barbarians-390

«Έζησα τον τελευταίο χρόνο μέσα σ' έναν καταιγισμό καταστάσεων και γεγονότων. Όμως δεν κατάλαβα πιο πολλά απ' ό,τι ένα μωρό στην αγκαλιά της μάνας του». Με αυτά τα λόγια ολοκληρώνει ο ήρωας του μυθιστορήματος Περιμένοντας του βαρβάρους, του νοτιοαφρικανικού Τζ.Μ. Κουτσύ, την κατάβασή του στα σκοτεινά τοπία της ανθρώπινης συνθήκης, αφού πρώτα έχει υποστεί τον ακραίο ηθικό και σωματικό εξευτελισμό.

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

 

Μέχρι πρόσφατα, προσπαθούσε διακριτικά να διαφυλάξει τον μικρόκοσμό του από την αδυσώπητη εισβολή της Ιστορίας, απ' τα όσα τρομερά γνώριζε ότι συνέβαιναν κάπου μακριά, και με δική του ευθύνη: Την εκμηδένιση, τον βασανισμό, τον αφανισμό ολόκληρων πληθυσμών από τον στρατό της κραταιάς Αυτοκρατορίας, στην υπηρεσία της οποίας ήταν και ο ίδιος. 

Στη μεθοριακή πολίχνη όπου ήταν διορισμένος Επίτροπος, τα τελευταία χρόνια επικρατούσε ηρεμία. Οι «βάρβαροι», οι φυλές των αυτόχθονων πληθυσμών δηλαδή, ζούσαν τη ζωή τους κάπου μακριά, στα γύρω βουνά και πέρα από τους βάλτους. Αν και η ύπαρξή τους στοίχειωνε τα όνειρα των ανθρώπων της κοινότητας –τους απέδιδαν τρομερές και καταχθόνιες ιδιότητες–, στην πραγματικότητα είχε βρεθεί ένα τρόπος συνύπαρξης μεταξύ τους. Όμως καμιά Αυτοκρατορία δεν μπορεί να σταθεί για καιρό χωρίς πραγματικούς ή φανταστικούς εχθρούς, χωρίς «βαρβάρους». Πυροδοτείται και πάλι η μισαλλοδοξία, καλλιεργείται ο φόβος, αναζητούνται εξιλαστήρια θύματα. Η έλευση ενός απεσταλμένου της Αυτοκρατορίας, του στυγνού Συνταγματάρχη Τζολ, θα ανατρέψει για πάντα τις ισορροπίες στην περιοχή: αυθαίρετες συλλήψεις, βασανισμοί γυναικόπαιδων, πράξεις τυφλής εκδίκησης, μετατρέπουν τα κρατητήρια της πολίχνης σε κολαστήρια, τις γύρω περιοχές σε πεδία επιδρομών, κι εν τέλει τον ίδιο τον Επίτροπο σε συνένοχο.

barbarians-the-girlΚι όταν πλέον ο Συνταγματάρχης, έχοντας «ολοκληρώσει την αποστολή του», αποχωρεί, ο Επίτροπος θα αναζητήσει ξανά τη χαμένη γαλήνη, αλλά εις μάτην: Τα σημάδια από το πέρασμα της τερατώδους εξουσίας είναι ορατά παντού γύρω του, κι ενσαρκώνονται εμβληματικά στο κορμί μιας γυναίκας, μιας «βάρβαρης», που βασανίστηκε αγρίως, κι έχει ξεμείνει ζητιάνα στο στρατόπεδο, κουτσή και ημίτυφλη, έχοντας δει τον πατέρα της να πεθαίνει από τα βασανιστήρια και τις κακουχίες. Στο πρόσωπο αυτής της ξένης, που δεν έχει όνομα μήτε «ιστορία», προσπαθεί να εξιλεωθεί: αναλαμβάνει τη φροντίδα της, της δίνει στέγη και τροφή, ενώ κάθε βράδυ πλένει και θωπεύει τελετουργικά τις πληγές και τα παραμορφωμένα άκρα της. Με το πέρας του χειμώνα, αποφασίζει να την παραδώσει στους «δικούς της», κάτι που επιτυγχάνει έπειτα από ένα μακρινό και ριψοκίνδυνο ταξίδι στα βάθη της ενδοχώρας. Η στιγμή του αποχωρισμού τούς βρίσκει όμως το ίδιο ξένους κι αμήχανους όσο και η σκηνή της πρώτης τους επαφής. Τους συνέδεσε άραγε κάτι βαθύτερο; Υπήρξε μεταξύ τους ισότιμη, αληθινή σχέση; Άρθηκαν τα φράγματα της φυλής και της πολιτισμικής διαφοράς; Ο Επίτροπος δεν γνωρίζει, ο συγγραφέας δεν επείγεται να δώσει απαντήσεις...

Στο πετσί του άλλου

Bρίσκει τη δύναμη να φωνάξει «όχι», να διαμαρτυρηθεί, συνδέοντας έτσι την ίδια την ανθρώπινη υπόστασή του με αυτή την πράξη διαμαρτυρίας

Με την επιστροφή στο Στρατόπεδο, αντιμετωπίζει μια νέα πραγματικότητα: Ο Συνταγματάρχης Τζολ, που στο μεταξύ έχει επιστρέψει με νέα ορμή, τον συλλαμβάνει και τον φυλακίζει με την κατηγορία ότι παρέδωσε κρατικά μυστικά στους «βαρβάρους». Από τη μια μέρα στην άλλη, ο Επίτροπος καταλαμβάνει ο ίδιος «τη θέση» της γυναίκας που μέχρι εκείνη τη στιγμή προσπαθούσε «να κατανοήσει»· κατεβαίνει ένα ένα τα σκαλοπάτια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μέσα από διαδοχικούς τελετουργικούς εξευτελισμούς. Ο μέχρι πρότινος σεβαστός Επίτροπος, υποβιβάζεται σε «ξένο», «απόρριμμα», «βάρβαρο». Ωστόσο, η πτώση του αυτή, που τον φέρνει κοντά στη ζωώδη κατάσταση, δεν τον αποκτηνώνει. Εξελίσσεται σε μια διαδικασία αυτοεξαγνισμού, μέσα από την οποία βρίσκει το θάρρος να αντιπαρατεθεί ανοιχτά, έστω κι από θέση αδυναμίας, με τη βαρβαρότητα: Όταν νέες ορδές «αιχμαλώτων» σέρνονται στο στρατόπεδο, κι ενώ το πλήθος παρακολουθεί αλαλάζοντας μια ακόμη σκηνή μαζικών ταπεινώσεων και βασανιστηρίων, εκείνος βρίσκει τη δύναμη να φωνάξει «όχι», να διαμαρτυρηθεί, συνδέοντας έτσι την ίδια την ανθρώπινη υπόστασή του με αυτή την πράξη διαμαρτυρίας. Μπροστά σας έχετε ανθρώπους, θα πει. Πώς μπορείτε να κάνετε τέτοιες φρικαλεότητες σε ανθρώπους, πράξεις που ούτε στα ζώα σας δεν θα κάνατε; Πώς μπορείτε να μην συναισθάνεστε καθόλου τον άλλον; Ο Επίτροπος θα πάρει, με τη μορφή μιας ακόμη σωματικής τιμωρίας, την απάντηση που ήδη γνωρίζει αλλά δυσκολεύεται να αποδεχτεί. Αλλά και η Αυτοκρατορία δεν θα αργήσει να εισπράξει τα επίχειρα της αλαζονείας της: Μια μικρή στρατιωτική ήττα και οι τρομερές φήμες που τη συνοδεύουν θα αρκέσουν ώστε ο πανικός που τόσο επίπονα έχει σπείρει να καταλάβει την ίδια, τον στρατό της και τους μονίμως τρομαγμένους πολίτες της. Η πολίχνη-στρατόπεδο εγκαταλείπεται άρον άρον, και μόνο ο Επίτροπος και λιγοστοί ακόμη κάτοικοι αρνούνται να φύγουν...

Καταγγελία του Απαρτχάιντ, συνομιλία με τον Κόνραντ

barb-exofΤο Περιμένοντας του βαρβάρους (εμπνευσμένο, βέβαια, από το διάσημο καβαφικό ποίημα) γράφτηκε κι εκδόθηκε στα χρόνια του Απαρτχάιντ και δεν μπορεί κανείς να μην δει σε αυτό, παρά τον αλληγορικό του χαρακτήρα, μια ξεκάθαρη καταγγελία του στυγνού ρατσιστικού καθεστώτος. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, εγγράφεται στην παράδοση της αντιαποικιοκρατικής λογοτεχνίας, με τις αναφορές στον Κόνραντ και στα έργα του Ένα προκεχωρυμένο φυλάκιο της προόδου και Καρδιά του Σκότους να είναι πέρα από προφανείς. Διαβάζοντας ωστόσο ξανά, στη σημερινή συγκυρία, το εν λόγω μυθιστόρημα, με το Απαρτχάιντ να αποτελεί παρελθόν και τις μετααποικιακές σπουδές να έχουν εξελιχθεί πλέον σε ολόκληρο «κλάδο» στα δυτικά πανεπιστήμια, διαπιστώνει κανείς ότι τα παραπάνω στενεύουν τους ορίζοντες ανάγνωσης αυτού του πολυεπίπεδου και βαθιά εντυπωτικού μυθιστορήματος, που πραγματεύεται τη δυσκολία συναίσθησης του «ξένου» και του «διαφορετικού» σε πολύ υψηλότερο επίπεδο από αυτό της άσκησης (μιας συχνά ανέξοδης) κριτικής της αποικιοκρατίας, και συνεκδοχικά του δυτικού ανθρώπου.

 Η λύτρωση εδώ δεν έρχεται δωρεάν· δεν προκύπτει ως αυτονόητη ανταμοιβή για την επίδειξη τύψεων 

Ίσως το πλέον ιδιάζων στοιχείο του, που χαρακτηρίζει άλλωστε συνολικά την πεζογραφία του Κουτσύ, είναι η σταθερή άρνηση του συγγραφέα, διαμέσου του ήρωά του, να πάρει σαφή θέση, να αποτελέσει έναν πόλο «καλού» ενάντια στο εξόφθαλμα «κακό» που αντιπροσωπεύει ο Συνταγματάρχης Τζολ και οι άνθρωποί του. Η λύτρωση εδώ δεν έρχεται δωρεάν· δεν προκύπτει ως αυτονόητη ανταμοιβή για την επίδειξη τύψεων και ανθρωπιάς απέναντι σε όσα τρομερά συμβαίνουν. Ο Κουτσύ σκάβει τον ήρωά του αγόγγυστα, δεν του παραχωρεί ούτε μια στάλα αθωότητας χωρίς πρώτα να τον βάλει να χύσει ποτάμια ιδρώτα και αίματος – κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά. Και στο τέλος, τον αφήνει μόνο αλλά καταλαγιασμένο, απογυμνωμένο από την εξουσία του, σοφότερο μες στην άγνοιά του – από την οποία αναδίνονται κάθε τόσο διαμάντια επώδυνης διαύγειας: «Δεν ήμουν, όπως μου άρεσε να πιστεύω, ο αντίποδας του σκληρού, ψυχρού Συνταγματάρχη. Ήμουν το ψέμα που η Αυτοκρατορία λέει όταν οι καιροί είναι εύκολοι· κι εκείνος, η αλήθεια που λέει η Αυτοκρατορία όταν πυκνώνουν μαύρα σύννεφα». Και λίγο πριν το τέλος: «Κάτι εδώ και καιρό με κοιτάζει καταπρόσωπο, μα εγώ ακόμη δεν το βλέπω».

Συγγραφέας της ετερότητας

Ο Κουτσύ έχει πετύχει να αποκρυσταλλώσει  με τρόπους λιτούς μα έντονα επιδραστικούς την τερατώδη πλευρά του ανθρώπου

Λίγοι συγγραφείς έχουν επικεντρωθεί με τόση επιμονή και βαθύνοια, όπως ο Κουτσύ με το σύνολο του έργου του, στην προβληματική της ετερότητας, στους ποικίλους μηχανισμούς που μπορεί να οδηγούν, χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία ή προσπάθεια –εντελώς κοινότοπα, θα έλεγε η Χάνα Άρεντ–, τον οιονδήποτε στο να διαπράττει ανομολόγητα πράγματα σε βάρος άλλων ανθρώπων. Οι κοινωνικές και ψυχολογικές συνθήκες που μπορεί να μετατρέψουν τον «όμοιο» σε απόλυτα «ξένο» (όλοι οι άνθρωποι, κατά την ανθρωπιστική παράδοση, αλλά και κατά τη χριστιανική, είμαστε όμοιοι, έχουμε ένα πρόσωπο κι αυτό το πρόσωπο αποτελεί εγγύηση της ανθρώπινης ιδιότητάς μας), σε πλάσμα στο οποίο δεν αναγνωρίζεται καν το στοιχειώδες δικαίωμα στη ζωή, αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ανθρώπινης κατάστασης και συνάμα μόνιμη πηγή από την οποία αναβλύζει το κακό. Εβραίος στη ναζιστική Γερμανία, νέγρος στο Απαρτχάιντ, σκλάβος στην Αμερική, Ινδιάνος για τους κονκισταδόρες, «κιτρινιάρης», «κόκκινος» ή «αστός» κάπου αλλού κάποια άλλη στιγμή, το μυστήριο καλά κρατεί και τα ποτάμια αίματος χύνονται χωρίς τίποτε να φαίνεται να μπορεί να εκτρέψει το ρου τους από την ανθρώπινη Ιστορία. Μέσα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματά του –και το Περιμένοντας τους βαρβάρους είναι οπωσδήποτε ένα από αυτά– ο Κουτσύ έχει πετύχει να αποκρυσταλλώσει με τρόπους λιτούς μα έντονα επιδραστικούς την τερατώδη πλευρά του ανθρώπου, φτιάχνοντας ως αντίβαρο συγκινητικές αν και αντιηρωικές μορφές που παλεύουν ενάντια στην κοινή μοίρα, καταβάλλοντας τις περισσότερες φορές υψηλό τίμημα.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΣΟΥΛΑΡΗΣ

cotzee-banquet
 Ο J.M. Coetzee εκφωνεί το «διήγημά του» He and his man
 στη Σουηδική Ακαδημία, τη βραδιά που του απονεμήθηκε
 το Νόμπελ Λογοτεχνίας (2003). Ήταν η πρώτη φορά που
 βραβευμένος αντί για τον καθιερωμένο λόγο ανέγνωσε
 κείμενο μυθοπλασίας. 
 
 

ΥΓ. Το Περιμένοντας τους βαρβάρους επανακυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο στη δόκιμη μετάφραση του Μίλτου Φραγκόπουλου, επικαιροποιημένη σε ορισμένα σημεία από τον μεταφραστή. Με αυτή την ευκαιρία, ας αποδώσουμε τα εύσημα τόσο στον Μίλτο Φραγκόπουλο όσο και στον Άρη Μπερλή, οι οποίοι εν έτει 1982 συνέστησαν τον άγνωστο τότε Τζ.Μ. Κουτσύ στο ελληνικό κοινό, ο δεύτερος με την ιδιότητα του διευθυντή των εκδόσεων Κρύσταλλο, από τις οποίες πρωτοκυκλοφόρησαν οι Βάρβαροι. Έως πρόσφατα, ο νοτιοαφρικανός συγγραφέας δεν είχε ευτυχήσει να βρει αφοσιωμένο εκδότη στη χώρα μας που να τον αναλάβει και να τον συστήσει συνολικά στο ελληνικό κοινό. Τα βιβλία του κυκλοφόρησαν μεν σχεδόν όλα, αλλά διάσπαρτα εδώ κι εκεί, αρχικά από το Κρύσταλλο, στη συνέχεια από τη Νεφέλη, το Μεταίχμιο, το Scripta, τον Λιβάνη, την Διήγηση (που στο μεταξύ έχει κλείσει), έως ότου το Μεταίχμιο αναλάβει συνολικά την έκδοση του έργου του. Έτσι, η επανακυκλοφορία των Βαρβάρων (που είχαν βέβαια εδώ και χρόνια εξαντληθεί) έχει μεγάλη σημασία, διότι μαζί με το μυθιστόρημα Ατίμωση (που έχει επίσης εξαντληθεί) και το μετα-μυθιστόρημα Ελίζαμπεθ Κοστέλο (που είναι δυσεύρετο) αποτελούσε μια τριάδα από τα πλέον εμβληματικά μυθιστορήματα του συγγραφέα που όμως δεν μπορούσε κανείς να βρει πλέον στην ελληνική γλώσσα. Ας ελπίσουμε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, σύντομα να έχουμε ξανά πρόσβαση σε όλα τα βιβλία του σημαντικότατου αυτού πεζογράφου και δοκιμιογράφου. Μες στη χρονιά, πάντως, έχει ήδη ανακοινωθεί η επανακυκλοφορία από το Μεταίχμιο των μυθιστορημάτων Τα χρόνια του σιδήρου και Ένας αργός άνθρωπος. 

barb-KOYTSI exof
Περιμένοντας τους βαρβάρους
J.M. Coetzee
Μτφρ. Μίλτος Φραγκόπουλος
Εκδόσεις Μεταίχμιο, 2013
Σελ. 280, τιμή € 14,40
 
politeia-link
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Χρήσιμα βιβλία (ΙΙ)

Χρήσιμα βιβλία (ΙΙ)

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Αν κάτι έχει αλλάξει άρδην την τελευταία εικοσαετία στα βιβλία, μυθοπλαστικά και μη, σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες, είναι αναμφίβολα η ποιότητα των μεταφράσεων και της συνολικότερης επιμέλειας των ...

Χρήσιμα βιβλία (Ι)

Χρήσιμα βιβλία (Ι)

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Όσο ο κόσμος μας πλημμυρίζει από πληροφορίες τόσο πιο σκοτεινή και δυσερμήνευτη φαντάζει στους περισσότερους η σύγχρονη πραγματικότητα, η ίδια η ζωή μας. Κι ενώ τα παραδοσιακά σημεία αναφοράς (εκκλησία, έθν...

Συγγραφείς και κρίση, συγγραφείς σε κρίση

Συγγραφείς και κρίση, συγγραφείς σε κρίση

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Υπάρχει μια μυστικιστική εξίσωση που περιγράφει τη σχέση του συγγραφέα με την κοινωνία της εποχής του, μια εξίσωση της οποίας μια μεταβλητή πάντοτε θα λείπει. Κι αυτή είναι η ίδια η δημιουργική ροή που επιτ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα του «πατέρα» του Cyberpunk Ουίλιαμ Γκίμπσον [William Gibson] «Νευρομάντης» αναμένεται να γίνει σειρά 10 επεισοδίων από το συνδρομητικό κανάλι Apple TV. Κεντρική εικόνα: ο συγγραφέας Ουίλιαμ Γκίμπσον © Wikipedia. 

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...
Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ