
Κάθε βράδυ, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, ένα ποίημα σαν καληνύχτα. Απόψε, Με σκεπάζει κι εγκαταλείπει από τη συλλογή Δικαίωμα προσδοκίας, της Γεωργίας Τριανταφυλλίδου.
Επιμ. Οράτιος
♠ ♠ ♠
Με σκεπάζει κι εγκαταλείπει
Στην Τούμπα είναι ασπρόμαυρα τα όνειρα.
Πάλι μισοκοιμάμαι στο καθιστικό
δεν έχω πού αλλού να κοιμηθώ
Καρέλια Αγρινίου άφιλτρος αέρας
αχ, ν' άνοιγε η μαμά την μπαλκονόπορτα
–κανείς δε με λυπάται– να φυσήξει.
Ο ωραίος ΠΑΟΚ κλοτσάει απέναντι
κι είν' ο μπαμπάς μου φανερά συγκινημένος.
Τόσο μονάχα θέλει ο ύπνος να με βρει
Τουλάχιστον, ας φέρει κάποιος απ' το μέλλον
το κίτρινο ελαφρύ μου πάπλωμα.
Με την κουβέρτα αυτός που με σκεπάζει
σαν τον ωραίο ΠΑΟΚ απροσδόκητα
στα ύψη μια βραδιά θα εκτιναχθεί.