Πόσο πολιτικός συγγραφέας είναι ο J.M. Coetzee; Μια εμπεριστατωμένη άποψη...

Του Γιώργου Λαμπράκου

Το θέμα του παρόντος κειμένου* είναι ο Τζον Μάξουελ Κουτσί και αυτό που θέλω να ονομάσω «αναρχικό συντηρητισμό» ή «αναρχοσυντηρητισμό» στο έργο του. Με τον όρο «αναρχισμός» θα σημασιοδοτήσω, σχηματικά, μια κοσμοθεωρία και μια στάση ζωής που έχουν ως κεντρικό αίτημα την εναντίωση στην εξουσία που ασκούν οι πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και θρησκευτικές ελίτ του κράτους και του κόσμου πάνω στο μεμονωμένο άτομο.

Μια μερική ανάγνωση του Elizabeth Costello* του Τζ.Μ. Κουτσί. 

Του Κώστα Κατσουλάρη

Στο έκτο κεφάλαιο του βιβλίου, με τον τίτλο «Το πρόβλημα του κακού», η ηρωίδα, η ηλικιωμένη συγγραφέας Ελίζαμπεθ Κοστέλο, καταποντίζεται συναισθηματικά και ψυχικά διαβάζοντας ένα βιβλίο. Πρόκειται για το μυθιστόρημα Το πλουσιότατο Ωρολόγιο του κόμη φον Στάουφενμπεργκ του Άγγλου συγγραφέα Πολ Γουέστ**, σχετικά με το πώς, το 1944, ο Χίτλερ τιμώρησε τους επίδοξους δολοφόνους του από τη Βέρμαχτ, μια χούφτα ηλικιωμένους αξιωματικούς.

Τρία μυθιστορήματα του J.M. Coetzee, τα οποία αποτελούν άτυπη τριλογία για το απαρτχάιντ, τη μετανάστευση και τις ανθρώπινες ψευδαισθήσεις.

Του Παναγιώτη Γούτα

Οι εκδόσεις Μεταίχμιο αποφάσισαν να συγκεντρώσουν το διασκορπισμένο εδώ κι εκεί μεταφρασμένο έργο του Κουτσί, κι έτσι μας συστήνουν, ή μας επανασυστήνουν, μερικά από τα πιο εμβληματικά βιβλία του σημαντικότατου νοτιοαφρικανού συγγραφέα, όπως Τα χρόνια του σιδήρου, το Περιμένοντας τους βαρβάρους και το πολύ πρόσφατο Η παιδική ηλικία του Ιησού.

Ένα συνθετικό κείμενο για τις αμφιλεγόμενες πλευρές της πολιτικής και κοινωνικής στάσης του νοτιοαφρικανού συγγραφέα.

Του Μίλτου Φραγκόπουλου

Οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ και η διαδικτυακή πύλη για το βιβλίο BΟOK PRESS σας προσκαλούν σε δυο εκδηλώσεις αφιερωμένες στον νομπελίστα συγγραφέα ΤΖ. Μ. ΚΟΥΤΣΙ, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. 

Η διάσημη τριλογία του Paul Auster για την Νέα Υόρκη.

Του Γιώργου Βέη

Του Νίκου Κουρμουλή

Η Άρτεμις Κούπερ, προέρχεται από οικογένεια φιλελλήνων. Το προδίδει εξάλλου και τ' όνομα της. Φίλη με τον Πάτρικ Λη Φέρμορ («Πάντυ») από νεαρή ηλικία. Η βιογραφία του μεγάλου ταξιδευτή (Πάτρικ Λη Φέρμορ: Μια περιπέτεια, μτφρ. Ηλίας Μαγκλίνης, εκδ. Μεταίχμιο) είναι μια εκ βαθέων συναρπαστική ομολογία του Πάντυ και συνάμα ένα μίνι συγγραφικό θαύμα στον τομέα της βιογραφίας, αφού το υλικό -όπως και ο χαρακτήρας του Πάτρικ Λη Φέρμορ- δύσκολα περιορίζονται.

Του Κώστα Κατσουλάρη

«Έζησα τον τελευταίο χρόνο μέσα σ' έναν καταιγισμό καταστάσεων και γεγονότων. Όμως δεν κατάλαβα πιο πολλά απ' ό,τι ένα μωρό στην αγκαλιά της μάνας του». Με αυτά τα λόγια ολοκληρώνει ο ήρωας του μυθιστορήματος Περιμένοντας του βαρβάρους, του νοτιοαφρικανικού Τζ.Μ. Κουτσύ, την κατάβασή του στα σκοτεινά τοπία της ανθρώπινης συνθήκης, αφού πρώτα έχει υποστεί τον ακραίο ηθικό και σωματικό εξευτελισμό. Μέχρι πρόσφατα, προσπαθούσε διακριτικά να διαφυλάξει τον μικρόκοσμό του από την αδυσώπητη εισβολή της Ιστορίας, απ' τα όσα τρομερά γνώριζε ότι συνέβαιναν κάπου μακριά, και με δική του ευθύνη: Την εκμηδένιση, τον βασανισμό, τον αφανισμό ολόκληρων πληθυσμών από τον στρατό της κραταιάς Αυτοκρατορίας, στην υπηρεσία της οποίας ήταν και ο ίδιος. 

Της Έλενας Μαρούτσου

Διήγημα του νομπελίστα J.M. Coetzee που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο The New York Review of Books στις 15 Ιανουαρίου του 2004. Στο διήγημα αυτό με τον τίτλο «As a woman grows older» ξαναβρίσκουμε την Ελίζαμπεθ Κοστέλο, ηρωίδα του ομώνυμου μυθιστορήματος, ενός από τα σημαντικότερα του συγγραφέα. Σας το παρουσιάζουμε σήμερα, σε μετάφραση Κατερίνας Σχινά, ανήμερα των 74ρτων γενεθλίων του νοτιοαφρικανού συγγραφέα (γεν. 1940, Κέιπ Τάουν).

Του Γιώργου Λαμπράκου

Κάθε νέο βιβλίο του Τζον Μάξουελ Κουτσί αποτελεί αξιοπρόσεκτο εκδοτικό γεγονός σε μεγάλο μέρος του κόσμου. Ο κορυφαίος πεζογράφος, δοκιμιογράφος και καθηγητής μένει πιστός στο ραντεβού του με τους φανατικούς αναγνώστες του, κάθε τρία με τέσσερα χρόνια, δείχνοντας έτσι πως, παρότι πέρασε αισίως τα εβδομήντα, έχει κι άλλα πράγματα να νιώσει, να σκεφτεί, να γράψει και να μας πει για τις δυσχέρειες της ανθρώπινης κατάστασης, δυσχέρειες που ο ίδιος, όσο λίγοι πεζογράφοι τις τελευταίες δεκαετίες, έχει ανατάμει με τόση στοχαστική εμβρίθεια, παραστατική ευαισθησία και κοφτερή πένα. Το τελευταίο του μυθιστόρημα, που δημοσιεύτηκε στις αρχές του 2013, κυκλοφόρησε πρόσφατα και στη χώρα μας σε μετάφραση της έμπειρης Κατερίνας Σχινά και φέρει τον ερεθιστικό τίτλο Η παιδική ηλικία του Ιησού.  

Του Γιώργου Βέη

Της Αργυρώς Μαντόγλου 

Σε μια σκηνή από τα πρώτα κεφάλαια του «Τοστ Ζαμπόν», η δασκάλα τον αγγλικών ρωτάει τα παιδιά στην τάξη το επάγγελμα του πατέρα τους. Όλοι οι άντρες στη γειτονιά είχαν χάσει τη δουλειά τους, αλλά τα παιδιά το κρύβουν και επινοούν διάφορα επαγγέλματα για να πουν στη δασκάλα.

Της Αργυρώς Μαντόγλου

Λίγοι είναι αυτοί που θα γκρινιάξουν φέτος για την απόφαση της Ακαδημίας να δώσει το Νόμπελ Λογοτεχνίας στη σπουδαία διηγηματογράφο Alice Munro, χαρακτηρίζοντάς τη "αυθεντία στο σύγχρονο διήγημα". Η Σουηδική Ακαδημία δεν άκουσε τις "σειρήνες" της αγοράς, ούτε κι έλαβε υπόψη της το γαϊτανάκι των προγνωστικών, δίνοντας το βραβείο σε μια σπουδαία συγγραφέα, που λόγω της ενασχόλησής της με τη μικρή φόρμα, δεν έχει μέχρι σήμερα βρει το κοινό που θα της άξιζε. 

Του Νίκου Αδάμ Βουδούρη

Της Ελένης Καρρά

Εκατό χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο Μαρσέλ Προυστ εξέδωσε, με δικά του έξοδα αφού όλοι οι εκδότες το είχαν απορρίψει, το βιβλίο του «Από τη μεριά του Σουάν» (Du côté de chez Swann). Φέτος, η παγκόσμια λογοτεχνική κοινότητα γιορτάζει αυτήν την επέτειο με ειδικές εκδόσεις, συνέδρια, φεστιβάλ, εκθέσεις.

Του Παναγιώτη Γούτα

Στις ιστορίες του ο χρόνος διαστέλλεται. Το ανθρώπινο δράμα, η οικογενειακή συμβίωση με τις συγκρούσεις της, οι μικρές τραγωδίες τής καθημερινότητας, οι μικροί καθημερινοί θάνατοι, η δύναμη του απρόοπτου που μας δυναστεύει, καταδεικνύονται με μαστοριά, λεπτομέρεια και φωτισμένα από πολλές οπτικές γωνίες.

Του Παναγιώτη Γούτα

Της Αρχοντούλας Διαβάτη

Έπεσε στα χέρια μου το «Εγκώμιο του ποδηλάτου» – Μarc Auge, εκδ. Αλήστου Μνήμης.

Του Παναγιώτη Γούτα 

Της Ιωάννας Καρατζαφέρη

Πενήντα χρόνια, πέντε δεκαετίες, μισός αιώνας, όπως και να ορίσει κανείς το χρόνο που πέρασε, το ερώτημα είναι πώς τον διασχίσαμε, τι κρατήσαμε από αυτόν και τι δώσαμε. Τι εξοικονομήσαμε και τι σπαταλήσαμε. 

Της Σώτης Τριανταφύλλου

Φέτος υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα το διαβάσω όλο· ότι δεν θα σταματήσω στο σημείο όπου πεθαίνει η Αλμπερτίν· ότι κάθε φορά που θα ξεχνάω ένα πρόσωπο θα ανατρέχω στους προηγούμενους τόμους – δυο χιλιάδες πρόσωπα, επτά τόμοι, αν υπολογίσουμε και τον «Ξανακερδισμένο χρόνο». Τούτη τη χρονιά (annus mirabilis!) διάβασα λοιπόν το «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο» του Μαρσέλ Προυστ.

Tου Κώστα Αγοραστού

Όταν στις αρχές της δεκαετίας του ΄60 ο σχεδόν 50χρονος τότε Πάτρικ Λη Φέρμορ έγραφε τις εντυπώσεις του και τις σκέψεις του από τα ταξίδια του στη Βόρειο Ελλάδα, την οποία εν γνώσει του αποκάλεσε καταχρηστικά «Ρούμελη», του ήταν απολύτως ξεκάθαρο ότι μεγάλο μέρος του «κόσμου» στον οποίο αναφερόταν είχε παρέλθει ανεπιστρεπτί.

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Ο Jonathan Franzen είναι αυτή τη στιγμή ο πιο προβεβλημένος Aμερικανός συγγραφέας. Με το προηγούμενο πολυσέλιδο μυθιστόρημά του, το Διορθώσεις (μτφρ. Αλέξης Εμμανουήλ, εκδ. Ωκεανίδα), ένα οικογενειακό δράμα που επαινέθηκε και βραβεύτηκε ποικιλοτρόπως, χαιρετίστηκε ως ένας από τους εναργέστερους ανατόμους της αμερικανικής ενδοχώρας. Εννιά χρόνια αργότερα, επέστρεψε με το εξίσου ογκώδες Ελευθερία (μτφρ. Ρένα Χατχούτ, εκδ. Ωκεανίδα) προκαλώντας αυτή τη φορά αληθινό πάταγο. Έγινε εξώφυλλο στο Time, το βιβλίο του best seller, κι όλα αυτά με τις ευλογίες της κριτικής που τον έχρισε «νέο Τολστόι». 

Του Κώστα Κατσουλάρη

Μικρές σκηνές από τα έργα και τις ημέρες των αδελφών Γκλας και άλλες ιστορίες…

Της Νέλλης Βουτσινά

H ηχηρή του σιωπή και η απουσία, όχι μόνο από τη σκηνή της αναγνωρισιμότητας και της διασημότητας, αλλά κι από την ίδια τη συγγραφική παλαίστρα, συνιστούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της μυθολογίας του Σάλιντζερ. Τέτοιο, που η απουσία να μετουσιώνεται σε αδιάλειπτη παρουσία στο γραπτό, σε μαύρη τρύπα που ρουφά και εκλύει ενέργεια, αφού δεν γίνεται να μη διαρρηγνύει τις αράδες, ειδικά καθώς υπογραμμίζεται συνεχώς και από την ίδια την υλική υπόσταση του κειμένου – ο απαράβατος για τους εντολοδόχους όρος: καμία εισαγωγή, τίποτα στο αφτί, τίποτα στο εξώφυλλο, ούτε για τον συγγραφέα. Τίποτα. Με όλους τους τρόπους να ειπωθεί ότι τα προϊδεασμένα μυαλά δεν αποτελούν τους ιδανικούς αναγνώστες του. 

Της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Η υπόθεση θυμίζει λίγο την ιστορία του χαμένου δισκοπότηρου, καθώς λίγες μόλις μέρες μετά το θάνατο του Τζ. Ντ. Σάλιντζερ, αναζωπυρώνονται και πάλι οι φήμες για «μυστικά χειρόγραφα»

Σημαντική διπλή απώλεια για τα αμερικανικά γράμματα

Στις 27 Ιανουαρίου πέθανε σε ηλικία 88 ετών ο ιστορικός, ακτιβιστής και συγγραφέας Χάουαρντ Ζιν, από ανακοπή καρδιάς. Στις 28 Ιανουαρίου ακολούθησε ο θάνατος από φυσικά αίτια του συγγραφέα Τζ. Ντ. Σάλιντζερ. Ήταν 91 ετών.

Ο φύλακας στη σίκαλη: Ένα μυθιστόρημα για έναν έφηβο που καθρεφτίζει όλες τις ηλικίες, που ταράζει τα νερά της γνωστής γραφής για εφήβους.

Tου Δημήτρη Αθηνάκη