Εκπαίδευση στη νέα εποχή

Του Ρωμανού Σκλαβενίτη Πιστοφίδη*

Η εκπαίδευση εξ αποστάσεως είναι περίπου όσο παλιά είναι και η κατ' εξοχήν εκπαίδευση. Ωστόσο, η δωρεάν εκπαίδευση (εξ αποστάσεως) είναι κάτι καινούργιο: εφόσον πρόκειται για μαθήματα Πανεπιστημίων που φυσιολογικά απαιτούν δίδακτρα και εφόσον οι δυνατότητες του ηλεκτρονικού υπολογιστή έχουν καταστήσει τη φυσική παρουσία περιττή (εξαιρέσεις υπάρχουν). 

Της Σώτης Τριανταφύλλου 

Στις 14 Ιανουαρίου 1973, ενάμισι δισεκατομμύριο τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο παρακολούθησαν, δορυφορικά, το σόου του Έλβις στη Χαβάη. Η ελληνική τηλεόραση το πρόβαλε αργότερα εκείνη την υπέροχη χρονιά, όταν κυκλοφόρησε το live Aloha from Hawaii που, περιττό να το πω, με έκανε εκστατικά ευτυχισμένη.

Της Σώτης Τριανταφύλλου 

Στις 14 Ιανουαρίου 1973, ενάμισι δισεκατομμύριο τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο παρακολούθησαν, δορυφορικά, το σόου του Έλβις στη Χαβάη. Η ελληνική τηλεόραση το πρόβαλε αργότερα εκείνη την υπέροχη χρονιά, όταν κυκλοφόρησε το live Aloha from Hawaii που, περιττό να το πω, με έκανε εκστατικά ευτυχισμένη.

Tα βιβλία που σχολιάζω στο κείμενο που ακολουθεί αξίζουν, τα περισσότερα, εκτενέστερης παρουσίασης και αποτίμησης. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρόκειται για αναλυτικές κριτικές αλλά για συνοπτικούς αναγνωστικούς απολογισμούς. 

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Της Εύας Στάμου

Της Εύας Στάμου

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Της Εύας Στάμου

Μία από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης που δεν έχει αναδειχθεί όσο θα έπρεπε είναι οι επιπτώσεις της στην εκπαίδευση όλων των βαθμίδων στην Ελλάδα.

Της Εύας Στάμου

Μία από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης που δεν έχει αναδειχθεί όσο θα έπρεπε είναι οι επιπτώσεις της στην εκπαίδευση όλων των βαθμίδων στην Ελλάδα.

Rock’n’roll will never die

Της Σώτης Τριανταφύλλου

Όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, κάνω συχνά σκοτεινούς απολογισμούς: πόσα λάθη έχω διαπράξει, πόσες αδικίες... Τα παράπονα δεν λείπουν, οι πικρίες δεν λείπουν. Good times, bad times, you know I’ve had my share, όπως συνηθίζουμε να λέμε.

Rock’n’roll will never die

Της Σώτης Τριανταφύλλου

Όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, κάνω συχνά σκοτεινούς απολογισμούς: πόσα λάθη έχω διαπράξει, πόσες αδικίες... Τα παράπονα δεν λείπουν, οι πικρίες δεν λείπουν. Good times, bad times, you know I’ve had my share, όπως συνηθίζουμε να λέμε.

Της Μαριλένας Σαϊραντάρη

Μπαίνοντας στο Πανεπιστήμιο, έχεις συναισθήματα απροσδιόριστα και συγκεχυμένα, οι προσδοκίες όμως είναι μεγάλες. Το βέβαιο είναι ότι άλλα περιμένεις κι άλλα βρίσκεις. Κι αν αυτό δεν συμβαίνει πάντα, σίγουρα άλλα περιμένεις να συμβούν κι άλλα συμβαίνουν τελικά. 

Της Σώτης Τριανταφύλλου

Οι αρνητικές κριτικές της ταινίας Argo του Βen Affleck, ένα θρίλερ γύρω από την επιχείρηση διάσωσης των Αμερικανών ομήρων στην Τεχεράνη το 1980, μου προξένησαν την ίδια παλιά αγανάκτηση:

Της Σώτης Τριανταφύλλου

Οι αρνητικές κριτικές της ταινίας Argo του Βen Affleck, ένα θρίλερ γύρω από την επιχείρηση διάσωσης των Αμερικανών ομήρων στην Τεχεράνη το 1980, μου προξένησαν την ίδια παλιά αγανάκτηση:

Μπορεί η ιστορία από φαρμάκι να γίνει φάρμακο;

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές [Ιανουάριος 2009] η εγκληματική δράση του ισραηλινού στρατού στη Λωρίδα της Γάζας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Του Νίκου Σκιαδόπουλου

«Θα μπορούσε να έχει επέλθει (και αυτό μπορεί να συμβεί και τώρα δα) σε αυτή την περίσταση (ή σε μια άλλη, στο μέλλον) μια βαθύτατη οικονομική κρίση, ή ακόμη και εξάρθρωση

Της Σώτης Τριανταφύλλου

Είμαστε μια «μικρή» χώρα που εισάγουμε πολιτιστικά προϊόντα χωρίς να εξάγουμε. 

Του Παντελή Μπασάκου*

Είναι μια παλιά ιστορία, από τα μέσα του περασμένου αιώνα, όταν στις χώρες της Νότιας Αμερικής ανθούσαν οι στρατιωτικές δημοκρατίες.

Της Σώτης Τριανταφύλλου

Η αμερικανική δεξιά έχασε τις εκλογές. Και μαζί της έχασε, για μια ακόμα φορά, ο κοινωνικός εγωτισμός που χαρακτηρίζει τα δυο ιερά της κείμενα: τη Βίβλο και το μυθιστόρημα της Άυν Ραντ «Ο Άτλας επαναστάτησε»[1] - αμφότερα πολυσέλιδα, επιρρεπή σε παρερμηνείες.

Του Κώστα Κατσουλάρη

Γνωρίζω πολλούς, ευαίσθητους και ευφυείς κατά τα άλλα, που αφήνονται να παρασυρθούν από το εκάστοτε πνεύμα της εποχής. Στα χρόνια της οικονομικής ευρωστίας, της κερδοσκοπικής μανίας, γέμιζαν τις μέρες και τις νύχτες τους συμμετέχοντας σε όργια ευδαιμονίας, εκεί όπου τους έσπρωχναν οι λάιφ στάιλ επιταγές ή οι ανάγκες μιας εργασίας χωρίς ωράρια που εξαγόραζε προσωπικό χρόνο επιστρέφοντάς τον υπό τη μορφή «χάπενινγκ», «πάρτι γενεθλίων», «μίτινγκ» κοκ. 

Του Λεωνίδα Καλούση

Ομπάμα, 4 χρόνια πριν*

Του Σωτήρη Βανδώρου

Στο βιβλίο με το μάλλον άστοχο τίτλο «Ομπάμα και Ευρώπη» συγκεντρώνονται τρεις ομιλίες του εκλεγέντος αμερικανού προέδρου που αναλαμβάνει καθήκοντα μεθαύριο [20/1/2009]:

Η ρητορεία και η αίσθηση του μεγαλοϊδεατισμού του είναι συχνά απωθητικές, σημειώνει ο Χρήστος Χρυσόπουλος για τον Κωστή Παλαμά.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Tου Νίκου Κουρμουλή

Στις πιανιστικές κλίμακες ενός Θελόνιους Μονκ, το λίκνισμα της παραζάλης αρχινά. Αναλόγως, το τζάζι γράψιμο του Άρνε Νταλ απαλείφει τις ιαχές του εύπεπτου θρίλερ και αναδεικνύει τις οξείες γωνίες της πολιτικής δράσης.

Της Σώτης Τριανταφύλλου

Το ντοκυμαντέρ «Εames: The Architect and the Painter”[1], που είδα πριν από λίγους μήνες στη Νέα Υόρκη, και το βίντεο του “Ιce Cube Celebrates the Eames”[2] εντείνουν τη Wanderlust που δεν με αφήνει να ησυχάσω: οι δρόμοι μού γνέφουν – αν δεν με συγκρατήσει κάποιος ή κάτι, θα με παρασύρει ο άνεμος όπως παρασέρνει τους θύσανους στην έρημο.

Της Σώτης Τριανταφύλλου

Το ντοκυμαντέρ «Εames: The Architect and the Painter”[1], που είδα πριν από λίγους μήνες στη Νέα Υόρκη, και το βίντεο του “Ιce Cube Celebrates the Eames”[2] εντείνουν τη Wanderlust που δεν με αφήνει να ησυχάσω: οι δρόμοι μού γνέφουν – αν δεν με συγκρατήσει κάποιος ή κάτι, θα με παρασύρει ο άνεμος όπως παρασέρνει τους θύσανους στην έρημο.

Του Κ.Β. Κατσουλάρη 

Έργο μεταιχμιακό, με πολλές φιλοσοφικές και αλληγορικές προεκτάσεις, η «Σκακιστική νουβέλα*» του μεγάλου αυστροεβραίου συγγραφέα Στέφαν Τσβάιχ είναι δικαίως μια από πλέον διαβασμένες και σχολιασμένες νουβέλες του εικοστού αιώνα.

Του Λεωνίδα Καλούση

Καθώς περιφέρομαι με το ποδήλατο στα κοντινά αθηναϊκά προάστια έρχομαι αντιμέτωπος με ένα απεχθές όσο και συνηθισμένο θέαμα: δεκάδες ζώα, γάτες κυρίως, περιστέρια συχνότατα και όχι σπάνια σκύλοι, κείτονται άψυχα καταμεσής στο δρόμο, όπου και αφήνονται να αποσυντίθεται μέχρις εσχάτων – συχνά δίπλα σε σχολεία, αυλές σπιτιών, πόρτες μαγαζιών. 

Της Εύας Στάμου

Το Harvard Book Store ιδρύθηκε το 1932, και θεωρείται από τα ορόσημα της περιοχής Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης.

Της Εύας Στάμου

Το Harvard Book Store ιδρύθηκε το 1932, και θεωρείται από τα ορόσημα της περιοχής Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης.

Διαβάζοντας την Κοινωνιολογία της παγκοσμιοποίησης της Saskia Sassen (εκδ. Μεταίχμιο 2011) [1] κάνω μια σειρά παρατηρήσεις, μερικές από τις οποίες καταγράφω εδώ.

Της Σώτης Τριανταφύλλου

Της Μαρίας Καλιόρη 

Χειρότερο από το να μην έχεις ψωμί να φας, είναι να σου έχουν κόψει τη γλώσσα και να μην μπορείς να μιλήσεις.