perdikaris_mouettes360

Του Νικόλα Περδικάρη*

Υπάρχουν, λέω στον εαυτό μου, και άλλοι «Μικροί Πρίγκιπες». Είναι κατάλευκοι και πετούν πάνω απ’ τις θάλασσες. Όλοι τους πονεμένοι άνθρωποι που έγιναν πουλιά. Μου είναι εύκολο να μιλάω γι’ αυτούς φτιάχνοντας παραμύθια. Όταν είμαι στο πέλαγος, τίποτα δεν με στεναχωρεί. Το δύσκολο είναι να τους σκέφτομαι αλλιώς, όπως είναι στ’ αλήθεια. Να τους βλέπω μπροστά μου, με την πραμάτεια τους, και να ξέρω ότι στην πραγματικότητα, δεν πέταξαν ποτέ.

Ο «δικός μου» είναι τυχερός. Απόψε θα καπνίσει δύο τσιγάρα παραπάνω. Του τα ‘δωσα επειδή ξύπνησα ευχαριστημένος. Γάμησα μια πουτάνα εχθές κι ο κόσμος μού φαίνεται σήμερα καλύτερος. Μερικές φορές, ούτε που γυρίζω να τον κοιτάξω. Δεν είναι πως δεν έχω καρδιά. Απλώς δεν μου περισσεύει πάντα. Όπως όταν οι περαστικοί δεν έχουν ούτ’ ένα κέρμα. Λένε πως το πορτοφόλι τους είναι άδειο, αλλά τουλάχιστον έχουν πορτοφόλι.

Κάθε μέρα τους βλέπω, να πηγαίνουν και να ‘ρχονται. Ένας άντρας με καρό πουκάμισο, μια χοντρή ξανθιά με το παιδάκι της. Μου φαίνονται όλοι ίδιοι, αλλά δεν είναι. Έτσι λένε και για μας. Το ξέρω. Ο Aban, στην προβλήτα, προσπαθεί να πουλήσει. «Κυρία θέλει φακό; Κύριο θέλει φορτιστή»; Σιωπή. Αποσύρεται στη σκιά. Δίπλα του, ένας άλλος, ακριβώς σαν κι αυτόν. Δύο απόβλητα σ’ ένα καλάθι. Η αφεντιά μου σε απόσταση.

Όποτε κατεβαίνω βόλτα στο λιμάνι με φωνάζουν κι εμένα, να μοιραστούμε μια μπύρα στα κλεφτά. Δεν πάω. Όταν πέφτει η νύχτα με καλούν στις παρέες τους. Δεν καταδέχομαι. Καμιά φορά ακούω, από ψηλά, τον Μεγαλοδύναμο να μου τη λέει στα ίσα.

«Τράβα να τους μιλήσεις. Κι εσύ στο ίδιο καζάνι βράζεις».

«Δεν έχω δουλειά μ’ αυτούς. Εγώ είμ’ αλλιώτικος».

«Είσαι πιο τυχερός θες να πεις. Άλλοι, στη θέση σου, κοιμούνται στα υπόγεια ή στο δρόμο».

Ο δρόμος είναι, για μένα, πολύ μακριά. Έτσι λέω. Άσχετο αν τον βρίσκω, κάθε μέρα, έξω από την πόρτα μου. Κοιτάζω αυτούς τους άθλιους, που ξεψυχάνε πίσω απ’ τις κολώνες ντάλα μεσημέρι. Μου φαίνεται αδιανόητο πως είμαστε απ’ το ίδιο πετσί. Αρνούμαι να πιστέψω πως η βρώμα τους είναι και δική μου. Νομίζετε πως εγώ δε φοβάμαι; Νομίζετε πως δεν ξέρω τι μπορεί να μου ξημερώσει; Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι το να είσαι ξένος σημαίνει να έχεις προβλήματα με το χρώμα σου. Τους μιλάς και σου λένε «άσπρο, μαύρο, κίτρινο». Θαρρείς και φτιάχνουν παλέτα για να βάψουν. Άλλοι πάλι σου μιλάνε για τη γλώσσα. Λες και οι ομοεθνείς μπορούνε πάντα να συνεννοηθούν μεταξύ τους καλύτερα απ’ ότι με σένα. Οι πιο πεζοί σου κάνουν κήρυγμα για τα λεφτά. Γι’ αυτούς δεν είναι τυχαίο, που τα χρήματά σου χωρούν στην ίδια θέση με την ταυτότητά σου. Το να είσαι ξένος, λένε, σημαίνει να μην έχεις τίποτα δικό σου. Αυτό για την αρχή και για πάντα. Αφού και πλούσιος να γίνεις αργότερα, πάλι θα νοιώθεις ότι είσαι ένας άλλος ανάμεσα στους άλλους.

Δεν χρειάζεται να πας μακριά για να καταλάβεις τι σημαίνει αυτό. Μια διαδρομή με το λεωφορείο σου φτάνει. Κάτσε ανάμεσα στον κόσμο και πες μου αν είσαι ξένος ή όχι. Κανένας δεν νοιάζεται για το αν φοράς γυαλισμένα παπούτσια, αν τελείωσες το πανεπιστήμιο ή αν γλύτωσες, μόλις, από την κόλαση του πολέμου. Μπορεί εσύ ν’ αγαπάς μιαν άλλη χώρα περισσότερο και απ’ την πατρίδα σου. Τόσο το χειρότερο για σένα.

Όλες οι χειρολαβές εδώ είναι πιασμένες. Τα καθίσματα όχι. «Όμορφη μέρα», λέω, σε άπταιστα ελληνικά. Η κυρία απέναντι ξαφνιάζεται. Σαν να βλέπει σκηνή από ταινία μεταγλωττισμένη. Εγώ το έργο το ‘χω ξαναδεί. Το δέρμα και τα μάτια μου με πρόδωσαν για άλλη μια φορά. Σκύβω το κεφάλι.

Δεν μου αρέσει να μιλάω για τις καλές μου πράξεις. Αλλά όταν βοηθάω άνθρωπο, αυτός είναι ένας. Όταν παίρνεις υπό την προστασία σου πολλούς, δεν καταφέρνεις τίποτα. Κι όταν μιλάω για προστασία, μη φανταστείτε τίποτα τρομερό. Ένα πιάτο φαΐ που και που κι ένα χαμόγελο. Μέχρι εκεί μπορώ. Μέχρι εκεί αντέχω. Μη με ρωτήσετε γιατί.

Του «δικού μου», για παράδειγμα, του ‘δωσα εκείνα τα τσιγάρα. Τον φαντάζομαι να χαραμίζει κιόλας το δώρο μου. Φυσάει τον καπνό του, ως το κόκαλο, μπροστά στους τουρίστες. Έτσι μου ‘ρχεται να πάω και να του πω: «Αυτά κάνεις, βρε μαλάκα, και νομίζει ο κόσμος πως την περνάμε ζάχαρη…». Στα πόδια μου, η σακούλα με τη στολή της δουλειάς. Αυτός είναι τρόπος να ζεις με αξιοπρέπεια, σκέφτομαι. Κι αμέσως με κυριεύει μια αίσθηση ανωτερότητας. Σε σύγκριση με αυτόν έχω ανέβει ένα σκαλί, λέω. Μα και τα δικά του ρούχα στολή είναι. Αφού δεν έχει άλλα να φορέσει.

Όσο κι αν τρίβεις πάντως, μερικά υφάσματα δεν καθαρίζουν ποτέ. Απόδειξη ο λεκές στην ποδιά μου. Έγινε σύμβολο. Η στάμπα της ύπαρξης μου. Όταν φύγει αυτός θα φύγω κι εγώ. Μαζί και ό,τι είμαι. Τον καιρό που ξεκίνησα στο σουβλατζίδικο είχα υπομονή. Πίστευα πως ο χρόνος θα περνούσε γρήγορα. Όσο να τυλίξεις μια πίτα. Χωρίς να το καταλαβαίνω, τύλιγα τον εαυτό μου μέσα στη λίγδα, την τσίκνα και τη θολούρα των ατμών. Αισθάνθηκα ασφαλής για λίγο. Επειδή δεν έβλεπα τι υπάρχει μπροστά μου. Σιγά-σιγά όμως το τοπίο φανερώθηκε. Κι εγώ δεν έχω άλλη επιλογή παρά να κοιτάξω. Στα λερωμένα μου ρούχα, στο κούτελό μου, στον καθρέφτη της τουαλέτας. Καλύτερα να συστηθούμε απ’ την αρχή, αδελφέ μου.

Απ’ όλους όσους γνώρισα το τελευταίο διάστημα, ο παππούς στο παγκάκι μοιάζει να είναι η πιο βολική περίπτωση. Ίσως να φταίει που σήμερα έχω ρεπό και είμαι στις καλές μου.

«Πες μου κάτι πιο χαρούμενο», μου λέει. Καλά-καλά δεν ξέρω αν μ’ έχει ακούσει ώς τώρα.

«Σαν τι;», τον ρωτάω. Το παραμύθι μου, με τους γλάρους, θα του άρεσε πολύ περισσότερο, είμαι σίγουρος. Αν η ζωή δεν με είχε αλλάξει, θα το αφηγούμουν πάλι. Αντί γι’ αυτό του λέω: «Ξέρεις παππού, είμαι ο σουβλατζής της γειτονιάς σου. Ένας Πακιστανός που σιχαίνεται τον εαυτό του και τους όμοιούς του». Ο γέρος δεν μιλάει. Για μια στιγμή, σηκώνουμε και οι δύο τα μάτια μας προς τον ουρανό. Εκεί που υποτίθεται πως πετούν οι άνθρωποι που έγιναν πουλιά. Εμείς είμαστε ακόμα κάτω. Τα πόδια μας είναι βαρίδια, καρφωμένα στο τσιμέντο. Για τους περαστικούς, που μας κοιτάζουν από μακριά, είμαστε μόνο δύο φιγούρες που συναντήθηκαν τυχαία σ’ ένα πάρκο. Δυο ξένοι. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους.

Νικόλας Περδικάρης

***

 

nikolas-perdikaris

* Ο Νικόλας Περδικάρης γεννήθηκε στη Αθήνα το 1979. Σπούδασε στο τμήμα ΕΜΜΕ του ΕΚΠΑ και έκανε Μεταπτυχιακά στο ίδιο τμήμα, στον τομέα της Πολιτικής Επικοινωνίας και των Νέων Τεχνολογιών. Στο πλαίσιο των σπουδών του μελέτησε επίσης τη χρήση των διαδραστικών αφηγήσεων στην εκπαίδευση και τη διδασκαλία. Μέχρι πρόσφατα εργαζόταν ως δημοσιογράφος –για θέματα πολιτισμού- στον επίσημο διαδικτυακό τόπο της ΕΡΤ.

 

 

 

 

 

 

 

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΣΤΟ bookpress.gr.

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Γάγγης και Τίβερης

Γάγγης και Τίβερης

Της Μαρίας Καλιόρη *

Την είδε να στέκεται στην άκρη της γέφυρας και να στρέφει μια τελευταία φορά το κεφάλι της πίσω. Έπειτα άνοιξε τα χέρια της, πέταξε για λίγο στον αέρα και χάθηκε στο ποτάμι. Έχωσε τα δάχτυλα στα μαλλιά του...

Ασύμμετροι ζυγοί

Ασύμμετροι ζυγοί

Της Κατερίνας Κοντοπούλου *

Τσιγάρο; Μου γνέφει αρνητικά. Δεν καπνίζει. Ανάβω εγώ, με κοιτάζει κάπως. Επικριτικά. Σαν τη μάνα μου, μόνο νεώτερη. Έχει καλό εξαερισμό εδώ, συνεχίζω. Για τον καπνό. Σηκώνει τους ώμους, δεν την νοι...

Πώς

Πώς

Της Αθηνάς Μπαλή *

Έπιασε τον γιακά του με τα δυο χέρια για να τον κρατήσει όρθιο∙ θέλησε να τρέξει αλλά με τα καινούργια παπούτσια σε αυτό το πεζοδρόμιο ακόμα και το να βαδίσεις ήταν κατόρθωμα.

...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα του «πατέρα» του Cyberpunk Ουίλιαμ Γκίμπσον [William Gibson] «Νευρομάντης» αναμένεται να γίνει σειρά 10 επεισοδίων από το συνδρομητικό κανάλι Apple TV. Κεντρική εικόνα: ο συγγραφέας Ουίλιαμ Γκίμπσον © Wikipedia. 

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...
Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ