Το βράδυ, λίγο μετά τη δύση, ένα ποίημα. Απόψε, «Δίχως χάρτη» (εκδ. Στιγμή), από την ομότιτλη συλλογή του Γιώργου Γώτη.
Επιμέλεια: Οράτιος
Δίχως χάρτη
Περνά ο καιρός και της μικρής ζωής η ιστορία
χώρα γίνεται. Δικό της χάρτη αποκτά
που μεγαλώνει διαρκώς μέχρι να την σκεπάσει.
Την ταξιδεύουμε μόνοι.
Μέσα της επικάθονται των ημερών οι πεδιάδες.
Των εποχών σμιλεύουν το ανάγλυφο
ένα κομμάτι μόνο
γίνεται μέρος της αφής μας.
Χρόνων προσχώσεις μας αλλάζουν.
Και περιμένουμε να φτάσει ο γεωγράφος
κρατώντας το αποτύπωμα απ' τον δικό μας χάρτη.