alt

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Vicente Alfonso «Τα λείψανα του Αγίου Λαυρεντίου» (μτφρ. Μαρία Παλαιολόγου), που θα κυκλοφορήσει στις αρχές Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Ίκαρος.

Επιμέλεια: Λεωνίδας Καλούσης

Τορεόν, 20 Μαΐου του 2001

Παρά την ποτοαπαγόρευση, ελάχιστοι από τους πελάτες της «Τελευταίας Γουλιάς» ήταν ξεμέθυστοι, ίσως γι’ αυτό να στάθηκε τόσο δύσκολο να εξακριβωθεί τι συνέβη από τη στιγμή που ο Φαρίντ Σαμπάχ ήπιε την πρώτη γουλιά της μπίρας του έως ότου, σχεδόν μία ώρα αργότερα, έφτασε η αστυνομία για να πάρει το πτώμα του.

Μπήκε μέσα στις 5:03 το απόγευμα και ζήτησε μια Bohemia χωρίς να γνωρίζει πως δεν είχε αρκετή ζωή μπροστά του για να την πιει ολόκληρη. Παρά την ποτοαπαγόρευση, ελάχιστοι από τους πελάτες της «Τελευταίας Γουλιάς» ήταν ξεμέθυστοι, ίσως γι’ αυτό να στάθηκε τόσο δύσκολο να εξακριβωθεί τι συνέβη από τη στιγμή που ο Φαρίντ Σαμπάχ ήπιε την πρώτη γουλιά της μπίρας του έως ότου, σχεδόν μία ώρα αργότερα, έφτασε η αστυνομία για να πάρει το πτώμα του. Ο αστυνομικός Μαρτίν Μαρέντες, που βρισκόταν μονάχα μία εβδομάδα στην υπηρεσία, ήταν ο πρώτος ένστολος που ήρθε σ’ επαφή με το πτώμα. Το βρήκε στο μπάνιο, στα γόνατα, με τα χέρια δεμένα με χειροπέδες περασμένες σε μια σωλήνα και με το λινό παντελόνι λερωμένο από ούρα και κόπρανα. Παρά το ότι είχε τρία σπασμένα πλευρά και πολλαπλές εκχυμώσεις στη θωρακική χώρα, ως επίσημη αιτία θανάτου θεωρήθηκε ο στραγγαλισμός διά βρόγχου, εφόσον έπαθε ασφυξία από μια σακούλα δεμένη στο λαιμό με μονωτική ταινία. Κατά τα φαινόμενα, την τελευταία στιγμή ο δολοφόνος αποφάσισε να ενισχύσει την κουκούλα μ’ ένα καλώδιο που τράβηξε από το ταβάνι. Για να μην κάνει θόρυβο, του βούλωσε το στόμα με στουπί.

Το πρόβλημα κατ’ αρχάς ήταν να εξακριβωθεί ποιο ήταν το θύμα, γιατί είχε έρθει μόνος του και δεν είχε πάνω του ταυτότητα. Κανείς δεν θυμόταν να έχει πει τ’ όνομά του. Πολλοί όμως τον είδαν να μπαίνει μέσα: «Ασφαλώς και τραβούσε την προσοχή. Από τα γκριζαρισμένα μαλλιά κι από τον τρόπο που ήταν ντυμένος νόμισα πως ήταν κληρικός», θύμισε ο Χοσέ Λουίς Μαντουχάνο, ο μπάρμαν, όταν πήγα να του κάνω κάποιες ερωτήσεις, χρόνια μετά, προσπαθώντας να ανασυστήσω το έγκλημα βήμα βήμα. Ταμπουρωμένος πίσω από τον πάγκο, απαντούσε στις ερωτήσεις μου καθώς θρυμμάτιζε ένα κομμάτι πάγο με τον ίδιο παγοκόφτη που χρησιμοποίησε εκείνη τη νύχτα. «Τίποτα δεν ήταν κανονικό εκείνη τη μέρα. Κανέναν δεν θα παραξένευε αν ξεφύτρωνε στη μέση και κάνας παπάς».

Σ’ αυτό το σημείο δεν υπάρχει αντίρρηση. Η 20ή Μαΐου του 2001 ήταν μια ασυνήθιστη μέρα για την περιοχή, καθώς η τοπική ομάδα ποδοσφαίρου –Σάντος Λαγκούνα– ήταν έτοιμη να διεκδικήσει το δεύτερο πρωτάθλημά της. Στις έξι παρά τέταρτο το απόγευμα όμως, όταν ο διαιτητής σφύριζε τη λήξη του παιχνιδιού, ο άνθρωπος που κατόπιν θα αναγνωριζόταν ως Φαρίντ Σαμπάχ ήταν ήδη νεκρός. Τρία τέταρτα πριν, τη στιγμή που μπήκε στην «Τελευταία Γουλιά», ολόκληρη η πόλη έμοιαζε να αιωρείται σε κατάσταση ανεσταλμένης δραστηριότητας: στους άδειους δρόμους τα φανάρια λειτουργούσαν απουσία μαρτύρων, και στο εσωτερικό των σπιτιών ακουγόταν μονάχα η φωνή του σχολιαστή να περιγράφει πάσες, ντρίπλες, σουτ για γκολ. «Έμοιαζε με χωριό φάντασμα. Όλη η πόλη παρακολουθούσε το παιχνίδι», μου είπε χρόνια αργότερα ο Φρανσίσκο «ο Κινέζος» Γου, ο τότε αρχηγός της αστυνομίας. «Ήξερα ότι εκείνη η ηρεμία ήταν όπως ο ξάστερος ουρανός που ετοιμάζει καταιγίδα. Είχα να κοιμηθώ τέσσερις μέρες και το μόνο που ήθελα ήταν να τελειώσει το καταραμένο το παιχνίδι». Εκείνος ήταν που χρόνια μετά, όταν έμοιαζε ανώφελο να εξακολουθώ το σκάλισμα ανάμεσα στ’ απομεινάρια εκείνης της ολέθριας Κυριακής, μου έδωσε το ιατροδικαστικό πόρισμα που επιβεβαίωνε πως το θύμα θα είχε επιβιώσει αν είχε επέμβει κάποιος έγκαιρα. 

«Ήταν μια δύσκολη Κυριακή, πρέπει να το καταλάβετε. Εκείνη την ημέρα ακόμη και τα σκυλιά είχαν υπηρεσία», λέει ο Γου όταν τον ρωτάω γιατί ανταποκρίθηκε μονάχα ένας αστυνομικός στην έκκληση για βοήθεια, εφόσον το πρωτόκολλο προβλέπει σ’ αυτές τις περιπτώσεις τουλάχιστον μια περιπολία με δύο όργανα. Αυτός ισχυρίζεται πως εκείνη τη στιγμή, όταν δεν είχε ακόμη τελειώσει το παιχνίδι, δεν είχε μυαλό να σκεφτεί τίποτ’ άλλο από το πώς θα απέφευγε το κύμα των ταραχών. Πράγματι, σε ολόκληρη την πόλη η ατμόσφαιρα ήταν τεταμένη: οι ειδικοί προέβλεπαν ήττα για την ομάδα της Λαγκούνα. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια του πρώτου παιχνιδιού –που είχε γίνει στην Πατσούκα τρεις μέρες πριν– είχε συμβεί κάτι που προσέθετε ένταση: στο 85ο λεπτό ο διαιτητής σφύριξε ένα ανύπαρκτο φάουλ εις βάρος της Σάντος, την οποία τιμώρησε με πέναλτι, πράγμα που έφερε σε μειονεκτική θέση την ομάδα της Λαγκούνα. Έτσι, παίκτες και οπαδοί της Σάντος έφταναν στην κρίσιμη ημέρα νιώθοντας θύματα αδικίας.

Η πιθανότητα επίσης να ανατρέψει το εις βάρος της σκορ η Σάντος και να κερδίσει το πρωτάθλημα δεν ήταν κίνητρο αισιοδοξίας για τις αρχές: πέντε χρόνια πριν, η ομάδα είχε στεφθεί πρωταθλήτρια για πρώτη φορά και οι εορτασμοί κατέληξαν σε χάος: η ευφορία των οπαδών έκλεισε δρόμους, λεηλάτησε καταστήματα και προκάλεσε αυτοκινητικά δυστυχήματα. Οπότε, από διάφορα δημόσια και ιδιωτικά γραφεία πάρθηκαν μέτρα για να μετριαστούν οι αντιδράσεις των οπαδών.

altΜε εντολή του δημάρχου, ο Κινέζος Γου είχε στη διάθεσή του 630 αστυνομικούς για να επιβλέπει δρόμους και στρατηγικά σημεία, εκτός από τους 250 που επιτηρούσαν το γήπεδο και τα πέριξ. Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος 90 οχήματα της Δημοτικής Διεύθυνσης Πολιτικής Ασφάλειας, 10 της Διεύθυνσης Πρόληψης της Αστυνομίας, 23 της Διεύθυνσης Ελέγχου Συντήρησης Έργων, 30 μοτοσικλετιστές, 20 ποδηλάτες και, ασφαλώς, 5 μέλη της Μοίρας Αστυνομικών Σκύλων. Κατά τον πρώην δικαστή Μπερνάρντο Αγιάλα, πατέρα των διδύμων, αυτά ακριβώς τα προληπτικά μέτρα ήταν που στάθηκαν εμπόδιο στη δουλειά της αστυνομίας: «Με τον Κινέζο μάς στοίχισε ο κούκος αηδόνι. Εμ, κάποιος λόγος υπάρχει που ένα από τα παρατσούκλια του ήταν Καπετάν Τρωγλοδύτης. Για να εμποδίσει τον κόσμο να παραβεί το νόμο, τον παρέβαινε ο ίδιος», δήλωσε τότε. «Τρεις μέρες πριν από το παιχνίδι οργάνωσε επιχειρήσεις για να κατασχέσει κουτιά τεχνητού αφρού, καθώς και σπρέι με πράσινη και λευκή μπογιά… Πού ακούστηκε να εμποδίζουν τον κόσμο να βγάλει το ψωμί του, να τον εμποδίζουν να γιορτάσει; Τιμώρησε τους πωλητές, τους αφαίρεσε το εμπόρευμα σαν να ήταν ναρκωτικά, όπλα».

Οι πελάτες συμφώνησαν πως ο δολοφόνος και το θύμα του έφτασαν στο μπαρ με διαφορά λεπτών: «Μόλις είχε τελειώσει το πρώτο ημίχρονο όταν έφτασε ο τύπος φορώντας λευκά και κάθισε στο διπλανό τραπέζι. Ύστερα έφτασε ο νεαρός, ντυμένος στα μαύρα, και κάθισε μαζί του. Δε φάνηκε ότι θα μάλωναν, περισσότερο έδιναν την εντύπωση ότι βρίσκονταν εκεί για να διαπραγματευτούν κάτι, πιθανότατα τον πίνακα», θυμήθηκε ένας από τους μάρτυρες, ο Πάμπλο Γκαρσία Πεσκαδόρ (φοιτητής, 19 ετών) δίνοντας κατάθεση. Και παρότι όταν ξεκίνησε και πάλι το παιχνίδι έπαψε να δίνει σημασία, το ενδιαφέρον του αναζωπυρώθηκε όταν ο Σαμπάχ πέταξε στο δάπεδο την ελαιογραφία που είχε αφήσει ο άλλος πάνω στο τραπέζι.

Η αστυνομία δεν ξεκαθάρισε ποτέ την αιτία της διένεξης. Αυτό που όντως αναφέρεται στο φάκελο είναι πως ο διαπληκτισμός δεν πρέπει να ήταν ιδιαίτερα βίαιος, αφού κανένας από τους πελάτες δεν πρόσεξε τίποτα παράξενο εκτός από τη χειρονομία –πολύ έντονη αλλά όχι πρωτοφανή– του άντρα που πέταξε κάτω την ελαιογραφία. Ποτέ δεν θα μαθευτεί αν εκείνη τη στιγμή το έγκλημα θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αφού η ξαφνική δημοσιότητα που κέρδισε ο Σαμπάχ εξανεμίστηκε σε μια θάλασσα από σφυρίγματα, κραυγές και χειροκροτήματα όταν στις οθόνες ο Μαριάνο Τρουχίγιο σημείωνε το γκολ της ισοπαλίας και ξαναγεννιόταν η ελπίδα πως η Σάντος θα κατακτούσε τον τίτλο για δεύτερη φορά. Η αναφορά στο γκολ είναι σκόπιμη: επιτρέπει να καθορίσουμε πως ήταν 5:13 το απόγευμα όταν ο Σαμπάχ εθεάθη ζωντανός για τελευταία φορά.

Αφού πήρα συνεντεύξεις από όσους μπόρεσα να εντοπίσω σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την τραγωδία, κι αφού ξεσκόνισα καλά τις καταθέσεις εκείνων που ανακρίθηκαν από την αστυνομία, διαθέτω στοιχεία για να επιβεβαιώσω πως επρόκειτο για ένα παζλ που τα κομμάτια του έδεσαν χωρίς κανείς, εκτός από το δολοφόνο, να το προσέξει.

Αφού πήρα συνεντεύξεις από όσους μπόρεσα να εντοπίσω σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την τραγωδία, κι αφού ξεσκόνισα καλά τις καταθέσεις εκείνων που ανακρίθηκαν από την αστυνομία, διαθέτω στοιχεία για να επιβεβαιώσω πως επρόκειτο για ένα παζλ που τα κομμάτια του έδεσαν χωρίς κανείς, εκτός από το δολοφόνο, να το προσέξει: κατ’ αρχάς, κανένας από τους παρευρισκόμενους δεν αντιλήφθηκε τη στιγμή που ο δολοφόνος και το θύμα του σηκώθηκαν από το τραπέζι. Κατά δεύτερο λόγο, το γεγονός ότι, αφού είχε γίνει το έγκλημα, ο ύποπτος μπόρεσε να φύγει από το μπιλιαρδάδικο ανεμπόδιστος. Και τρίτον, σ’ ένα μέρος κατάμεστο από πελάτες που έπιναν, πέρασαν πάνω από είκοσι λεπτά χωρίς κάποιος να πάει στην τουαλέτα. Αυτοί οι τρεις παράγοντες όμως εξηγούνται αν λάβει κανείς υπόψη ότι ανάμεσα στις πέντε ακριβώς και στις έξι παρά δεκατρία το απόγευμα την προσοχή των παρευρισκομένων είχε μονοπωλήσει ο ποδοσφαιρικός αγώνας. Ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι που οι φάσεις του μνημονεύονται ακόμη από ειδικούς και οπαδούς.

Ο νεαρός Γκαρσία Πεσκαδόρ ήταν εκείνος που ανακάλυψε το πτώμα. Έτσι μου τα εξιστόρησε στο τηλέφωνο όταν τον κάλεσα στο διαμέρισμά του στη Βαρκελώνη, όπου ζει σήμερα: «Βρισκόμασταν πια στις καθυστερήσεις και το σκορ ήταν ακόμη ισόπαλο: το πιο πιθανό ήταν να πηγαίναμε σε παράταση. Αυτό μας βόλευε, αφού οι παίκτες της Πατσούκα έδειχναν σημάδια κούρασης και αφυδάτωσης. Βέβαιος ότι το παιχνίδι είχε δρόμο ακόμη, σηκώθηκα να πάω στην τουαλέτα. Με παραξένεψε που η πόρτα ήταν κλειδωμένη, οπότε πήγα στον μπάρμαν και του ζήτησα ν’ ανοίξει». Ο Μαντουχάνο ήταν κολλημένος στην οθόνη και τον έστειλε στα τσακίδια: «Έξω έχει ένα σωρό δέντρα. Διάλεξε όποιο θες».

Στην πραγματικότητα, όπως αναφέρεται στο φάκελο, η πόρτα της τουαλέτας δεν είχε καν κλειδί. Ο μοναδικός τρόπος να την κλείσεις ήταν πατώντας ένα κουμπί στο πόμολο, κι αυτό ακριβώς έκανε ο δολοφόνος πριν φύγει. Όσοι ξέρουν από τέτοιες κλειδαριές, γνωρίζουν πως είναι εύκολο ν’ ανοίξουν με μια πρόκα, ένα σύρμα, μια βελόνα του πλεξίματος. Μπροστά στην επιμονή του Γκαρσία Πεσκαδόρ, ο Μαντουχάνο άφησε το παιχνίδι μονάχα για τον ελάχιστο χρόνο που χρειάστηκε για ν’ ανοίξει την πόρτα με τον παγοκόφτη. Σύμφωνα με το χρονόμετρο του παιχνιδιού, θα πρέπει να ήταν 5:47 το απόγευμα όταν ξεμάγκωσε η πόρτα, αφού εκείνη τη στιγμή άκουσαν, όπως άκουσαν και χιλιάδες οπαδοί σ’ όλη την περιοχή, το σφύριγμα του διαιτητή. Δεν ήταν όμως το σφύριγμα της λήξης, όπως σκέφτηκαν πολλοί, αλλά η υπόδειξη ενός πέναλτι εις βάρος της Σάντος Λαγκούνα.

Ήταν 5:51 όταν ο Κινέζος Γου άκουσε στον ασύρματο την έκκληση για ένα περιπολικό στη γωνία της Ιδάλγο με την Ντονάτο Γκέρα: σύμφωνα μ’ ένα ανώνυμο τηλεφώνημα, κάποιος άντρας μόλις είχε δολοφονηθεί σ’ ένα μπιλιαρδάδικο. Παρότι ο Γου βρισκόταν στο σιντριβάνι του Στοχαστή*, λιγότερο από 300 μέτρα μακριά, αποφάσισε να μην το κουνήσει από κει, αφού ήταν ήδη σίγουρος ότι ξεκινούσε η πιο μεγάλη νύχτα της ζωής του. Καθισμένος στο περιπολικό του, ήξερε τι θ’ ακολουθούσε: δρόμοι γεμάτοι κόσμο, σειρήνες περιπολικών και ασθενοφόρων, κυκλοφοριακό εκτός ελέγχου, ατυχήματα, κλοπές, καβγάδες. Γνώριζε πως ούτε εκείνος ούτε οι άντρες του θα τα προλάβαιναν όλα μέσα στις επόμενες ώρες. Πως, παρότι δεν μπορούσε ακόμη να τον ακούσει, σε λίγα λεπτά ο θόρυβος από τα κλάξον και τις μηχανές θα πλημμύριζε την πόλη. Τους ένιωθε: εκατοντάδες έξαλλοι, εξαγριωμένοι οπαδοί θα κατευθύνονταν στο σιντριβάνι του Στοχαστή, τη λεωφόρο Ανεξαρτησίας, τον πεζόδρομο του Κολόμβου: ντυμένοι στα πράσινα, ναι, αλλά όχι πια οπλισμένοι με σημαίες και σπρέι αφρού, αλλά με πέτρες, σωλήνες και αλυσίδες. 

* La fuente del Pensador: πασίγνωστο σιντριβάνι στην πόλη Τορεόν, με το γλυπτό ενός καθιστού στοχαστικού άντρα. (Σ.τ.Μ.)

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Μέσα στο δίχτυ» της Άιρις Μέρντοχ (προδημοσίευση)

«Μέσα στο δίχτυ» της Άιρις Μέρντοχ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Άιρις Μέρντοχ [Iris Murdoch] «Μέσα στο δίχτυ» (μτφρ. Έφη Τσιρώνη), το οποίο κυκλοφορεί στις 6 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Όταν είδα τον Φιν να με περιμένει στη γωνία το...

«Depeche mode» του Σέρχι Ζαντάν (προδημοσίευση)

«Depeche mode» του Σέρχι Ζαντάν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Σέρχι Ζαντάν [Serhiy Zhadan] «Depeche mode» (μτφρ. Δημήτρης Τριανταφυλλίδης), το οποίο κυκλοφορεί στις 21 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Καθισμένος εδώ,...

«Το αύριο θα είναι καλύτερο» της Μπέτι Σμιθ (προδημοσίευση)

«Το αύριο θα είναι καλύτερο» της Μπέτι Σμιθ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Μπέτι Σμιθ [Betty Smith] «Το αύριο θα είναι καλύτερο» (μτφρ. Μαρία Φακίνου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 27 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Πιο παγωμένο, πιο μοναχι...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα του «πατέρα» του Cyberpunk Ουίλιαμ Γκίμπσον [William Gibson] «Νευρομάντης» αναμένεται να γίνει σειρά 10 επεισοδίων από το συνδρομητικό κανάλι Apple TV. Κεντρική εικόνα: ο συγγραφέας Ουίλιαμ Γκίμπσον © Wikipedia. 

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...
Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ