γκίμπσον © Wikipedia. 

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Τι διαβάζουμε τώρα; 21 καλά βιβλία λογοτεχνίας που βγήκαν πρόσφατα

Τι διαβάζουμε τώρα; 21 καλά βιβλία λογοτεχνίας που βγήκαν πρόσφατα

Επιλέξαμε 21 βιβλία ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Οι πρώτοι μήνες του 2024 έχουν φέρει πολλά και καλά βιβλία πεζογραφίας. Κι αν ο μέσος αναγνώστης βρίσκεται στην καλύτερη περίπτωση σε σύγχυση, στη χειρότερη σε άγχ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ